La Palma, O Salvador

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Xeografía políticaLa Palma, O Salvador
Imaxe

Localización
lang=gl Editar o valor em Wikidata Mapa
 14°19′02″N 89°10′14″O / 14.3173, -89.1705Coordenadas: 14°19′02″N 89°10′14″O / 14.3173, -89.1705
EstadoO Salvador
DepartamentoChalatenango Editar o valor em Wikidata
Poboación
Poboación12.235 (2007) Editar o valor em Wikidata (90,23 hab./km²)
Xeografía
Superficie135,6 km² Editar o valor em Wikidata
Altitude1.059 m Editar o valor em Wikidata
Identificador descritivo
Fuso horario

Páxina weblapalmasanignacio.org Editar o valor em Wikidata

La Palma é un municipio do Salvador pertencente ao departamento de Chalatenango. Ten unha importancia histórica posto que xogou un papel importante nas negociacións entre a guerrilla e o Goberno durante a guerra civil; é, ademais, o maior centro de artesanías do país, sostendo en gran medida a economía do municipio este sector. É parte da zona montañosa do país, polo que tamén alberga diversos centros turísticos característicos.

Historia[editar | editar a fonte]

Naceu na época da colonia; o seu nome provén da antiga poboación de La Palmita, casarío situado cerca do río Nunuapa.

O 13 de xaneiro de 1854, O Gobernador José D. Montiel informa nun informe de melloras no Departamento de Cuscatlán que en La Palma fixéranse algunhas composicións de camiños e reparado o seu cemiterio e parroquia.[1]

Tras unha inundación do río Nunuapa en 1882, os seus habitantes trasladáronse ao lugar actual e fundaron a vila de La Palma.

O 22 de abril de 1893, durante a administración do Presidente Carlos Ezeta, a Secretaría de Instrución Pública e Beneficencia acordou o establecemento dunha escola mixta no val de Sacare, a súa dotación era 15 pesos mensuais.[2]

En 1959 por Decreto Lexislativo, alcanzou o título de cidade co seu mesmo nome, adxudicándose a administración dos cantóns Los Horcones, Los Planes, Las Granadillas, El Gramal, San José Sacaré, El Túnel, El Aguacatal e San Josecalera.[3]

Adquiriu gran relevancia na Historia do Salvador xa que xogou un papel protagónico na solución da guerra civil. Desde 1980, o municipio foi plataforma do traballo ideolóxico da guerrilla e posteriormente, serviu como escenario de combates entre os insurxentes e o exército. O 15 de outubro de 1984, o presidente José Napoleón Duarte e os líderes do Frente Farabundo Martí para la Liberación Nacional (FMLN) tiveron o primeiro encontro, iniciando os diálogos que culminarían cos Acordos de Paz de Chapultepec.[4]

Xeografía[editar | editar a fonte]

A súa extensión aproximada é de 131.89 km². Os seus límites xurisdicionais son: ao norte con San Ignacio, ao sur con Agua Caliente, ao leste coa República de Honduras e os municipios de San Fernando, San Francisco Morazán e La Reina, e ao oeste con Metapan e Citalá, sendo limitado polo río Lempa.[5] Posúe parte da zona montañosa do Salvador, gozando dun clima frío.[3] Administrativamente, o municipio está dividido en 8 cantóns e 87 casaríos na área rural e 6 barrios na área urbana.

O 1 de xullo de 1956, estimouse a poboación de La Palma en 5.337 habitantes, 2.780 masculinos e 2.957 femininos. En 2006 calculouse unha poboación de 24 000 habitantes nas áreas urbanas e rurais.[3]

Economía[editar | editar a fonte]

A economía de La Palma baséase principalmente nas artesanías; o 70% da poboación vive das artesanías e o turismo, e o outro 30% da agricultura, dedicándose ao cultivo de anil, hortalizas, millo, feixóns e café.[5]

Artesanías[editar | editar a fonte]

Pendentes elaborados con sementes de Hymenaea courbaril e debuxos clásicos do estilo palmeño, comercializados no mercado de artesanías do lugar.
Artesanía cerámica elaborada en La Palma, elaborada baixo unha tendencia diferente á de maior difusión local.

Na década de 1970, Fernando Llort radicouse no municipio, desenvolvendo unha industria artesanal que se constitúe no principal xerador de emprego local. O estilo palmeño caracterízase fundamentalmente por usar como materia prima a semente de Hymenaea courbaril, e pedra volcánica,[6] decorada con pintura brillante e debuxos abstractos, con motivos da vida cotiá.[7] Ademais, algúns artesáns variaron a técnica e incluíron artesanías doutros tipos.[8] Tamén, realizan camisas e mantas bordadas a man con la de cores vivas, moedeiros, chaveiros, portarretratos, colares, entre outros.

Existen arredor de 100 talleres de artesanías na localidade, a metade dos cales dedícanse maioritariamente á exportación a outros países principalmente en América e Europa. O crecemento da exportación artesanal no municipio non corresponde á tendencia nacional, estando moi por encima do resto do país.[9]

Agricultura[editar | editar a fonte]

A produción de café é, segundo o informe económico municipal de 2006, o segundo sector de máis importancia en La Palma, pese a que foi minguando debido á forte competencia dos produtores estranxeiros; en 1988, a produción cafeteira significaba a metade das ganancias nacionais en concepto de exportación,[10] mentres que para 2004 significaba apenas o 7%. No municipio, o sector cafeteiro xera menos do 5% do emprego local.[5] O resto de actividades agrícolas como o cultivo de tomate en invernadeiros e as parcelas de hortalizas, xeralmente encontradas en Los Planes e Las Granadías, tamén constribuíu ao crecemento económico do municipio.

Atractivo turístico[editar | editar a fonte]

Atardecer tomado desde Finca Ecoturistica La Montaña, La Palma.
  • A 13 quilómetros de La Palma encóntrase Miramundo. É parte dun cerro dentro dun bosque nebuloso que ofrece o clima máis frío de todo i país. Miramundo está localizado a 2400 msnm e desde aí pode apreciarse gran parte do territorio salvadoreño. A temperatura media de Miramundo é de 12 °C.[7]
  • A 3 quilómetros encóntrase San Ignacio, unha pequena localidade de agradable clima a 1010 msnm. Os seus atractivos turísticos inclúen unha serie de hoteis e actividades de orde agro turísticas. Citalá e o río Lempa atópanse a poucos minutos ao norte de San Ignacio.[7]
Casa de Campo no cantón Los Planes.
  • A pedra Cayahuanca encóntrase a 4 quilómetros ao norte de San Ignacio entre Honduras e O Salvador, aproximadamente a 1550 msnm. O peñón serve como demarcación fronteriza, dando unha vista panorámica de ambos países. Durante Semana Santa, os habitantes locais e visitantes soben ao punto de Pedra Cayaguanca e acampan unha noite.[12] O clima é fresco e agradable, polo que aínda que a camiñada sexa longa, lévase ben. Ao escalar a pedra pódese observar gran parte da poboación de La Palma e parte de Honduras.
Pedra de Cayaguanca
  • Cerro El Pital encóntrase a 12 quilómetros de La Palma, cunha altura de 2730 msnm é o punto máis alto do territorio salvadoreño. É unha montaña no medio dun bosque nebuloso que adoita ter unha temperatura aproximada de 10 °C.[13] O 13 de abril de 2004, as temperaturas baixaron tanto que o cerro foi cuberto de xeada, o que causou conmoción na poboación.[14]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Montiel, José D. (13 de xaneiro de 1854). "Mejoras" (PDF). Gaceta del Gobierno del Salvador (Tomo 4 Número 43) (San Salvador). p. 1. Consultado o 17 de xuño de 2019. 
  2. "Poder Ejecutivo" (PDF). Diario Oficial (Tomo 34 Número 94) (San Salvador). 24 de abril de 1893. p. 445. Consultado o 23 de outubro de 2019. 
  3. 3,0 3,1 3,2 lapalmaelsalvador.com (2006). "La Historia de La Palma". Arquivado dende o orixinal o 19 de novembro de 2010. Consultado o 30 de outubro de 2007. 
  4. El Faro (2007). "Cronología del proceso de diálogo 1980-1986". Arquivado dende o orixinal o 17 de outubro de 2007. Consultado o 30 de outubro de 2007. 
  5. 5,0 5,1 5,2 lapalmaelsalvador.com (2006). "La Economía de La Palma: Un Resumen". Arquivado dende o orixinal o 30 de outubro de 2007. Consultado o 30 de outubro de 2007. 
  6. Ministerio de Turismo da República do Salvador. "Artesanías de La Palma". Arquivado dende o orixinal o 26 de outubro de 2007. Consultado o 30 de outubro de 2007. 
  7. 7,0 7,1 7,2 Alfa Travel Guide (2006). "La Palma: Clima fresco y Artesanías". Arquivado dende o orixinal o 27 de outubro de 2007. Consultado o 30 de outubro de 2007. 
  8. Revista Guanaquín. "Arte de Pintura". Arquivado dende o orixinal o 26 de outubro de 2007. Consultado o 30 de outubro de 2007. 
  9. lapalmaelsalvador.com (2006). "La Artesanía de La Palma: La Economía". Arquivado dende o orixinal o 20 de abril de 2008. Consultado o 30 de outubro de 2007. 
  10. Ministerio de Educación da República do Salvador (1994). Historia de El Salvador, tomo II. San Salvador: MINED. 
  11. Ministerio de Agricultura e Gandaría. "ENA/LAS PILAS". Arquivado dende o orixinal o 19 de marzo de 2008. Consultado o 30 de outubro de 2007. 
  12. lapalmasanignacio.org. "Piedra Cayahuanca". Arquivado dende o orixinal o 27 de abril de 2008. Consultado o 30 de outubro de 2007. 
  13. Ministerio de Turismo da República do Salvador. "Cerro El Pital". Arquivado dende o orixinal o 26 de outubro de 2007. Consultado o 30 de outubro de 2007. 
  14. Villarroel, Nathalie (2004). "El cerro El Pital fue cubierto por escarcha". Consultado o 30 de outubro de 2007. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]