Giovanni Berchet

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaGiovanni Berchet

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento23 de decembro de 1783 Editar o valor em Wikidata
Milán Editar o valor em Wikidata
Morte23 de decembro de 1851 Editar o valor em Wikidata (68 anos)
Turín Editar o valor em Wikidata
Member of the Chamber of Deputies of the Kingdom of Sardinia (en) Traducir
1 de febreiro de 1849 – 30 de marzo de 1849
Member of the Chamber of Deputies of the Kingdom of Sardinia (en) Traducir
8 de maio de 1848 – 30 de decembro de 1848
Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeReino da Sardenha (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónpoeta , político , tradutor , escritor Editar o valor em Wikidata
Partido políticoDereita Histórica Editar o valor em Wikidata
Membro de
LinguaLingua italiana, lingua inglesa, lingua francesa e lingua alemá Editar o valor em Wikidata
Obra
Obras destacables

Discogs: 2724333 Editar o valor em Wikidata

Giovanni Berchet, nado o 23 de decembro de 1783 e finado o 23 de decembro de 1851, foi un escritor italiano.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Naceu en Milán nunha familia de orixe savoiana baixo o nome de Riccardo Michelini, na súa mocidade traduciu poesía que expresaba o novo gusto romántico como a oda "The Bard" de Thomas Gray e novelas como "The Vicar of Wakefield" de Oliver Goldsmith.

En 1816 escribiu o manifesto máis importante do romanticismo italiano, a "Lettera semiseria di Grisostomo al suo figliolo". En 1818 formou parte do grupo que fundou Il Conciliatore, a publicación que se constituíu en voceira das posicións románticas. Dous anos despois inscribiuse na sociedade secreta da Carbonería, cultivando simultaneamente a paixón política e a literaria. Participou na insurrección de 1821 e ó fracasar tivo que se exiliar en París, Londres e finalmente Bélxica. Durante o período belga sobresae a súa produción pética: "I profughi di Parga" (1821), "Romanze" (1822-1824) e "Le fantasie" (1829). Volveu a Italia en 1845, participou nos cinco días de Milán en 1848 e loitou con todos os medios posibles pola consecución da unidade de Italia, logo do fracaso da Primeira Guerra de Independencia Italiana e a inicial prevalencia de Austria tívose que retirar ó Piemonte. En 1850 aliouse coa dereita histórica e elixírono ó Parlamento subalpino. Morreu na capital piemontesa o ano seguinte.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • G. Berchet, Opere edite e inedite, a c. di L. Cusani, Milán 1863;
  • Italo Bertelli, L'itinerario umano e poetico di Giovanni Berchet, Giardini, Ghezzano (PI), 2005; ISBN 88-427-0437-7
  • M. Fubini, Romanticismo italiano, Bari 1953;
  • G. Derla, Poetica e ideologia di G. Berchet, en «Convivium» 36 (1968), pp. 293-308;
  • V. Spinazzola, La poesia come spettacolo di G. Berchet, na Storia della letteratura Garzanti, VII, pp. 972–984.

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]