Michel Eugène Chevreul

Michel Eugène Chevreul
	;
Nome orixinal	(fr) Michel-Eugène Chevreul
Biografía
Nacemento	31 de agosto de 1786 ; Angers, Francia
Morte	9 de abril de 1889 (102 anos); París, Francia
Lugar de sepultura	Cemetery of L'Haÿ-les-Roses (en)
169º Presidente Academia francesa das ciencias
	1 de xaneiro de 1867 – 31 de decembro de 1867 ; ← Paul Auguste Ernest Laugier (pt) – Charles-Eugène Delaunay (pt) →
Director of the Muséum National d'Histoire Naturelle (en)
	1863 – 1879
141º Presidente Academia francesa das ciencias
	1 de xaneiro de 1839 – 31 de decembro de 1839 ; ← Antoine César Becquerel – Siméon Denis Poisson →
Datos persoais
País de nacionalidade	Francia
Relixión	Catolicismo
Actividade
Campo de traballo	Química, química orgánica e Ácido graxo
Ocupación	químico , físico
Período de actividade	(Con vida en: 1900 )
Empregador	Collège de France (pt)
Membro de	Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (Foreign Associate of the National Academy of Sciences (en) ) (1883–); Accademia delle Scienze di Torino (1875–); Accademia Nazionale dei Lincei ; Academia de Ciências da Baviera (pt) ; Academia de Ciencias de Rusia ; Academia Prusiana das Ciencias ; Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos ; Real Academia das Ciencias de Suecia ; Academia francesa das ciencias ; Sociedade Filomática de Paris (pt) ; Leopoldina ; Royal Society
Alumnos	Charles Frédéric Gerhardt e Stanislao Cannizzaro (pt)
Lingua	Lingua francesa
Familia
Pai	Michel Chevreul (pt)
	Premios (1875) Gran cruz da Lexión de Honor; (1873) Medalla Albert; (1857) Medalla Copley; (23 de novembro de 1826) Membro estranxeiro da Royal Society; Membro da Academia Estadounidense das Artes e as Ciencias; os 72 nomes na Torre Eiffel (pt) ;
	Sinatura

Michel Eugéne Chevreul, nado en Angers o 31 de agosto de 1786 e finado en París o 9 de abril de 1889, foi un químico francés.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Foi profesor de Química Orgánica e director de tintotería na manufactura dos Gobelinos. Máis tarde (1864) director do Museo de Historia Natural de París. Investigou sobre os corpos graxos de orixe animal e elaborou unha teoría a saponificación. As súas investigacións sobre a composición das graxas aplicounas na fabricación de buxías e xabróns. Foi tamén o descubridor dos ácidos esteárico e oléico. Entre as súas obras deben destacarse "Leçons de Chimie appliquée à la teinture" e "Des couleurs et de leurs applications aux arts industriels".

Pero sobre todo é máis coñecido polas súas teorías sobre as cores nas que se inspiraron os pintores impresionistas. Enunciou a lei do contraste simultáneo das cores, máis tarde explorada polos propios impresionistas e postimpresionistas e desenvolvida por artistas como Josef Albers.

Gañou a Medalla Copley en 1857.

Morreu en París en 1889 con 102 anos de idade.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]