Líquido sinovial

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

O líquido sinovial, nomeado deste xeito por vez primeira por Paracelso[1], ou sinovia é un fluído viscoso e transparente que se atopa nas articulacións. Ten a consistencia da clara de ovo.[2] A súa composición é a dun ultra filtrado do plasma, coa mesma composición iónica. O líquido contén poucas proteínas e células pero é rico en acedo hialurónico sintetizado polos sinoviocitos de tipo b.[3] O líquido sinovial reduce a fricción entre as cartilaxes e outros tecidos nas articulacións para lubricalas e amortecelas durante o movemento.[4]

A membrana sinovial é a cuberta interna das diartrosis ou articulacións sinoviais. Contén o líquido sinovial, o cal é segregado pola sinovia que rodea a cápsula articular pola súa superficie interior.[5] Este líquido forma unha fina capa sobre a cartilaxe articular de aproximadamente 50 μm, infiltrándose nel.[6] Desta forma a cartilaxe articular pode considerarse como unha reserva de líquido sinovial. Durante o movemento, o líquido extráese mecanicamente da cartilaxe para manter unha capa de líquido sobre a superficie da cartilaxe e diminuír a fricción entre as superficies articulares.[7]

Análise[editar | editar a fonte]

A análise do líquido articular é fundamental sempre que se faga a súa extracción, non só por interese científico médico para diagnosticar distintas patoloxías senón mesmo por aspectos legais. O seu estudo analítico, citolóxico, microbiolóxico así como a procura de cristais e mesmo a análise bioquímico e inmunolóxico poden achegar datos suficientes para sentar un diagnóstico definitivo na patoloxía articular, traumatolóxica e fundamentalmente en reumatoloxía.

A extracción de líquido sinovial apenas ten contraindicacións, é unha técnica sinxela sempre que se coñeza ben a articulación que se vai a puncionar, evacuar por exceso de líquido sinovial ou a estudar. Faise sempre baixo esterilización estrita.[8] As infeccións adxacentes á articulación, sobre todo a da pel que hai que atravesar para chegar até a articulación obrigarían a elixir outra vía de acceso á mesma. As enfermidades que cursan con alteracións da coagulación, por exemplo a hemofilia, así como os tratamentos médicos con anticoagulantes, serían contraindicacións relativas e obrigarían a utilizar na punción agullas de moito menor calibre que as utilizadas normalmente. Con respecto á necesidade de anestesiar a zona de punción, viría determinada pola mesma articulación, non sendo normalmente necesario en articulacións de gran calibre, por exemplo o xeonllo ou outras articulacións.

É importante saber que ás veces se chegan a formar anomalías de patoloxías descoñecidas, denominadas quistes. Produce dor nas articulacións cando se acumula nas mesmas.[9]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Bronzino, Joseph D. (2000). The biomedical engineering handbook (en inglés) 1. Springer. pp. 21–7. ISBN 3540663517. 
  2. West, Sterling G. (2015). Elsevier Mosby, ed. Rheumatology secrets. The secrets series (3rd ed.). Philadelphia. p. 19. ISBN 9780323037006. OCLC 908716294. 
  3. "A Normative Study of the Synovial Fluid Proteome from Healthy Porcine Knee Joints". Journal of Proteome Research (en inglés) 13. 3 de setembro de 2014. p. 4377–4387. PMC 4184458. PMID 25160569. doi:10.1021/pr500587x. 
  4. Petty, Ross E. (1 de xaneiro de 2016). Ross E. Petty, ed. Chapter 2 - Structure and Function. Textbook of Pediatric Rheumatology (Seventh Edition) (en inglés) (Philadelphia: W.B. Saunders). p. 5–13.e2. ISBN 978-0-323-24145-8. doi:10.1016/b978-0-323-24145-8.00002-8. 
  5. Bay-Jensen, A. C.; Sand (1 de xaneiro de 2016). Morten A. Karsdal, ed. Chapter 31 - Structural Biomarkers (en inglés). Academic Press. p. 203–233. ISBN 978-0-12-809847-9. doi:10.1016/b978-0-12-809847-9.00031-3. 
  6. Edwards, Jo, ed. (2000). "Normal Joint Structure". Arquivado dende o orixinal o 19 de novembro de 2012. Consultado o 01 de febreiro de 2021. 
  7. McCracken, Thomas, ed. (2000). New Atlas of Human Anatomy. China: MetroBooks. ISBN 9781586630973. OCLC 850877694. 
  8. Henry, John B, (ed). Clinical Diagnosis & Management by Laboratory Methods. USA: Saunders, 20th Edition, 2001. ISBN 0-7216-8864-0.
  9. A. Villegas-Navarro, D. M. Rosales, E. A. Bustos, R. R. Reyes, J. L. Reyes, T. A. Dieck et A. R. Heredia «Determination of lead in paired samples of human blood and synovial fluid» Earth and Environmental Science Bulletin of Environmental Contamination and Toxicology, 1992; 49(3):388-94. doi 10.1007/BF01239642, (en inglés).

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]