Cristóvão da Gama

Cristóvão da Gama

Biografía
Nacemento	1516 Reino de Portugal
Morte	29 de agosto de 1542 (25/26 anos) Ofla (en)
Causa da morte	Decapitación
Datos persoais
País de nacionalidade	Reino de Portugal
Actividade
Ocupación	condottiero , explorador
Lingua	Lingua portuguesa
Carreira militar
Rango militar	Coronel
Familia
Pais	Vasco da Gama   e Catarina de Ataíde (pt)
Irmáns	Esteban da Gama (1505–1576)
Sinatura
Lista decapitación

Cristóvão da Gama, transcrito ás veces en galego como Cristovo da Gama e en castelán como Cristóbal de Gama, nado en Évora en 1515 e finado en 1542, foi un militar e navegante portugués que liderou o exército entre os anos 1541 e 1543, durante a guerra de Abisinia e Adén contra as tropas de Ahmad ibn Ibrihim al-Ghazi (tamén coñecido como Ahmad Gragn). Saíu vitorioso en catro batallas contra forzas moi superiores, pero foi derrotado na última, tras a cal foi capturado e executado. Sir Richard Burton, no seu First Footsteps in East Africa, referiuse a el como «o máis cabaleiroso de toda a era da Cabalaría».

Traxectoria

Carreira inicial

Cristóbal de Gama era fillo de Vasco dá Gama e de Catarina de Ataíde. Foi á India en 1532 co seu irmán Estevão na frota Pedro Vaz de Amaral, onde recibiu o posto de capitán de Malaca. Ao regresar a Portugal en 1535, foi nomeado cabaleiro da Casa Real, como recompensa pola súa valentía.

Levou a cabo diversos labores e xuntouse con García de Noronha para navegar a Diu o 6 de abril de 1538. Moitas veces nas súas viaxes demostrou gran rapidez mental, o que salvo a vida aos seus compañeiros; en recoñecemento ao seu valía,

De volta na India

Regresou á India en 1538 co seu irmán, que en 1540 foi designado polo rei Xoán III de Portugal como 11º gobernador da India portuguesa (1540-42). O seu irmán emprendeu unha campaña contra a frota do bajá de Exipto, comandando 75 navíos que entraron no mar Roxo, coa intención de atacar os otománs no porto de Suez, deixando Goa o 31 de decembro de 1540 e chegando a Adén o 27 de xaneiro de 1541. Cristóbal ía ao mando dun dos barcos.

A frota chegou a Massawa o 12 de febreiro, onde Estevão da Gama deixou un número de navíos e continuou cara ao norte. Ao chegar a Suez, descubriron que os otománs souberan moito tempo antes do seu asalto, o que frustrou o seu intento de queimar as naves varadas. A frota volveu sobre os seus pasos a Massawa, aínda que facendo unha escala para atacar o porto do Tor, na península do Sinaí.

A campaña etíope

De volta en Massawa, o 22 de maio, atopáronse que os homes que deixara inquietos xa que foran convencidos polo denominado patriarca da Igrexa Etíope, o galego João Bermudes, de que debían de proporcionar axuda militar ao asediado emperador de Etiopía, Gelawdewos (Asnaf Sagad I, domador de horizontes, ገላውዴዎስ), Estevo da Gama accedeu ás súas demandas e desembarcou 400 homes de armas portuguesas, dos que uns 70 eran tamén artesáns e enxeñeiros, 130 soldados escravos e subministracións suficientes para eles en Massawa e o próximo porto de Arqiqo, deixándoos a cargo do seu irmán Cristovo, antes de partir de regreso á India o 9 de xullo.

O exército estaba equipado cuns mil arcabuces, un número similar de picas e algunhas bombardas.

En 1542, despois de ser feito prisioneiro na batalla contra o xeque de Zeilá, morreu vítima das torturas que lle inflixiron os seus captores. A obra Historia das cousas que o mui esforçado capitáo Dom Cristóvão da Gama fez nos Reinos do Preste João com quatrocentos portugueses com quatrocentos portugueses que levou consigo (1564) de Miguel Castanho, narra este episodio.