Píloro

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Píloro
Interior do estómago (o píloro indicado na esquerda)
Latín Pylorus
Sistema sistema dixestivo

O píloro ou parte pilórica, e a porción do estómago que conecta co duodeno. O píloro considérase dividido en dúas partes: antro pilórico (que se abre ao corpo do estómago) e canle pilórica (que se abre ao duodeno). A canle pilórica acaba no orificio pilórico, que marca a unión entre o estómago e o duodeno. O orificio está rodeado por un esfínter, unha banda muscular, chamada esfínter pilórico.

A palabra píloro vén do grego πυλωρός, pylorós, a través do latín pylorus. En grego a palabra significa 'porteiro', relacionado con 'porta, cancela' (pyle) e está lingüisticamente relacionada coa palabra pilono.[1]

Estrutura[editar | editar a fonte]

Diagrama de cancer.gov:
* 1. Corpo do estómago
* 2. Fondo (fundus)
* 3. Parede anterior
* 4. Curvatura maior
* 5. Curvatura menor
* 6. Cardia
* 9. Esfínter pilórico
* 10. Antro pilórico
* 11. Canle pilórica
* 12. Incisura angular
* 13. Canle gástrica
* 14. Rugas.

O píloro é a parte máis distal do estómago que conecta co duodeno. Está dividido en dúas partes: antro, que conecta co corpo do estómago, e canle pilórica, que conecta co duodeno.[2]

Antro[editar | editar a fonte]

O antro pilórico é a porción inicial do píloro. Está preto da parte final do estómago, proximal ao esfinter pilórico, que separa o estómago do duodeno. Pode quedar temporalmente incomunicado de forma parcial ou total co resto do estómago durante a dixestión debido á contracción peristáltica do esfínter prepilórico; está ás veces delimitado por unha lixeira amosega que o separa da canle pilórica .

Canle[editar | editar a fonte]

A canle pilórica é a canle que conduce á abertura entre o estómago e o duodeno.[3] O grosor das súas paredes é duns 3 milímetros en bebés de menos de 30 días,[4] e de ata 8 mm en adultos.[5]

Esfínter[editar | editar a fonte]

O esfínter (ou válvula) pilórico é un forte anel de músculo liso situado ao final da canle pilórica que deixa pasar a comida do estómago ao duodeno cando está relaxado. Controla o fluxo do contido gástrico ao duodeno.[6] Recibe innervación do sistema nervioso simpático desde o ganglio celíaco.

Histoloxía[editar | editar a fonte]

Sección transversal microscópica do píloro.

Visto ao microscopio, o píloro contén numerosas glándulas, como os foveolas gástricas, que constitúen a metade da profundidade da mucosa pilórica. Constan de dous ou tres curtos tubos de fondo pechado que se abren nun conduto común. Os tubos son ondulados e son da metade da lonxitude do conduto. O conduto está tapizado de células columnares, que se continúan co epitelio que tapiza a superficie da membran muscosa estomacal. Os tubos son máis curtos e con máis células cúbicas, que son finamente granulares. As glándulas conteñen células mucosas e células G que segregan gastrina.[7]

O píloro tamén contén células parietais dispersas e células neuroendócrinas. Entre estas células de función endócrina están as células D, que liberan somatostatina,[8] responsable de cortar a secreción de ácidos. (Hai unha segundo poboación sensible a hormonas preto do fondo ou fundus.) No píloro localízanse células musculares lisas de contracción involuntaria.

Función[editar | editar a fonte]

O píloro é un compoñente do sistema gastrointestinal. Os alimentos procedentes do estómago, parcialmente dixeridos e transformados en quimo, pasan polo píloro ao duodeno. O píloro, por medio do esfínter pilórico, regula a entrada de comida no duodeno.

Importancia clínica[editar | editar a fonte]

En condicións como o cancro de estómago, os tumores poden bloquear parcialmente a canle pilórica. Pode implantarse cirurxicamente un tubo especial para conectar o estómago co duodeno para así facilitar o paso da comida dun ao outro. A operación cirúrxica para colocar o tubo denomínase gastroduodenostomía.

Estenose[editar | editar a fonte]

Fálase de estenose pilórica cando o píloro é estreito. Isto débese a unha hipertrofia conxénita do esfínter pilórico. O lume do píloro é máis estreito e pode pasar menos comida a través del. Este problema detéctase a miúdo nas primeiras semanas de vida. Cando está presente, o neonato pode vomitar despois de comer, pero despois de vomitar segue famento. A estenose pilórica pode tratarse coa inserción dun stent, ou polo corte cirúrxico do esfínter pilórico (piloromiotomía).[9]

Outros[editar | editar a fonte]

  • Tumores pilóricos
    • Adenoma de glándula pilórica[10]

Galería[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Harper, Douglas. "Pylorus". Etymology Online. Consultado o 27 de marzo de 2014. 
  2. Drake, Richard L.; Vogl, Wayne; Tibbitts, Adam W.M. Mitchell; illustrations by Richard; Richardson, Paul (2005). Gray's anatomy for students. Philadelphia: Elsevier/Churchill Livingstone. p. 272. ISBN 978-0-8089-2306-0. 
  3. University of Illinois Medical Center:Health Library Arquivado 2012-04-26 en Wayback Machine.
  4. Rohrschneider, WK; Mittnacht, H; Darge, K; Tröger, J (xuño de 1998). "Pyloric muscle in asymptomatic infants: sonographic evaluation and discrimination from idiopathic hypertrophic pyloric stenosis.". Pediatric Radiology 28 (6): 429–34. PMID 9634457. doi:10.1007/s002470050377. 
  5. Lin, Hsien-Ping; Lin, Yu-Chiang; Kuo, Chen-Yun (2015). "Adult idiopathic hypertrophic pyloric stenosis". Journal of the Formosan Medical Association 114 (7): 659–662. ISSN 0929-6646. PMID 26154756. doi:10.1016/j.jfma.2012.07.001. 
  6. Snell, Richard S. (2008). Clinical Anatomy by Regions. Lippincott Williams & Wilkins. p. 220. ISBN 978-0781764049. 
  7. Cardiac, fundus and pyloric regions of the stomach, Pyloric region. dispoñible en: http://histology.leeds.ac.uk/digestive/cardiac_pyloric.php (consultado o 16 de abril de 2017)
  8. Deakin, Barbara Young; et al. (2006). Wheater's functional histology : a text and colour atlas (5ª ed.). Churchill Livingstone/Elsevier. p. 273. ISBN 978-0-443-068-508. 
  9. Clayden, Tom Lissauer, Graham (2007). Illustrated textbook of paediatrics (3ª ed.). Edinburgo; Nova York: Mosby/Elsevier. pp. 207–208. ISBN 9780723433972. 
  10. Chen, ZM; Scudiere, JR; Abraham, SC; Montgomery, E (2009). "Pyloric gland adenoma: an entity distinct from gastric foveolar type adenoma.". Am J Surg Pathol 33 (2): 186–193. PMID 18830123. doi:10.1097/PAS.0b013e31817d7ff4. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]