Gustavo César Veloso
Gustavo César Veloso, nado o 29 de xaneiro de 1980 en Vilagarcía de Arousa, é un exciclista e director deportivo galego. Profesional entre os anos 2001 e o 2021, en 2023 dirixe o equipo ciclista portugués Tavfer-Mortágua-Ovos Matinados.[1] É un histórico competidor da Volta a Portugal, que gañou dúas veces (2014 e 2015) e onde subiu ao podio final nun total de seis ocasións, logrando ademais 12 vitorias de etapa. Gañou tamén unha etapa da Volta a España, no 2009.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Ciclista[editar | editar a fonte]
Comezou a súa andaina no equipo Club Ciclista Cultural Cambados ás ordes de Xosé María Conde Osorio, equipo do que saltou a profesionais despois de innumerables vitorias como afeccionado e de ser mundialista en Plouay. Debutou como profesional no 2001 co equipo portugués Carvalhelhos-Boavista, pasou polo Relax-Bodisol e Kaiku antes de recalar no Karpin Galicia, posteriormente denominado Xacobeo Galicia. Nas filas do equipo galego proclamouse vencedor en 2008 da Volta a Cataluña[2] e o 7 de setembro de 2009 gañou a 9ª etapa da Vuelta a España en solitario; con 21 segundos de diferenza sobre Marco Marzano tras un duro ataque. En 2009 correu tamén o Giro de Italia. Por mor da repentina desaparición do equipo a finais do 2010, Veloso non tivo tempo a encontrar un equipo para a tempada 2011, polo que estivo un ano e medio sen competir.[3] En 2012 volveu ao pelotón nas filas do Andalucía. Con todo, tamén o equipo andaluz desapareceu a comezos de 2013, polo que acabou fichando polo equipo portugués OFM-Quinta da Lixa.[4] Ese mesmo ano gañou unha etapa da Volta a Portugal e rematou segundo na xeral final, só por detrás do seu compañeiro Alejandro Marque. A finais de ano renovou contrato co equipo.[4]
En 2014 gañou outra tirada da Volta a Portugal e proclamouse vencedor final da Volta na chegada a Lisboa.[5] Ao ano seguinte gañou de novo a Volta a Portugal, conseguindo ademais dúas vitorias de etapa.[2] En 2016 gañou tres tiradas pero só puido ser subcampión, a máis dun minuto e medio do seu compañeiro Rui Vinhas.[6] En 2017 conseguiu dúas novas vitorias de etapa na Volta a Portugal e en 2018 gañou unha na Volta ó Alentexo. No ano 2019 quedou terceiro na Volta a Portugal e en 2020 volveu quedar segundo, despois de gañar as dúas contra o reloxo.[7]
O ano 2021 fichou polo Atum General-Tavira, equipo portugués de categoría Continental. Se ben esa tempada non logrou ningunha vitoria, resultou decisivo para que o seu compañeiro Alejandro Marque conquistase a etapa raíña da Volta a Portugal, con final na Torre. Nesa etapa Veloso tirou do grupo en que ía o seu compañeiro para anular unha fuga. Cando o compañeiro demarrou, Veloso secou a todos os seus rivais, impedindo que o puidesen alcanzar. Marque alzaríase co liderado da Volta nesa etapa e remataría finalmente terceiro na xeral.[8]
Director deportivo[editar | editar a fonte]
No ano 2022 iniciou a súa carreira como director deportivo, nas filas do equipo portugués Tavfer-Mortágua-Ovos Matinados, de categoría Continental. O inicio da tempada foi bastante exitoso, con vitorias na Prova de Abertura Região de Aveiro, na clasificación da montaña da Volta ao Alentejo e a vitoria na 3ª etapa da Volta ao Algarve.[9]
Equipos como profesional[editar | editar a fonte]
- Carvalhelhos-Boavista (2001 - 2003)
- Relax-Fuenlabrada (2004)
- Kaiku (2005 - 2006)
- Xacobeo Galicia (2007-2010)
- Andalucía (2012)
- W52-FC Porto (2013-2020)
- Atum General-Tavira
Palmarés[editar | editar a fonte]
2001[editar | editar a fonte]
- Gañador da Volta ás Tras-os-Montes e Alto Douro e vencedor da 4ª etapa.
- Gañador das Metas Volantes no Premio P. A. D.
2002[editar | editar a fonte]
- 14º no C. T. T. Correos.
- 16º no trofeo Abimota.
2003[editar | editar a fonte]
- Gañador da Clásica de Primavera, en Portugal.
- Gañador do Premio do Porto e da 2ª etapa.
- 8º no Tour de l’Avenir.
- 5º no trofeo Abimota.
- 7º no Premio Cantañede.
- 16º no Campionato de España de Contra o reloxo.
2004[editar | editar a fonte]
- 13º no Tour de l’Avenir, sendo líder entre a 3ª e a 5ª etapa. 2º na CRI.
- 3º na Clásica de los Puertos.
- 11º na Clásica de Villafranca de Ordicia.
2005[editar | editar a fonte]
- 9º na Vuelta a Aragón.
- 12º na Clásica de Almería.
- 14º no Campionato de España de Contra o reloxo.
2006[editar | editar a fonte]
- Gañador da 5ª etapa da Volta a Portugal, e líder durante un día.
- 4º na 6ª etapa da Volta ao País Vasco.
- 7º na Vuelta a Castilla y León.
- 7º na Volta ao Alentejo.
2008[editar | editar a fonte]
- Gañador da Volta a Cataluña.[10]
2009[editar | editar a fonte]
- Gañador da 9ª etapa da Vuelta a España.[11]
2013[editar | editar a fonte]
- Gañador da etapa raíña da Volta a Portugal.[12]
2014[editar | editar a fonte]
- Gañador da Volta a Portugal.[13]
- Gañador dunha etapa (contra o reloxo) da Volta a Portugal.[14]
2015[editar | editar a fonte]
- Gañador da Volta a Portugal.[2]
- Gañador de dúas etapas da Volta a Portugal.
- Gañador do Tour de Río e gañador dunha etapa.
2016[editar | editar a fonte]
- 2º na Volta a Portugal.
- Gañador de tres etapas da Volta a Portugal.
2017[editar | editar a fonte]
- 3º na Volta a Portugal.
- Gañador de dúas etapas da Volta a Portugal.
- Gañador dunha etapa do Trofeo Joaquim Agostinho.
2018[editar | editar a fonte]
- Gañador dunha etapa da Volta ao Alentejo.
2019[editar | editar a fonte]
- 3º na Volta a Portugal.
2020[editar | editar a fonte]
- 2º na Volta a Portugal.
- Gañador de dúas etapas (contra o reloxo) da Volta a Portugal.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Héctor Pena (13 de setembro de 2023). "Gustavo César Veloso: "O meu maior triunfo foi a xeral da Volta a Catalunya"". Nós Diario.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 "Veloso conquista Portugal: “Hay que amar la Volta para disputarla” (Vídeo y fotos)" (en castelán). 10 de agosto de 2015. Consultado o 6 de outubro de 2020.
- ↑ "César Veloso vuelve al ruedo". La Voz de Galicia (en castelán). 4 de febreiro de 2012. Consultado o 6 de outubro de 2020.
- ↑ 4,0 4,1 "Veloso renueva con el equipo luso OFM Valongo". Diario de Arousa (en castelán). 29 de novembro de 2013. Consultado o 6 de outubro de 2020.
- ↑ "Veloso gana la Vuelta a Portugal 2014" (en castelán). 11 de agosto de 2014. Consultado o 6 de outubro de 2020.
- ↑ "Rui Vinhas se lleva la Vuelta a Portugal y Gustavo Veloso la contrarreloj final" (en castelán). 7 de agosto de 2016. Consultado o 6 de outubro de 2020.
- ↑ "Veloso, segundo na Volta a Portugal tras gañar a contrarreloxo de Lisboa". Nós Diario. 5 de outubro de 2020. Consultado o 6 de outubro de 2020.
- ↑ "Alejandro Marque voltou a brilhar no Alto da Torre". 07/08/2021. Consultado o 19/03/2022.
- ↑ "Volta ao Alentejo: O diretor Gustavo Veloso prefere dizer que ainda está a aprender". Record (en portugués). 16/03/2022. Consultado o 19/03/2022.
- ↑ "Veloso gaña a Volta a Cataluña na última etapa" Arquivado 26 de maio de 2008 en Wayback Machine. Artigo en www.anosaterra.org, 25 de maio de 2008.
- ↑ "Veloso logra unha vitoria monumental en Catí". Diario de Pontevedra. 2009-09-07. Consultado o 2022-12-06.
- ↑ Veloso se lleva la etapa reina
- ↑ "Gustavo César Veloso gaña a Volta a Portugal". Arquivado dende o orixinal o 06 de outubro de 2014. Consultado o 05 de outubro de 2014.
- ↑ "Gustavo César Veloso gaña a CRI e é o virtual vencedor da Volta a Portugal". Arquivado dende o orixinal o 06 de outubro de 2014. Consultado o 05 de outubro de 2014.
