Jennifer Capriati

Jennifer Capriati

Biografía
Nacemento	(en) Jennifer Marie Capriati 29 de marzo de 1976 (48 anos) Nova York, Estados Unidos de América
Datos persoais
Residencia	Wesley Chapel (pt) Nova York
País de nacionalidade	Estados Unidos de América
Altura	170 cm
Peso	73 kg
Lateralidade	destro
Actividade
Ocupación	tenista (1990–)
Período de actividade	5 de marzo de 1990 - 2004
Patrimonio estimado	10.206.639 $
Nacionalidade deportiva	Estados Unidos de América
Deporte	tenis
Disciplina deportiva	tenis individual tenis dobres
Man de xogo	destro  e revés a dúas mans
Adestrador	Harold Solomon (pt)
Modalidade Partido de tenis Récord persoal Tenis individual 430–176   14 1 (2001) Tenis dobres 66–50 1 28 (1992) Hall of fame Fitxa HOF WTA Info WTA
Traxectoria   Equipo Competición 1989- United States Wightman Cup team (en) 1990- Estados Unidos na Fed Cup (pt)
Participou en
1992	tennis at the 1992 Summer Olympics – women's singles (en)  (medalla de ouro olímpica)
Familia
Parella	Xavier Malisse (pt)
Premios (2002)  Best Comeback Athlete ESPY Award (en) (2002)  Laureus World Sports Awards de Atleta feminina do ano (pt) (2001)  Prêmio Laureus do Esporte Mundial de retorno do ano (pt) (2001)  Atleta do ano pola Prensa Asociada  International Tennis Hall of Fame

Jennifer Marie Capriati, nada en Wesley Chapel (Florida) o 29 de marzo de 1976 é unha ex xogadora de tenis estadounidense.

Traxectoria

Jennifer aprendeu a xogar ao tenis moi pequena, xa que o seu pai Stephano lle deu as primeiras clases. Cando era máis nova foi adestrada por Chris Evert. Converteuse en profesional o 5 de marzo de 1990, aos trece anos de idade, co seu debut no WTA Tour de Boca Raton. Converteuse na xogadora profesional máis nova que xogou unha final, con trece anos e once meses. No seu camiño derrotou catro xogadoras cabeza de serie, entre elas a número 10 do mundo, Helena Suková.

O 9 de abril de 1990 debutou na clasificación da WTA no posto vinte e cinco. Ese mesmo ano converteuse na sefinalista máis nova en Roland Garros, con 14 anos e 2 meses, perdendo ante Monica Seles. Isto colocouna entre as vinte primeiras da WTA.

No torneo de Wimbledon dese ano, converteuse na muller máis nova de todas as cabezas de serie, sendo a número 12. Capriati gañou o seu primeiro título en Porto Rico, derrotando a Zina Garrison na final e converténdose na cuarta xogadora máis nova que gañou un título. Isto permitiuna entrar no top 10 do mundo, a máis nova en logralo, con 14 anos e 235 días. Ese mesmo ano, xogou coa número un Steffi Graf un partido de tres sets e acabou a temporada como número 8 do mundo.

En 1991 alcanzou a súa segunda semifinal de Grand Slam de forma consecutiva con 15 anos e 95 días, converténdose na semifinalista máis nova de Wimbledon derrotando a Martina Navratilova nos cuartos de final. Venceu a número un do mundo Monica Seles ese ano e tamén defendeu o campionato contra Gabriela Sabatini no Aberto dos Estados Unidos. En 1992 chegou a tres cuartos de final do Grand Slam. Gañou a medalla de ouro nos Xogos Olímpicos de 1992 en Barcelona, derrotando a Steffi Graf no partido pola medalla de ouro.

Despois dalgunhas derrotas decepcionantes en 1993, Jennifer Capriati tomou un descanso das competicións para concentrarse na súa educación universitaria, e despois viuse envolta nunha serie de problemas persoais e legais. Descuberta roubando nunha tenda en decembro de 1993, Capriati foi arrestada tamén por posesión de marihuana en maio de 1994. Volveu ás competicións de tenis en novembro dese ano, mais xogou só un partido, que perdeu para de novo deixar de xogar durante quince meses. Descendeu do top 10 en xaneiro de 1994 e non xogou no WTA tour en 1995.

Volveu ás competicións en 1996, e aínda que tivo un comezo dubitativo, gañou o título individual de Luxemburgo o 25 de setembro de 2000.

En 2001 comezou un regreso con éxito, gañando o Aberto de Australia e Roland Garros e defendeu con éxito o ano seguinte o título australiano. Perdeu o seu primeiro partido de defensa do Aberto de Australia. Non obstante, gañou o título individual en New Haven, Connecticut o 18 de agosto do mesmo ano, culminando o ano no top 10 a WTA por sexta vez.

En 2003 tiña 14 títulos individuais gañados e un dobre xunto a Monica Seles, obtido en 1991 no Aberto de Italia. Foi número un en varias ocasións en 2001 e 2002. En xaneiro de 2004 retirouse do Aberto de Australia debido a un problema no seu lombo. En agosto, viuse forzada a abandonar o equipo de tenis dos Estados Unidos para os Xogos Olímpicos por unha lesión nun tendón e foi substituída por Lisa Raymond. En setembro, no Aberto dos Estados Unidos, foi derrotada unha vez máis.

O 15 de abril de 2012, foi incluída no Salón da Fama do Tenis como recoñecemento á súa carreira deportiva.

Torneos do Grand Slam (3)

Individuais

Títulos (3)

Ano	Torneo	Opoñente na final	Resultado
2001	Aberto de Australia	Martina Hingis	6-4, 6-3
2001	Roland Garros	Kim Clijsters	1-6, 6-4, 12-10
2002	Aberto de Australia	Martina Hingis	4-6, 7-6(7), 6-2

Títulos WTA (15; 14+1)

Individuales (14)

Lenda

Grand Slam (3)

WTA Tour Championships (0)

Xogos Olímpicos (1)

Tier I (2)

Tier II (4)

Tier III (3)

Tier IV & V (1)

N.º	Data	Torneo	Superficie	Opoñente na final	Resultado
1.	22 de outubro de 1990	San Xoán	Dura	Zina Garrison	5-7, 6-4, 6-2
2.	29 de xullo de 1991	San Diego	Dura	Monica Seles	4-6, 6-1, 7-6(2)
3.	5 de agosto de 1991	Toronto	Dura	Katerina Maleeva	6-2, 6-3
4.	27 de xullo de 1992	Xogos Olímpicos	Terra batida	Steffi Graf	3-6, 6-3, 6-4
5.	24 de agosto de 1992	San Diego	Dura	Conchita Martínez	6-3, 6-2
6.	11 de xaneiro de 1993	Sídney	Dura	Anke Huber	6-1, 6-4
7.	17 de maio de 1999	Estrasburgo	Terra batida	Elena Likhovtseva	6-1, 6-3
8.	1 de novembro de 1999	Quebec	Dura	Chanda Rubin	4-6, 6-1, 6-2
9.	25 de setembro de 2000	Luxemburgo	Dura	Magdalena Maleeva	4-6, 6-1, 6-4
10.	15 de xaneiro de 2001	Aberto de Australia	Dura	Martina Hingis	6-4, 6-3
11.	16 de abril de 2001	Charleston	Terra batida	Martina Hingis	6-0, 4-6, 6-4
12.	28 de maio de 2001	Roland Garros	Terra batida	Kim Clijsters	1-6, 6-4, 12-10
13.	14 de xaneiro de 2002	Aberto de Australia	Dura	Martina Hingis	4-6, 7-6(7), 6-2
14.	18 de agosto de 2003	New Haven	Dura	Lindsay Davenport	6-2, 4-0, ret

Finalista (17)

#	Data	Torneo	Superficie	Opoñente na final	Resultado
1.	11 de marzo de 1990	Boca Raton	Dura	Gabriela Sabatini	4-6, 5-7
2.	8 de abril de 1990	Charleston	Terra batida	Martina Navrátilová	2-6, 4-6
3.	17 de novembro de 1991	Filadelfia	Dura	Monica Seles	5-7, 1-6
4.	22 de agosto de 1993	Toronto	Dura	Steffi Graf	1-6, 6-0, 3-6
5.	3 de novembro de 1996	Chicago	Dura	Jana Novotná	4-6, 6-3, 1-6
6.	12 de xaneiro de 1997	Sydney	Dura	Martina Hingis	1-6, 7-5, 1-6
7.	5 de novembro de 2000	Québec City	Dura (i)	Chanda Rubin	4-6, 2-6
8.	25 de febreiro de 2001	Oklahoma City	Dura (i)	Monica Seles	3-6, 7-5, 2-6
9.	1 de abril de 2001	Miami	Dura	Venus Williams	6-4, 1-6, 6-7(4)
10.	13 de maio de 2001	Berlín	Terra batida	Amélie Mauresmo	4-6, 6-2, 3-6
11.	19 de agosto de 2001	Montreal	Dura	Serena Williams	1-6, 7-6(7), 3-6
12.	3 de marzo de 2002	Scottsdale	Dura	Serena Williams	2-6, 6-4, 4-6
13.	1 de abril de 2002	Miami	Dura	Serena Williams	5-7, 6-7(4)
14.	18 de agosto de 2002	Montreal	Dura	Amélie Mauresmo	4-6, 1-6
15.	29 de marzo de 2003	Miami	Dura	Serena Williams	6-4, 4-6, 1-6
16.	27 de xullo de 2003	Stanford	Dura	Kim Clijsters	6-4, 4-6, 2-6
17.	16 de maio de 2004	Roma	Terra batida	Amélie Mauresmo	6-3, 3-6, 6-7(6)

Dobres (1)

Lenda

Grand Slam (0)

WTA Tour Championships (0)

Xogos Olímpicos (0)

Tier I (12)

Tier II (0)

Tier III (0)

Tier IV & V (0)

N.º	Data	Torneo	Superficie	Parella	Opoñentes na final	Resultado
1.	12 de maio de 1991	Roma	Terra batida	Monica Seles	Nicole Bradtke Suráfrica Elna Reinach	7-5, 6-2

Finalista (1)

N.º	Data	Torneo	Superficie	Parella	Opoñentes na final	Resultado
1.	21 de xuño de 2003	Eastbourne	Herba	Magüi Serna	Lindsay Davenport Lisa Raymond	3-6, 2-6

Clasificación histórica nos Grand Slams

Torneo	1990	1991	1992	1993	1994	1995	1996	1997	1998	1999	2000	2001	2002	2003	2004	Career SR
Aberto de Australia	A	A	QF	QF	A	A	A	1R	A	2R	SF	W	W	1R	A	2 / 8
Roland Garros	SF	4R	QF	QF	A	A	1R	A	A	4R	1R	W	SF	4R	SF	1 / 11
Wimbledon	4R	SF	QF	QF	A	A	A	A	2R	2R	4R	SF	QF	QF	QF	0 / 11
Aberto dos Estados Unidos	4R	SF	3R	1R	A	A	1R	1R	1R	4R	4R	SF	QF	SF	SF	0 / 13
Grand Slam SR	0 / 3	0 / 3	0 / 4	0 / 4	0 / 0	0 / 0	0 / 2	0 / 2	0 / 2	0 / 4	0 / 4	2 / 4	1 / 4	0 / 4	0 / 3	3 / 43

A = Ausente, non participou no torneo

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Páxina oficial
• Fed Cup