Público (Portugal)

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Público
Fundación1989
DirectorManuel Carvalho
Lingualingua portuguesa
PeriodicidadeDiário
ISSN0872-1548
Na rede
http://www.publico.pt
editar datos en Wikidata ]

PÚBLICO ou Público é un xornal matinal portugués fundado en 1990. É un dos principais xornais de Portugal, xunto con Expresso. O director é Manuel Carvalho e os subdirectores, Amilcar Correia, Ana Sá Lopes, David Pontes e Tiago Luz Pedro. O xornal foi pioneiro na publicación de artigos de colección, como CD, CD-ROM e libros, entre outros. A liña editorial é certamente europeísta[1] e é a única publicación portuguesa que segue o antigo acordo ortográfico.

Historia[editar | editar a fonte]

Público Comunicação Social S.A., que edita o xornal Público, pertence ao grupo empresarial portugués Sonae e foi fundada en 1989. O seu primeiro director foi Vicente Jorge Silva. O primeiro número de Público saíu nos quioscos o 5 de marzo de 1990, cun Estatuto Editorial[2], que aínda se encontra en vigor.

A empresa Público, Comunicação Social SA constituíuse o 31 de outubro de 1989, catro meses antes de que o xornal chegase aos quioscos. O xornal Público incorporouse en 1991 á World Media Network, que está formada por unha asociación de varios xornais de referencia no mundo que incluían, por exemplo, o diario alemán Süddeutsche Zeitung, o español El País, o francés Libération e o italiano La Stampa, con que publicou varios suplementos especiais. Durante algún tempo, mantivo participacións no seu capital social en empresas estranxeiras de comunicación, en particular as propietarias dos xornais El País e La Repubblica (Italia). Hoxe, Público forma parte da subholding de Sonae para as áreas de comunicación, Sonaecom SGPS. O 11 de maio de 1995 Público rexistra a súa páxina web en Internet e o 22 de setembro dese ano créase Público Online (actualmente coñecida como Publico.pt ), así como outra sociedade, Público.pt Serviços Digitais Multimédia, SA. O 6 de setembro de 1999 comezou tamén a integrar un servizo de noticias autónomo, actualizado varias veces ao día. Ao longo dos seus 20 anos de existencia, Público publicou decenas de coleccionábeis (dos que foi pioneiro na prensa portuguesa, en 1992), suplementos especiais, libros, enciclopedias, CD, CD-ROM (desde 1999) e DVD (desde 2003). Desde 1997 edita tamén, anualmente, o Janus, Anuário de Relações Exteriores, en colaboración coa Universidade Autónoma de Lisboa (UAL). O 10 de outubro de 2012 a dirección presentou un plan de redución de custos que prevía o despedimento de 48 empregados da empresa. Como reacción, os traballadores mandaron aos sindicatos iniciar un proceso de folga.

Lista de directores[editar | editar a fonte]

  • Vicente Jorge Silva
  • Nuno Pacheco
  • Francisco Sarsfield Cabral
  • Nicolás Santos
  • José Manuel Fernandes (1998-2009)
  • Barbara Reis (2009-2016)
  • David Denis (2016-2018)
  • Manuel Carvalho (2018-actual)

Premios[editar | editar a fonte]

Ao longo da súa existencia, o Público, o Público.pt, os suplementos e os seus xornalistas a título individual[3] gañaron varios premios, entre eles: [4]

  • Prémios ÑH02;
  • Prémio AMI - Jornalismo contra a indiferença;
  • Prémios PC Guia pelo melhor sítio notícioso;
  • Prémios Meios & Publicidade;
  • Troféus JETNET;
  • Prémios Mulher Reportagem;
  • Grande Prémio Imigração e Minorias Éticas;
  • Prémios Gazeta;
  • Prémios Bordalo de Jornalismo.
  • Prémio de Jornalismo EEA Grants.[5]

Suplementos, cadernos e áreas[editar | editar a fonte]

Primeiro caderno[editar | editar a fonte]

A primeira sección do xornal, P1 (ou Público, simplemente) contén as noticias do día sobre temas sobre Portugal, o Mundo, novas locais, Classificados (Anuncios), Deporte, Economía, e ten unha sección de opinión, chamada Espaço Público (onde están as Cartas, os Editoriais, as Crónicas e outros Artigos de Opinião, agás as críticas literarias).

P2[editar | editar a fonte]

A segunda sección do xornal, P2, abarca temas relacionados coa sociedade, como entrevistas, arte e cultura, bandas deseñadas, entre eles Bartoon de Luís Afonso e Calvin & Hobbes de Bill Watterson, os Xogos, incluíndo Sudoku e Palavras Cruzadas, e a axenda cultural e a programación televisiva do día. Foi impreso por primeira vez o 12 de febreiro de 2007.

Público Imobiliário[editar | editar a fonte]

O suplemento Público Imobiliário é unha análise do mercado inmobiliario nas cuartas feiras. Os seus colaboradores son Rui Pedro Lopes, Pedro Farinha e Marc Barros.

Inimigo público[editar | editar a fonte]

Lanzado en 2003 por Produções Fictícias e Farol de Ideias, o suplemento Inimigo Público é o suplemento de humor de Público. Trátase dunha asociación entre Público, Produções Fictícias e Estado do Sítio. O seu lema é Se não aconteceu... podia ter acontecido!

O equipo editorial estaba composto polo director Luís Pedro Nunes, subdirectora Rute Gil, e Alexandre Pereira, António Marques, David Marçal, Fábio Benídio, João Henrique, Mário Botequilha, Nuno A. Jerónimo, Nuno Sousa, Patrícia Castanheira, Susana Romana e Vítor Elias.

Este suplemento rematou a súa publicación en decembro de 2021.

Ípsilon[editar | editar a fonte]

O suplemento Ípsilon é o suplemento artístico de Público, publicado os venres. Substituíu, o 12 de febreiro de 2007, os suplementos Mil Folhas, Sons e Y. Está editado por Vasco Câmara e Inês Nadais.

Fugas[editar | editar a fonte]

O suplemento Fugas foi creado no ano 2000 como suplemento de viaxes, pracer e motor de Público, que se edita os sábados. Nunca foi substituído, porén sufriu unha reformulación gráfica, pasando de "suplemento" a "revista", editada por Sandra Costa. Desde 2007, ten presenza en liña. Tamén se pode seguir en varias redes sociais como Facebook[6] ou Twitter.[7]

Podcasts[editar | editar a fonte]

PÚBLICO produce diversos contidos de son para Internet [8] . Destacan os podcasts P24, de noticias diarias e producidos polo xornalista Ruben Martins, Poder Público, sobre actualidade política e producidos pola sección de política do xornal, Do Género, sobre temas de xénero e producidos pola xornalista Aline Flor, e Fogo e Fúria con xornalistas. Alexandre Martins e Ruben Martins.

Pública[editar | editar a fonte]

Pública era a revista dominical de Público. Foi editada por João Carlos Silva, Nuno Pacheco, Paulo Moura, Dulce Neto, Ana Gomes Ferreira, Marco Vaza e na actualidade está editada por Margarida Santos Lopes e Joana Amaral Cardoso. Cando a revista Xis editada por Laurinda Alves e editada os sábados con Público, foi descontinuada, absorbeu algunhas seccións daquela publicación. Actualmente inclúe, ademais de reportaxes, as seccións fixas de cozinha, miúdos, moda, design, beleza, tecnologia e pequena entrevista.

Columnas de opinión[editar | editar a fonte]

Entre os seus cronistas figuran, entre outros, António Bagão Félix, António Pinto Ribeiro, Arlindo Oliveira, Augusto M. Seabra, Carlos Fiolhais, Carlos Rosa, Carmo Afonso, Francisco Assis, Francisco Teixeira Da Mota, Frei Bento Domingues OP, João Miguel Tavares, Jorge Esparteiro Garcia, Jorge Faustino, José Pacheco Pereira, Manuel Loff, Miguel Esteves Cardoso, Paulo Rangel, Pedro Carvalho, Pedro Filipe Soares, Pedro Henriques, Pedro Teixeira, Ricardo Cabral, Rui Tavares, Santana Castilho, Susana Peralta, Vicente Jorge Silva e, máis recentemente, María João Marques.

En liña[editar | editar a fonte]

Público foi o segundo sitio web dun xornal que fixo dispoñible a edición impresa en HTML. [9] Desde maio de 1999 tamén inclúe un servizo de noticias autonómico, actualizado varias veces ao día. A partir de 2001, comezou a publicar a edición impresa en HTML. Actualmente, o acceso a artigos de opinión, suplementos semanais, artigos de investigación e traballos da edición impresa está reservado ao Clube P.

A edición dixital diaria está dispoñible antes de distribuír a edición impresa.

A súa carteira de blogs creceu, tanto os propios como os de convidados. Os seguintes blogs Público están on-line:

  • Blog oficial de Fugas, suplemento da edición do sábado do xornal PÚBLICO dedicado ás viaxes, o pracer e os motores. O blog actualízase diariamente;
  • P3, unha web xeralista pensada para adolescentes e mozos, e desenvolvida inicialmente coa Universidade do Porto;
  • Ímpar, marca de estilo de vida de Público;
  • Noticias, análise e opinión sobre o mundo da tecnoloxía. Tecnopólis é un blog mantido polo xornalista João Pedro Pereira, pero onde ocasionalmente aparecen artigos doutros xornalistas;
  • Blog de Jorge Mourinha sobre televisión. Aquí expóñense e analízanse os máis diversos acontecementos e novas relacionadas coa caixa máxica e o que os rodea;
  • Ciberescritas, Este é un blog escrito por Isabel Coutinho. Desde 1996, a xornalista asina a columna semanal sobre o futuro do libro, a presenza dos escritores en Internet e a relación entre as novas tecnoloxías e a literatura;
  • Provedor do Leitor, o blog do provedor de lectores de Público.

Os usuarios rexistrados e subscritores tamén teñen acceso aos boletíns gratuítos Despertador; Público Hoje; 4.0; Aquecimento; P3; Fugas; Mais e Menos; Ípsilon; Tudo começou com o Big Bang; Tecnologia/Cibersegurança; O que (às vezes) lhe escapa; Especiais e PGlobal, e unha Newsletter exclusiva para assinantes asociados.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Os compromissos da Direcção Editorial". Público. 2018-08-16. Consultado o 2019-01-14. Um jornal empenhado em promover os valores do seu estatuto editorial, no qual se consagra (...) a subscrição dos ideais da construção europeia e a certeza de que, como portugueses, fazemos parte de um mundo que nos influencia e no qual temos o dever de participar. 
  2. "Estatuto Editorial completo no sítio do Público". Arquivado dende o orixinal o 2008-10-12. 
  3. "Campanha A verdade faz-nos mais fortes" (en portugués). 
  4. "Prémios no sítio do Público". Arquivado dende o orixinal o 2008-10-12. 
  5. "P24 ganha prémio de rádio do EEA Grants" (en portugués). Consultado o 2020-05-20. 
  6. "Facebook". 
  7. "Fugas". 
  8. "Podcasts" (en portugués). Consultado o 2020-05-20. 
  9. "Edição Impressa". Arquivado dende o orixinal o 2008-02-12. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]