Echium rosulatum
| Echium rosulatum | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Nome binomial | |||||||||||||||||||||
| Echium rosulatum Lange | |||||||||||||||||||||
Echium rosulatum é unha especie de planta pertencente á familia das Boraginaceae.
Hábitat[editar | editar a fonte]
Especie atlántica de pasteiros, espinares, carballeiras, marxes de cursos de auga, cantís e rochedos litorais, gabias e áreas húmidas máis ou menos nitrificadas, sobre chans ácidos. De 0-900 m s. n. m.. Oeste da Península Ibérica: Galicia, practicamente todo Portugal e áreas montañosas das provincias de Zamora, Salamanca e Cáceres, penetrando no sur por Sierra Morena até a Provincia de Córdoba.
Descrición[editar | editar a fonte]
É unha herba perenne, xeralmente multicaule, verde ou agrisada, subserícea. Talos de até 100 cm, decumbentes ou ascendentes nacendo na axila das follas dunha ampla roseta basal, laxamente ramificados, con indumento dobre de cogomelos longos pouco ríxidos e pelos curtos adpresos e retrorsos. Follas subseríceas ou seríceas con indumento escaso de cogomelos pouco abundantes e pelos curtos; verdes ou agrisadas; as da roseta basal de até 15 x 4 cm., anchamente elípticas ou oblanceadas, estreitadas na base nun peciolo máis ou menos marcado; as caulinares de até 10 (-11) x 2,5 (-3); ovado-elípticas, oblongo-elípticas ou elípticas; as máis superiores estreitamente ovadas ou ovado-lanceoladas, sentadas, de base truncada, cuneada ou subcordada.
Inflorescencia paniculada, laxa, con cimas paucifloras laxas ou densas de até 13 (-18) cm na frutificación. Brácteas de (4,5-) 8-12 (-19) x (0,5-) 1,5-2,5 (-3) mm, máis longas que o cáliz, con lóbulos de (4-) 7-10 x (0.5-) 1-2,5 mm, bastante desiguais e linear-lanceolados ou estreitamente oblongos na floración, escasamente acrescentes, alongándose até 12 cm na frutificación, con indumento dobre de cogomelos longos e pelos curtos. Corola de 15–25 mm, infundibuliforme, marcadamente zigomorfa, con tubo pouco marcado, con algúns pelos longos sobre os nervios, particularmente nos lóbulos e pelos curtos en case toda a superficie, rosada, rosado-violeta, azul-violeta ou violeta. Androceo con (2-) 3-4 dos estames escasamente exertos, con filamentos laxamente pelosos. Núculas de 1,8-2,5 (-3) x 1,3–2 mm, irregularmente tuberculado-rugosas, grises. 2n=32.[1]
Taxonomía[editar | editar a fonte]
Echium rosulatum foi descrita por Johan Martin Christian Lange e publicada en Ind. Sem. Hort. Haun. (1854) 22.[2]
- Etimoloxía
Echium: nome xenérico que deriva do grego echium, que significa víbora, pola forma triangular das sementes que lembran vagamente á cabeza dunha víbora.
- Sinonimia
- Echium davaei Rouy
- Echium plantagineum subsp. davaei (Rouy) Nyman
- Echium rosulatum subsp. campestre (Samp.) Coutinho
- Echium rosulatum subsp. davaei (Rouy) Coutinho
- Echium rosulatum subsp. stenophyllum Coutinho
- Echium vulnerans Merino[3]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Real Jardín Botánico
- ↑ "Echium rosulatum". Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultado o 19 de setembro de 2013.
- ↑ "Echium rosulatum". Real Jardín Botánico: Proyecto Anthos. Consultado o 25 de novembro de 2009.