Martini Racing

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Lancia LC2 racing car (front) in the colours of Martini Racing


Martini Racing é o nome baixo o cal varios equipos de carreiras de motor compiten cando son patrocinados pola compañía italiana Martini & Rossi, unha destilería que produce vermut Martini en Turín). O programa de patrocinio de Martini comezou en 1968. Os coches de carreiras están marcados coas distintivas raias azul escuro, azul claro e vermello nos coches con carrozaría de fondo branco, vermello ou prateado. O modelo de coche que gañou a maioría dos títulos competindo con Martini Racing foi o Lancia Delta HF Integrale.[1]

Carreiras de coches deportivos[editar | editar a fonte]

Vic Elford, Nürburgring 1971, Porsche 908
Lancia LC1 1982

O primeiro programa de patrocinio de Martini foi nas 3 horas de Daytona en 1962 con dous Alfa Romeo Giulietta SZ Coda Troncas, pero non tiñan adhesivos ou logotipos Martini, só "Martini & Rossi Racing Team" escrito ao longo dos paneis frontais.

As dúas persoas clave no inicio da gran aventura de Martini racing foron Paul Goppert, xefe de publicidade e relacións públicas de Martini Alemaña, e o seu amigo íntimo Hans Dieter Dechent, un piloto de carreiras que se especializou nas carreiras de resistencia que dirixía un concesionario Opel en Saarbrücken, Alemaña.

A principios de 1968, permitiuse por primeira vez a publicidade non relacionada coas carreiras na carrozaría dos coches. Paul pediulle a Hans Dieter que colocase algúns adhesivos no seu coche a cambio de fundas e equipamento similar.

Entón en abril de 1968 apareceron as etiquetas de Martini, no Porsche 910 da Scuderia Lufthansa Racing Team un equipo montado por Roberto Huhn, un executivo da liña aérea alemá.

Como Dechent quería correr canto antes co seu novo coche, a primeira aparición do coche 910-023 coa súa librea de prata coas cores dianteiras de Lufthansa e adhesivos de Martini foi na subida do outeiro de Eberbach, o 28 de abril co n° 174. Apareceu co mesmo coche No GP de Dijon-Lonvic o 5 de maio (n° 10), logo no GP de París o 12 de maio (n° 26) e sobre todo nos 1000 km de Nürburgring o 19 de maio (n° 24).

Máis adiante nunha carreira menor en Hockenheimring en 1968. Formouse Martini Racing para competir con dous Porsche 907 en varias carreiras de coches deportivos en 1969 para publicitar a fábrica.[1] Durante a década de 1970, Martini fíxose famoso pola súa relación con Porsche no automobilismo, patrocinando os Porsche 917 oficiais, que gañaron as 24 Horas de Le Mans de 1971. Logo dun paréntesis dun ano en 1972, cando Porsche retirouse do campionato do WC como o seu 917. Os coches de Martini Porsche gañaron Le Mans unha vez máis en 1976 e 1977 con Porsche 936, así como en moitos outros acontecementos na década de 1970 co equipo Porsche da fábrica, cos Porsche 930 RSR Turbo, 935 e 936. En 1978, Martini patrocinou soamente o equipo oficial en Le Mans, mentres que en 1980 asociáronse con Joest Racing, unha vez máis só en Le Mans.

En 1981, Martini Racing apoiou o esforzo da italiana Lancia nas carreiras de coches deportivos nos Grupo 5 Lancia Monte Carlo, Grupo 6 Lancia LC1 e Grupo C Lancia LC2.[1] A nómina de pilotos de Lancia Martini incluía a varios corredores contemporáneos de Fórmula Un, entre eles: Michele Alboreto, Teo Fabi e Riccardo Patrese. A asociación durou ata as 24 Horas de Le Mans de 1986, pero para entón, Lancia involucrouse máis cos rallyes. Logo diso, Martini Racing fixo só breves participacións nas carreiras de autos deportivos, incluíndo tres tempadas no Campionato da FIA de Sport Prototipos co equipo Picchio de Gianni Giudici.

Fórmula Un[editar | editar a fonte]

Un coche de Fórmula 1 Alfa Romeo-Brabham BT44 coa librea vermella de Martini&Rossi
Carlos Reutemann no seu Martini Lotus 79 no Gran Premio de Mónaco de 1979
Williams F1 Martini Racing (Felipe Massa, 2015)

A asociación de Martini Racing coa Fórmula Un comezou en 1972 co equipo italiano Tecno.[2]. Con todo, o coche era pouco competitivo e Martini retirouse logo das pouco exitosas tempadas de 1972 e 1973.[3][4]

Martini volveu a tempo completo na tempada de Fórmula 1 de 1975, patrocinando o equipo Brabham de Bernie Ecclestone.[5] O esquema de cor inicial incorporou as cores de Martini nun fondo branco no Cosworth que propulsaba o Brabham BT44B en 1975. Os Brabham BT45 e Brabham BT45B con motor Alfa Romeo flat-V12 usáronse nas tempadas de 1976 e 1977 da Fórmula 1 e as cores de Martini apareceron nun fondo vermello "rosso corsa".[6] Pilotos como Carlos Reutemann, Carlos Pace, Hans-Joachim Stuck e John Watson pilotaron para o equipo durante este tempo.[7][8]

Para a tempada 1979 da Fórmula 1, o patrocinio de Martini moveuse a Team Lotus.[9] Malia gañar o campionato da tempada de Fórmula Un de 1978, co Lotus 79 con Mario Andretti e Carlos Reutemann como pilotos, a asociación Martini Lotus non logrou unha soa vitoria e ao final do ano, Martini retirouse de F1 unha vez máis.

Logo dunha longa pausa na categoría, a compañía italiana comezou a patrocinar á Scuderia Ferrari na tempada 2006 cunha presenza menor.[10]

Williams Martini Racing[editar | editar a fonte]

Artigo principal: Williams Grand Prix Engineering.

Williams Grand Prix Engineering anunciou unha nova sociedade con Martini que comezou na tempada 2014 da Fórmula 1,[11] e Martini continuou o seu patrocinio nas tempadas 2015 e 2016.

Rally[editar | editar a fonte]

Artigo principal: Lancia nos rallyes.
Lancia Delta S4
Lancia 037 no Historic Motorsport Show de 2005 en Stoneleigh, West Midlands.


O primeiro desafío nos rally de Martini foi retomado polo habitual Porsche. En 1978, Porsche volveu ao Campionato do Mundo de Rally (WRC) como equipo oficial, correndo cun 911 SC para Björn Waldegård e Vic Preston Jr. no Safari Rally. O proxecto non continuou máis aló desta única participación, onde Preston foi segundo e Waldegård cuarto.

Na tempada de 1982, igual que fixeran un ano antes cos coches deportivos, Martini Racing asinou co equipo oficial Lancia, patrocinando o novo Lancia 037 Grupo B, Attilio Bettega e Markku Alen como pilotos.[1] A asociación Lancia Martini no Campionato Mundial de Rallyes foi unha das máis longas da compañía, ata o final da tempada de 1992, con varios coches, incluíndo o Delta S4 grupo B e o Delta Integrale Grupo A gañando carreiras e títulos con pilotos como Juha Kankkunen, Bruno Saby, Massimo Biasion e Didier Auriol. Os coches de Martini Lancia gañaron o título de pilotos do WRC en 1987 e 1991 con Kankkunen, e 1988 e 1989 con Biasion, así como o título de construtores co 037 en 1983, e consecutivamente co Delta do Grupo A de 1987 a 1992.[1]

Nos anos seguintes, Martini volveu cun programa de patrocinio máis pequeno, restrinxido ao Campionato de Rally de Italia, que o piloto de Martini Racing, Gianfranco Cunico, gañou de 1994 a 1996 cun Ford Escort Cosworth Jolly Club. Martini volveu ao WRC a tempo completo na tempada 1999 con M-Sport World Rally Team de Ford Motor Company. Con pilotos como Carlos Sainz, Colin McRae e Markko Märtin, os Ford Martini gañaron varios rallyes, pero nunca o título. Este conttrato cesou ao final da tempada 2002.

Carreiras de coches de turismo[editar | editar a fonte]

Martini Racing Alfa Romeo 155 V6 TI de 1996

Non sería ata 1992 que Martini Racing involucraríase seriamente nas carreiras de coches de turismo. A compañía italiana patrocinou o Alfa Romeo 155 oficial no campionato de Italia de Superturismo, que dominou o equipo, con Nicola Larini logrando o título do campionato.

Isto serviu como un aperitivo a un premio máis grande, máis especificamente o DTM, a serie alemá baseada en coches de serie. Aínda que a conexión Martini Alfa Romeo só se materializou en 1995 e para entón os Alfas (pilotados por Larini e Alessandro Nannini, ambos expilotos de F1) non eran tan competitivos.

Targa Florio[editar | editar a fonte]

Gñador na Targa Florio de 1973

En 1973, Martini patrocinou o 911 Carreira RSR que gañou o Targa Florio.

Motonáutica[editar | editar a fonte]

A partir de 1973, Martini Racing patrocinou a Carlo Bonomi e Cesar Fiorio no Campionato do Mundo de Motonáutica, gañando os campionatos consecutivos en 1975 e 1976. Martini logrou unha velocidade máxima media de 66,9 mph. O regreso en 1980 viu ao equipo Martini lograr o título europeo con Guido Niccolai. En 1982, o seu ano de debut, Renato Molinari perdeu o título do Campionato do Mundo de F1 de Motonáutica por un só punto, pero gañou as dúas tempadas seguintes.

En 2014, o equipo Vector-Martini de Peter Dredge e Simon Powell cruzou a liña de meta no Cowes Offshore Classic máis de catro millas náuticas por diante do seu rival máis próximo.[12] O ano seguinte, o equipo de Dredge e Powell (cos novos membros Malcolm Crease e David Gandy) gañou a carreira por máis de 19 minutos por diante do equipo que quedou en segundo lugar.[13]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 "Martini Racing: Twenty-five years of history". Lancia Rally. Consultado o 18 de setembro de 2015. 
  2. ↑ "Tecno Cars". All Formula 1. Arquivado dende o orixinal o 04 de marzo de 2016. Consultado o 18 de setembro de 2015. 
  3. ↑ "Martini Racing 1972: Tecno". The Formula One Database. Arquivado dende o orixinal o 06 de febreiro de 2012. Consultado o 18 September 2015. 
  4. ↑ "Martini Racing 1973: Tecno". The Formula One Database. 2009-03-29. Arquivado dende o orixinal o 26 de setembro de 2011. Consultado o 2011-11-27. 
  5. ↑ "Martini Racing 1975 : Brabham : The Formula One Database". Arquivado dende o orixinal o 10 de outubro de 2007. Consultado o 28 de xaneiro de 2017. 
  6. ↑ "Brabham Racing". All Formula 1. Arquivado dende o orixinal o 27 de novembro de 2015. Consultado o 18 de setembro de 2015. 
  7. ↑ "Martini Racing 1976: Brabham". The Formula One Database. 2009-03-29. Arquivado dende o orixinal o 06 de febreiro de 2012. Consultado o 2011-11-27. 
  8. ↑ "Martini Racing 1977: Brabham". The Formula One Database. 2009-03-29. Arquivado dende o orixinal o 26 de setembro de 2011. Consultado o 2011-11-27. 
  9. ↑ "Martini Racing Team Lotus 1979". The Formula One Database. 2009-03-29. Arquivado dende o orixinal o 06 de febreiro de 2012. Consultado o 2011-11-27. 
  10. ↑ "Ferrari confirms Martini". GrandPrix.com. Consultado o 2006-01-23. 
  11. ↑ "Williams to show Martini livery on March 6". Motorsport.com. Arquivado dende o orixinal o 14 de setembro de 2016. Consultado o 18 September 2015. 
  12. ↑ "All the action from the Cowes Torquay Powerboat Race 2014". Royal Yachting Association. Arquivado dende o orixinal o 18 de xuño de 2015. Consultado o 10 de setembro de 2015. 
  13. ↑ "Cowes Classic Powerboat Festival 2015 - Overall Results" (PDF). cowestorquaycowes.co.uk. 6 September 2015. Consultado o 4 October 2015. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Martini_Racing&oldid=6146205»