Manolo Peña

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Manolo Peña
Información persoal
Nome Manuel Peña Escontrela
Nacemento 18 de decembro de 1965
Lugar de nacemento Sarria
Falecemento 13 de novembro de 2012
Lugar de falecemento Ponferrada
Altura 1,80 m.
Posición dianteiro, dianteira
Carreira xuvenil
Valladolid
Carreira sénior
Anos Equipos Aprs (Gls)
1982–1983 Ponferradina 21 (9)
1983–1990 Valladolid 148 (24)
1990–1993 Zaragoza 40 (3)
1993–1995 Cádiz 28 (3)
1995–1996 Talavera 24 (1)
1996–2000 Ponferradina
Selección nacional
1983–1984 España sub-18 6 (0)
1985 España sub-19 1 (0)
1985 España sub-20 2 (0)
1985–1987 España sub-21 5 (1)
1988 España sub-23 1 (0)
Na rede
FIFA: 193079 Editar o valor em Wikidata
Partidos e goles só en liga doméstica.

editar datos en Wikidata ]

Manuel Peña Escontrela, coñecido como Manolo Peña, nado en Sarria o 18 de decembro de 1965 e finado en Ponferrada o 13 de novembro de 2012, foi un futbolista galego que xogaba como dianteiro.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Nado en Sarria, pasou a súa infancia en Toural dos Vaos, no Bierzo, e máis tarde en Ponferrada.[1] Despois de xogar coa Ponferradina en Terceira División, e sendo aínda xuvenil foi incorporado ao Real Valladolid. Debutou co primeiro equipo deste aos 17 anos, nun encontro da Copa do Rei contra a propia Ponferradina no estadio Fuentesnuevas o 7 de setembro de 1983. Tres días despois xogou o seu primeiro partido na Primeira División, fronte ao Valencia en Mestalla (3-2). Militou no Valladolid durante sete tempadas, gañando a Copa da Liga en 1984 e sendo a súa mellor cifra anotadora en liga a da tempada 1987/88, na que marcou oito goles, incluído un triplete contra o Barcelona no Camp Nou, que supuxo a primeira vitoria do Valladolid no estadio barcelonés (2-4).[2]

Na seguinte tempada marcou un histórico gol na prórroga do partido de volta das semifinais da Copa do Rei contra o Deportivo da Coruña no José Zorrilla, dándolle ao seu club a vitoria e o pase á segunda final de Copa da súa historia.[3] Foi titular na final disputada no estadio Vicente Calderón contra o Real Madrid, que se decidiu a favor do equipo branco grazas a un solitario gol de Rafa Gordillo.[4]

Na tempada 1989/90 debutou en competición europea, disputando os cuartos de final da Recopa de Europa fronte ao Monaco de Arsène Wenger, caendo eliminado na quenda de penaltis.[2] Non foi nunca expulsado na súa carreira, e non viu sequera un cartón amarelo durante os seus primeiros 165 partidos co Valladolid, ata que recibiu un en 1990.[2]

No verán de 1990 foi traspasado ao Zaragoza por 50 millóns de pesetas.[2] No equipo aragonés militou durante tres tempadas, pero unha lesión nun xeonllo cortou a súa progresión.[1] Con Víctor Fernández como adestrador, clasificouse para a Copa da UEFA , competición na que disputou tres partidos.

En 1993 deixou Zaragoza e fichou polo Cádiz, de Segunda División, e nos seguintes anos militou no Talavera e de novo na Ponferradina, antes de colgar as botas no ano 2000.[2] Instalado en Ponferrada foi elixido concelleiro de Deportes, cargo que ocupou antes de traballar no ámbito financeiro. Faleceu na capital berciana o 13 de novembro de 2012 por mor dun cancro, aos 46 anos de idade.[5][6]

Selección española[editar | editar a fonte]

Foi internacional coas diferentes categorías inferiores da selección española. En 1985 disputou a Copa do Mundo sub-20 na Unión Soviética, proclamándose subcampión tras perder a final contra o Brasil.[6]

Palmarés[editar | editar a fonte]

Valladolid

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 Moreno, José Anselmo (26 de marzo de 2020). "Eterno e inolvidable, Manolo Peña" (en castelán). Consultado o 16 de marzo de 2022. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Prado, Alejandro (16 de novembro de 2012). "Manolo Peña, delantero que dejó helado al Camp Nou". El País (en castelán). Consultado o 16 de marzo de 2022. 
  3. "Semifinal copera de hace 20 años marcó para siempre el nexo Valladolid-Depor". Público (en castelán). 10 de decembro de 2008. Consultado o 16 de marzo de 2022. 
  4. "Se cumplen 32 años de la 16ª Copa de España de fútbol" (en castelán). 30 de xuño de 2021. Consultado o 16 de marzo de 2022. 
  5. "Fallece Manolo Peña, ex jugador de Valladolid y Ponferradina". Marca (en castelán). 13 de novembro de 2012. Consultado o 16 de marzo de 2022. 
  6. 6,0 6,1 Moreno, José Anselmo (13 de novembro de 2012). "Manolo Peña, muere el artífice del primer "pucelazo" en el Camp Nou". El Diario Montañés (en castelán). Arquivado dende o orixinal o 24 de setembro de 2015. Consultado o 16 de marzo de 2022. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]