Saltar ao contido

Manuel Rui

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaManuel Rui

(2016) Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento4 de novembro de 1941 Editar o valor en Wikidata (83 anos)
Huambo, Angola Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónescritor, guionista, poeta, político Editar o valor en Wikidata
Obra
Obras destacables
Descrito pola fonteDictionary of African Biography, Editar o valor en Wikidata

Manuel Rui Alves Monteiro, nado en Huambo o 4 de novembro de 1941, é un xurista, profesor universitario, político, dramaturgo e escritor angolano .

Escribe ensaios, crónicas, poesía, contos e novelas, así como obras de teatro. As súas obras caracterízanse polo uso da ironía, a comedia e o humor, principalmente sobre o que pasou despois da independencia de Angola. [1]

Biografía

[editar | editar a fonte]

Manuel Rui Alves Monteiro naceu na cidade de Huambo o 4 de novembro de 1941. [2] O seu pai era un portugués que traballaba como libreiro en Huambo, e a súa nai era filla dun portugués e dunha angolana. [1] Realizou os seus estudos primarios e secundarios en Huambo.[1]

Ingresou na Universidade de Coimbra, en Portugal, onde obtivo a licenciatura en Dereito en 1969 . Exerceu a avogacía en Coimbra e Viseu durante a Guerra da Independencia de Angola.[3]

De estudante viviu na institución Quimbo dos Sobas, onde só vivían angolanos. Durante este tempo coñeceu o músico Ruy Mingas e coñeceu á profesora e escritora Gabriela Antunes.[4]

En Coimbra foi membro do equipo editorial da revista Vértice, baixo a dirección de Centelha Editora, onde publicou A Onda, en 1973,[5] e colaborador do Centro de Estudos Literários da Associação Académica, actividades que marcaron o inicio da súa carreira literaria.[3] Pola súa escritura e activismo político, foi detido en Portugal, e foi tachado de subversivo e terrorista, impedíndolle saír do país.[4]

Despois da revolución do 25 de abril de 1974, regresou a Angola, primeiro para ser reitor da acabada de crear Universidade de Nova Lisboa (actual Universidade José Eduardo dos Santos).[1] Durante este período comezou a escribir para o Diário de Luanda.[2]

No proceso de independencia, en xaneiro de 1975, chegou a ser Ministro de Información do Movemento Popular para a Liberación de Angola (MPLA) no goberno de transición establecido polo Acordo de Alvor.[1] [6] En agosto, as funcións da súa oficina resúmense aos membros do MPLA.[7]

A partir de agosto foi designado por Lúcio Lara para coordinar os traballos de redacción da Constitución de Angola de 1975, establecendo na súa propia casa de Luanda a oficina de traballo para a proposta de texto constituínte,[7] delegando a mesma tarefa nos xuristas Antonieta Coelho, Aníbal Espírito. Santo, José Óscar Monteiro e Orlando Rodrigues, recibindo tamén colaboracións de Lúcio Lara, Lopo do Nascimento, Saíde Mingas e Henrique Onambwé.[7] Pola súa banda, Diógenes Boavida encargouse da Lei de Nacionalidade, co apoio dos xuristas Antero de Abreu e Maria do Carmo Medina.[7]

Na data da independencia de Angola, entregou a letra da canción Angola Avante!, o Himno Nacional de Angola, que compuxo xunto con Ruy Mingas.[2] [4] Ademais disto, tamén é autor da letra da aclamada canción de intervención "Meninos do Huambo",[8] composta de novo xunto a Ruy Mingas,[8] así como do "Hino da Alfabetização", o "Hino da Agricultura", e a versión angolana da Internacional.[3] Ademais, na data da independencia nacional converteuse en Fiscal Xeral do Pobo do país.[1] [2] [9]

Foi o primeiro representante de Angola na Organización da Unidade Africana e formou parte da delegación que buscaba o recoñecemento do país ante as Nacións Unidas. [4] Tamén foi Director do Departamento de Orientación Revolucionaria[1] e do Departamento de Asuntos Exteriores do MPLA. [1]

Manuel Rui foi membro fundador da Unión de Artistas e Compositores Angolanos, da Unión de Escritores Angolanos e da Sociedade de Autores Angolanos. [2]

No plano académico, Manuel Rui foi director da Facultade de Letras de Lubango (actualmente Universidade Mandume ya Ndemufayo ) e do Instituto Superior de Ciencias da Educación de Huila.

Volveu a escribir crónicas en xornais e revistas, publicando no Jornal de Angola, despois no Jornal de Letras, Artes e Ideias, en Público —estes en Portugal—, e despois en Cadernos do Tercero Mundo —este publicado en Brasil—. [2] Foi cofundador de Edições Mar Além, editora da Revista de Cultura e Literatura dos Países Africanos de Lingua Portuguesa (PALOP). [2]

Obras

[editar | editar a fonte]

As principais obras son:

Poesía

[editar | editar a fonte]
  • Manuel Rui (1967). Poesia Sem Notícias. Porto. 
  • Manuel Rui (1973). A Onda. Coimbra. 
  • Manuel Rui (1976). 11 Poemas em Novembro: Ano Um. Luanda. 
  • Manuel Rui (1977). 11 Poemas em Novembro: Ano Dois. Luanda. 
  • Manuel Rui (1978). 11 Poemas em Novembro: Ano Três. Luanda. 
  • Manuel Rui (1978). Agricultura. Luanda. 
  • Manuel Rui (1979). 11 Poemas em Novembro: Ano Quatro. Luanda. 
  • Manuel Rui (1980). 11 Poemas em Novembro: Ano Cinco. Luanda. 
  • Manuel Rui (1981). 11 Poemas em Novembro: Ano Seis. Luanda. 
  • Manuel Rui (1984). 11 Poemas em Novembro: Ano Sete. Luanda. 
  • Manuel Rui (1981). Assalto. Luanda. 

Prosa

[editar | editar a fonte]
  • Manuel Rui (1973). Regresso Adiado Lisboa.  [10][11][12]
  • Manuel Rui (1977). Sim Camarada!. Luanda. 
Inclúe os contos O Consello, O reloxo, O último bordel, Dúas raíñas e Cinco días despois da independencia
  • Manuel Rui (1977). A Caixa. Luanda. 
  • Manuel Rui (1979). Cinco Dias depois da Independência. Luanda. 
  • Manuel Rui (1980). Memória de Mar. Luanda. 
  • . Lisboa. 1982.  Falta o |title= (Axuda)[13][14]
  • . Luanda. 1989.  Falta o |title= (Axuda)[15]|id=}}
  • Manuel Rui (1993). Um Morto & Os Vivos. Lisboa. 
  • . Lisboa. 1997.  Falta o |title= (Axuda)[16]
  • Manuel Rui (1998). Da Palma da Mão. Lisboa. 
  • Manuel Rui (2001). Saxofone e Metáfora: Estórias. Lisboa. ISBN 972-795-012-4. 
  • . Luanda. 2002.  Falta o |title= (Axuda)[17]|id=}}
  • Manuel Rui (2002). Luanda.  Falta o |title= (Axuda)[18]
  • Manuel Rui (2002). Luanda.  Falta o |title= (Axuda)[19]
  • Manuel Rui (2003). Conchas e Búzios. Luanda. 
  • Manuel Rui (2013). Conchas e Búzios. Literatura infantil - Ilustrado por Mauricio Negro. São Paulo: FTD
  • Manuel Rui (2005). O Manequim e o Piano. Luanda. 
  • Manuel Rui (2006). Estórias de Conversa. Luanda. 
  • . Luanda. 2007.  Falta o |title= (Axuda)[20][21]
  • Manuel Rui (2009). Janela de Sónia. Luanda. [22]

Teatro

[editar | editar a fonte]
  • Manuel Rui (1973). O Espantalho. 
  • Manuel Rui (1985). Meninos de Huambo. 

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Ribeiro, Jarcélen Thaís Teixeira (2009). A ironia como estratégia narrativa: uma análise do regresso adiado de Manuel Rui (PDF). Rio de Janeiro. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 "O Hino Nacional foi feito sob muita pressão". 11-11-2015. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 "Biografias - Manuel Rui Alves Monteiro". Consultado o 1 de outubro de 2011. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Joana Simões Piedade (14-11-2014). "Fazer nascer uma nação". 
  5. ↑ "Manuel Rui". Consultado o 1 de outubro de 2011. 
  6. ↑ Phillis Reisman Butler (1991). Manuel Rui's "Sim Camarada!": Interpolation and the Transformation of Narrative Discourse. 14, n.º 2. p. 307-312. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 Manuel Albano (21-11-2021). "Manuel Rui Monteiro recordado por Fernando Oliveira". 
  8. ↑ 8,0 8,1 Cesaltina Abreu (2015). "...E os Meninos de há 40 anos, o que aprenderam?...". Mulemba [Online] 5 (10). 
  9. ↑ Helena Maria Martins Faria (2012). As crianças na narrativa de Ondjaki (PDF). Lisboa. p. 75. 
  10. ↑ "Análise de Regresso Adiado" (PDF). Consultado o 1 de outubro de 2011. 
  11. ↑ "Como Explicar àquele Colono um Regresso Adiado?" (PDF). Consultado o 1 de outubro de 2011. 
  12. ↑ Maria Teresa Salgado Guimarães da silva. "Uma Grande Dolorosa Comédia" (PDF). Consultado o 1 de outubro de 2011. 
  13. ↑ http://www.infopedia.pt/$quem-me-dera-ser-onda.  Falta o |title= (Axuda)
  14. ↑ Maria Cristina Pacheco. "Imagens de Luanda na Literatura Angolana" (PDF). Consultado o 1 de outubro de 2011. 
  15. ↑ Tereza Salgado. "Crônica de um Mujimbo: Fazendo das Fraquezas Forças" (PDF). Consultado o 1 de outubro de 2011. 
  16. ↑ Maria de Lourdes de Melo Pinto. "A Linguagem Secreta de Rio Seco, de Manuel Rui: Perspectivas do Entre Lugar Angolano" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 4 de março de 2016. Consultado o 1 de outubro de 2011. 
  17. ↑ Cibele Verrangia Correa da Silva. "Uma anel na areia: fantasias de amor". Trabalho apresentado na Universidade Estadual Paulista, campus de Assis. Consultado o 1 de outubro de 2011. 
  18. ↑ "Obra literária Nos brilhos já no mercado". 05/10/2002. Consultado o 1 de outubro de 2011. 
  19. ↑ "É lançada hoje a “Maninha” de Manuel Rui". 08/02/2003. Consultado o 1 de outubro de 2011. 
  20. ↑ Luiz Maria Veiga (Maio de 2008). (PDF) http://www.fflch.usp.br/dlcv/revistas/crioula/edicao/03/Resenhas%20-%20A%20casa%20do%20rio.%20Manuel%20Rui.pdf.  Falta o |title= (Axuda)
  21. ↑ "A Casa do Rio". Consultado o 1 de outubro de 2011. 
  22. ↑ "Manuel Rui Monteiro lança dois livros Em Destaque". Consultado o 1 de outubro de 2011. 
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Manuel_Rui&oldid=6895763»