Thermotoga
| Thermotoga | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Deseño da sección dunha Thermotoga maritima mostrando a súa "toga" | |||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||
| |||||||||||
| Species | |||||||||||
|
Thermotoga caldifontis[1] | |||||||||||
Thermotoga é un xénero de bacterias pertencente ao filo Thermotogae. As especies de Thermotoga son hipertermófilas e a súa célula está envolta nunha exclusiva membrana externa similar a unha vaíña, chamada toga.
Os membros de todo o filo son gramnegativos, xa que posúen unha capa delgada de peptidoglicano situada entre dúas bicapas lipídicas, ambas peculiares.[2] O seu peptidoglicano é pouco habitual, xa que establece enlaces cruzados non só con meso-diaminopimelatos como ocorre nas proteobacterias, senón tamén con D-lisina.[3][4]
As especies do xénero son anaerobias con varios graos de tolerancia ao oxíxeno. Poden reducir xofre elemental (S0) a sulfuro de hidróxeno, que á súa vez pode ser posteriormente utilizado.[2]
Non está claro se a termofilia é unha innovación da liñaxe ou un trazo ancestral.
O xenoma de Thermotoga maritima foi secuenciado en 1999, revelando a presenza de varios xenes de orixe arqueana, que posiblemente permitiron a súa adaptación á termofilia.[5] O contido GC (citosina-guanina) de T. maritima é do 46,2%;[2] como a maioría dos termófilos teñen altos contidos CG, isto levou a especular que o alto contido CG pode ser unha consecuencia non esencial da termofilia e non ser un impulso cara á termofilia.[6][7]
Membros e parentes[editar | editar a fonte]
A especie tipo do xénero é T. maritima, que se describiu en 1986.[2] Naquel momento era a única especie do filo que fora descrita. O xénero Thermotoga contén agora nove especies oficialmente,[8] mentres que o filo contén unha soa familia (Thermotogaceae) con dez xéneros (Fervidobacterium, Geotoga, Kosmotoga, Marinitoga,Mesotoga, Petrotoga, Thermococcoides, Thermosipho, Thermotoga e Oceanotoga).
A relación precisa do filo Thermotogae con outros filos bacterianos é moi debatida: varios estudos atoparon que o filo é unha ramificación moi antiga (no manual de Bergey aparece, de feito, no volume I, que leva o título "Volume I: As Archaea e as Bacteria fototróficas e de ramificación antiga"),[9] mentres que outros atoparon que Firmicutes se ramificou temperanmente cun grupo de Thermotogae separándose desde a base.
Nome[editar | editar a fonte]
O nome neolatino feminino "thermotoga" procede á súa vez do nome grego θέρμη (therme, calor) ou máis exactamente do adxectivo θερμός, ή, όν (thermos, e, on, quente) e da palabra latina feminina toga (vestimenta romana).[2]
O artigo e o capítulo do manual de Bergey onde se describe o xénero foi escrito por varios autores, como Karl Stetter e Carl Woese.[2]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 LPSN bacterio.net
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Huber, R.; T. A. Langworthy; H. Konig; M. Thomm; C. R. Woese; U. B. Sleytr; K. O. Stetter (1986). "Thermotoga maritima sp. nov. represents a new genus of unique extremely thermophilic eubacteria growing up to 90°C". Arch. Microbiol. 144 (4): 324–333. doi:10.1007/BF00409880.
- ↑ Todos os aminoácidos proteinoxénicos teñen a configuración L; nos peptidoglicanos están presentes algúns aminoácidos con configuración D.
A lisina sintetízase a partir de meso-diaminopimelatos pola diaminopimelato descarboxilase. - ↑ Boniface, A.; Parquet, C.; Arthur, M.; Mengin-Lecreulx, D.; Blanot, D. (2009). "The Elucidation of the Structure of Thermotoga maritima Peptidoglycan Reveals Two Novel Types of Cross-link". Journal of Biological Chemistry 284 (33): 21856–21862. PMC 2755910. PMID 19542229. doi:10.1074/jbc.M109.034363.
- ↑ Fraser, C. M.; Clayton, K. E.; Gill, R. A.; Gwinn, S. R.; Dodson, M. L.; Haft, R. J.; Hickey, D. H.; Peterson, E. K.; Nelson, J. D.; Ketchum, W. C.; McDonald, K. A.; Utterback, L.; Malek, T. R.; Linher, J. A.; Garrett, K. D.; Stewart, M. M.; Cotton, A. M.; Pratt, M. D.; Phillips, M. S.; Richardson, C. A.; Heidelberg, D.; Sutton, J.; Fleischmann, G. G.; Eisen, R. D.; White, J. A.; Salzberg, O.; Smith, S. L.; Venter, H. O.; Fraser, J. C. (1999). "Evidence for lateral gene transfer between Archaea and bacteria from genome sequence of Thermotoga maritima". Nature 399 (6734): 323–329. Bibcode:1999Natur.399..323N. PMID 10360571. doi:10.1038/20601.
- ↑ Pasamontes, A.; Garcia-Vallve, S. (2006). "Use of a multi-way method to analyze the amino acid composition of a conserved group of orthologous proteins in prokaryotes". BMC Bioinformatics 7: 257. PMC 1489954. PMID 16709240. doi:10.1186/1471-2105-7-257.
- ↑ Puigbò, P.; Pasamontes, A.; Garcia-Vallve, S. (2008). "Gaining and losing the thermophilic adaptation in prokaryotes". Trends in Genetics 24 (1): 10–14. PMID 18054113. doi:10.1016/j.tig.2007.10.005.
- ↑ Entrada de Thermotoga en LPSN. Euzéby, J.P. (1997). "List of Bacterial Names with Standing in Nomenclature: a folder available on the Internet". Int J Syst Bacteriol. 47 (2): 590–2. ISSN 0020-7713. PMID 9103655. doi:10.1099/00207713-47-2-590.
- ↑ Boone, David R.; Castenholz, Richard W. (May 18, 2001) [1984(Williams & Wilkins)]. George M. Garrity, ed. The Archaea and the Deeply Branching and Phototrophic Bacteria. Bergey's Manual of Systematic Bacteriology 1 (2nd ed.). New York: Springer. p. 721. ISBN 978-0-387-98771-2. British Library no. GBA561951.
