Trois couleurs: Bleu
| Trois couleurs: Bleu | |
|---|---|
| Ficha técnica | |
| Título orixinal | Trois couleurs: Bleu |
| Director | Krzysztof Kieślowski |
| Produtor | Marin Karmitz |
| Guión | Krzysztof Piesiewicz Krzysztof Kieślowski Agnieszka Holland Edward Żebrowski Sławomir Idziak |
| Intérpretes | Juliette Binoche Benoît Régent Emmanuelle Riva Florence Pernel |
| Música | Zbigniew Preisner |
| Fotografía | Sławomir Idziak |
| Montaxe | Jacques Witta |
| Estudio | Eurimages France 3 Cinéma Canal+ |
| Distribuidora | MK2 Diffusion (Francia) Miramax (USA) |
| Estrea |  8 de setembro de 1993Varsovia: 10 de outubro de 1993 |
| Duración | 94 minutos |
| Orixe |  Francia Polonia Suíza |
| Xénero | Drama |
| Recadación | 1,33 millóns de dólares[1] (USA) |
| Filme seguinte | Trois couleurs: Blanc |
| Na rede | |
           | |
Trois couleurs: Bleu (en polaco: Trzy kolory. Niebieski) é un filme francés de 1993 escrito e dirixido por Krzysztof Kieślowski. Bleu é o primeiro dos tres filmes da triloxía das Tres cores, baseado nos ideais da revolución francesa: a liberdade, a igualdade e a fraternidade. Foi seguido por Trois couleurs: Blanc e Trois couleurs: Rouge. Segundo Kieślowski, o tema deste filme é a liberdade, especificamente a liberdade emocional, máis que a social ou a política.[2]
Azul, é a liberdade, a historia do prezo que pagamos por ela. Até que punto somos, verdadeiramente, libres?Krzysztof Kieślowski[3]
Personaxes[editar | editar a fonte]
- Juliette Binoche como Julie de Courcy
- Benoît Régent como Olivier Benôit
- Florence Pernel como Sandrine
- Charlotte Véry como Lucille
- Hélène Vincent como o xornalista
- Philippe Volter como o axente do estado
- Emmanuelle Riva como Madame Vignon
- Yann Trégouët como Antoine
- Julie Delpy como Dominique (cameo)
- Zbigniew Zamachowski como Karol Karol (cameo)
Premios e nomeamentos[editar | editar a fonte]
- Festival de Cine de Venecia (1993): León de Ouro á mellor película; Copa Volpi á mellor actriz (Juliette Binoche), Osella de ouro á mellor fotografía (Sławomir Idziak)
- Premios César (1994): Mellor actriz (Juliette Binoche), Mellor son e Mellor montaxe.
- Premios Globos de Ouro: Nomeamento á mellor actriz dramática (Juliette Binoche).
- Premios Goya (1994): Mellor película europea.[4]
- Premios Sant Jordi (1994): Mellor actriz europea (Juliette Binoche).
- Premios Guldbagg: Mellor película estranxeira (nomeada).[5]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Trois couleurs: Bleu (1993)". JPBox Office. Consultado o 1 de maio de 2017.
- ↑ Three Colors: Blue, Bonus Features: Commentary by Anne Insdorf, A Look at "Blue".
- ↑ Kieślowski (2006), p. 251
- ↑ Premios Goya (01-07-2016). Tres colores: azul, Goya 1994 a la Mejor Película Europea (youtube.com). Consultado o 24-02-2019.
- ↑ "Trois couleurs Bleu (1993)". svenskfilmdatabas.se. Consultado o 24-02-2019.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Kieślowski, Krzysztof (2006). Le Cinéma et moi (en francés). París: Éditions Noir sur Blanc. ISBN 2-88250-173-0.
- Rodríguez Chico, Julio (2004). Azul, Blanco, Rojo. Kieslowski en busca de la libertad y el amor. Madrid: Ediciones Internacionales Universitarias. ISBN 84-8469-111-X.
Outros artigos[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Trois couleurs: Bleu na IMDb (en inglés).
- Ficha en AllMovie (en inglés)
- Ficha en BoxOfficeMojo (en inglés)
- Ficha en RottenTomatoes (en inglés)
| Control de autoridades |
|
|---|
