Sparta

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Sparta
OrixeEl Paso, Texas,
Período2001 - 2008
2011 - 2013
2017 - presente
Xénero(s)post-hardcore, rock alternativo
Selo(s) discográfico(s)EMI, Geffen Records, Hollywood Records, DreamWorks Records
MembrosJim Ward
Gabriel Gonzalez
Matt Miller
Cully Symington
Antigos membrosPaul Hinojos
Adam Amparan
Erick Sanger
Tony Hajjar
Keeley Davis
Artistas relacionadosAt the Drive-In, Engine Down, The Mars Volta, Sleepercar
Na rede
spartamusic.com
IMDB: nm3162672 Facebook: spartatheband Twitter: spartatheband Instagram: spartaband MySpace: sparta Last fm: Sparta Musicbrainz: 9bbbca84-c6a4-44ac-87b6-d7e8e7930bb1 Songkick: 367366 Discogs: 253712 Allmusic: mn0000008591 Editar o valor em Wikidata

Sparta é unha banda de rock alternativo/punk rock de El Paso, Texas, formada en 2001. Os seus fundadores, Jim Ward (guitarra e voz), Paul Hinojos (baixo e guitarra) e Tony Hajjar (batería), foron membros de At the Drive-In.

Historia[editar | editar a fonte]

Despois da desaparición da súa anterior banda, At the Drive-In, Tony Hajjar e Paul Hinojos marcharon xuntos e falaron de formar unha nova banda. Hinojos contactou co antigo guitarrista e corista de At The Drive-In Jim Ward, para que fose o vocalista do novo proxecto. Despois dunha breve tempada con Erick Sanger, os tres recrutaron a Matt Miller, procedente de El Paso e por entón baixista da banda Belknap. A banda chegou a un acordo coa Geffen Records (Dreamworks) no 2001, e editou o seu primeiro EP titulado Austere a principios do 2002 baixo o nome de Sparta.

En agosto do 2002, Sparta editou o seu álbum de debut,Wiretap Scars. O álbum, a pesar de non ser ben recibido pola meirande parte da audiencia mainstream do Post-hardcore, foi gañando o respecto daqueles que aínda vian a banda como unha especie de continuación de At the Drive-In. O disco en xeral tiña un son máis limpo e accesible que o das gravacións de At the Drive-In.

Sparta mantiña aos seus seguidores do underground con concertos en pequenos locais a través de Norteamérica e Europa. Entre maio e abril do ano 2003 chegaron a unha audiencia maior ao tocar coma abreconcertos en varios concertos de Pearl Jam. Mentres estaban na xira de Wiretap Scars, Sparta tivo a axuda do seu amigo Gabriel Gonzalez para tocar a terceira guitarra e os teclados, e ao cal pódeselle ver nos vídeos do Big Day Out festival do 2003.

O 25 de maio do 2003, o curmán de Ward, Jeremy, morreu dunha sobredose de heroína. Jeremy era nese intre técnico de son de The Mars Volta, banda creada polos antigos compañeiros de At the Drive-In Cedric Bixler-Zavala e Omar Rodríguez-López, e era o líder de De Facto. A perda do seu curmán causaríalle a Ward un profundo e duradeiro impacto.

A banda continuou escribindo novo material, e o 19 de marzo do 2004 gravaron un álbum en directo en La Zona Rosa. O álbum non se vendeu en tendas e só estivo dispoñible coma CD promocional. Vídeos dos temas "Cut Your Ribbon", "Mye" e "La Cerca" poden atoparse online, gravados pola cadea de televisión Fuse TV.

En agosto do 2004 a banda editou o seu segundo álbum, Porcelain. A pesar da crenza popular, ningún dos temas que contén está adicado á perda de Jeremy Ward. Temas coma "Death in the Family" e "Travel by Bloodline" proveñen doutras perdas persoais. Xusto antes da edición, Sparta estivo de xira como abreconcertos de Incubus, e despois seguiríalle a súa propia xira.

No ano 2005, n 2005, despois de facer a metade da xira, Ward dixo que precisaba un descanso. Durante dous meses retirouse á súa casa sen falar con ninguén da súa vida profesional. Durante ese tempo, Hinojos deixou a banda para unirse a The Mars Volta como novo manipulador de son e segundo guitarrista, enchendo o oco deixado pola morte de Jeremy Ward.

En xaneiro do 2006 a banda anunciou que asinara un contrato coa Hollywood Records, e tamén anunciou a súa intención de editar unha curtamentraxe, titulada Eme Nakia, baseada nas experiencias de neno de Hajjar en Beirut.

O 9 de marzo do 2006, a través da súa páxina oficial, Sparta anunciou un novo álbum, titulado Threes. Dous días antes do lanzamento, todo o álbum estaba dispoñible para escoitarse no seu MySpace. O álbum editouse o 24 de outubro do 2006. O seu primeiro sinxelo sería "Taking Back Control", e "Erase It Again" foi editado como segundo sinxelo a mediados do 2007.

O primeiro concerto de Keeley Davis coa banda foi no Viper Room de Los Angeles en xullo do 2006. Porén, para a banda só foi un "quencemento" e o seu concerto no Troubador dos Ánxeles o 29 de xullo do 2006 é considerada a súa primeira actuación en 15 meses por Ward. Eles tocaron tres temas dos seu seguinte álbum: "Crawl", "Weather The Storm" e o sinxelo "Taking Back Control". Nese concerto Ward tamén falou co público sobre o que pasara cando deixara a banda o ano anterior, dicindo que prefería que a xente o escoitase a el e non á prensa. Sparta tocou en Chicago no festival Lollapalooza a semana seguinte. A banda xirou polos Estados Unidos, Canadá, Australia e Europa despois da edición do álbum con grupos coma Lola Ray, Aloha, As Tall As Lions, Sound Team, Moneen, MeWithoutYou, Lovedrug, Straylight Run, Deftones e My Chemical Romance. O 19 de febreiro do 2007 realizou un concerto gratuíto con Lydia Vance en Las Vegas para a XPOZ Coalition, unha organización anti-tabaco.

Xunto con Threes, Sparta tamén editou unha película de 16 minutos titulada Eme Nakia. Trata sobre os primeiros anos da vida do batería Tony Hajjar, durante a guerra civil do Líbano entre 1975 e 1990. Hajjar voou aos cinco anos aos Estados Unidos, establecéndose na cidade de El Paso. Cando Hajjar tiña 14 anos, a súa nai morreu de cáncer e seu pai abandonou a familia. O seu irmán, que contaba con 18 anos, fíxose cargo da familia e coidou de Hajjar e da súa irmá.

Punto morto[editar | editar a fonte]

En xuño do 2008 Ward dixo que Sparta estaba en punto morto e sen selo discográfico, e que el se centraría no seu proxecto paralelo Sleepercar. En xaneiro do 2009, cando lle preguntaron sobre o regreso da banda, Ward dixo que non tiña plans de reunirse cos seus compañeiros. En xullo do 2010 dixo que o grupo non estaba separado, que estaba "tomando unha siesta".

Discografía[editar | editar a fonte]

Álbums de estudio[editar | editar a fonte]

Álbum Ano Selo
Wiretap Scars 2002 Geffen Records
Porcelain 2004 Geffen Records
Threes 2006 Hollywood Records, ANTI-
Trust the River 2020 Dine Alone Records
Sparta 2022 Dine Alone Records

EPs[editar | editar a fonte]

Álbum Ano Selo
Austere 2002 DreamWorks Records

Álbums ao vivo[editar | editar a fonte]

Álbum Ano Selo
Live at La Zona Rosa 3.19.04 2004 Geffen Records/Mountain Dew

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]