Ocapi
| Ocapi | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Estado de conservación | |||||||||||||||
 En perigo[1] | |||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Nome binomial | |||||||||||||||
| 'Okapia johnstoni' (Sclater, 1901) | |||||||||||||||
 Distribución do ocapi.
| |||||||||||||||
O ocapi[2] (Okapia johnstoni), é un mamífero xiráfido artiodáctilo nativo do nordeste da República Democrática do Congo, en África Central. Aínda que as raias listadas do ocapi lembren ás dunha cebra, está máis estreitamente relacionada coa xirafa. O ocapi e a xirafa son os únicos membros vivos da familia giraffidae. O ocapi ten unha altura de 1,5 m até a cruz e unha lonxitude media do corpo duns 2,5 m. O seu peso rolda entre os 200 e os 350 kg. Ten un longo pescozo e unhas orellas grandes e flexibles. A súa pelaxe varía dende a cor chocolate até o marrón avermellado, que contrasta moito coas raias e aneis horizontais cruzan as súas pernas e os seus nocellos totalmente brancos. Os ocapis machos teñen cornos curtos, cubertos de pelo chamado ossicones, con menos de 15 cm de lonxitude. As femias posúen espirais nos cabelos, e carecen de ossicones.
Os ocapis son principalmente diúrnos, pero poden estar activos durante unhas horas na escuridade. Son esencialmente solitarios, xuntándose só para a reprodución. Son herbívoros, alimentándose de follas de árbores e flores, froitas e fungos. Os celos en machos e femias non dependen da tempada. En catividade, o seu ciclo pode reaparecer cada 15 días. O período de xestación é de preto de 440 ou 450 días de duración, tralo cal nace normalmente un único becerro. As crías comezan a tomar o alimento sólido ó cabo de tres meses,e desleitados ós seis meses.
O seu hábitat son os bosques en altitudes de 500 a 1 500. Son endémicos dos bosques tropicais da República Democrática do Congo, onde están presentes en todas as rexións centrais, norte e leste. A Unión Internacional para a Conservación da Natureza e dos Recursos Naturais (UICN) clasifica o ocapi como unha especie ameazada. As principais ameazas inclúen a perda de hábitat por mor da deforestación e os asentamentos humanos. A caza extensiva para aproveitar a carne dos animais salvaxes e a minaría ilegal tamén son responsables do descenso das poboacións. O Proxecto de Conservación do Ocapi foi creado en 1987 para protexer a súa poboación.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]- ↑ IUCN SSC Antelope Specialist Group (2008). "Okapia johnstoni". Lista Vermella da IUCN de Especies en Perigo (en inglés). IUCN 2008. Consultado o 26 de novembro de 2013. Database entry includes a brief justification of why this species is endangered.
- ↑ Entrada ocapi en Digalego
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Wolfram Bell (Nov. 2009): "Okapis – geheimnisvolle Urwaldgiraffen. Entdeckungsgeschichte, Biologie, Haltung und Medizin einer seltenen Tierart." Schüling Verlag Münster, Germany. ISBN 978-3-86523-144-4.
