Chris Evert
| Chris Evert | |
|---|---|
 | |
| Nome completo | Christine Marie Evert |
| Nacemento | 21 de decembro de 1954 |
| Fort Lauderdale | |
| Nacionalidade | Estados Unidos de América |
| Ocupación | tenista |
| Pai | Jimmy Evert |
| Cónxuxe | Andy Mill, Greg Norman e John Lloyd |
| Irmáns | Jeanne Evert |
| Premios | Florida Women's Hall of Fame, International Tennis Hall of Fame e Sarah Palfrey Danzig Award |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Christine Marie Evert, coñecida como Chris Evert Lloyd entre 1979 e 1987, nada en Fort Lauderdale o 21 de decembro de 1954 é unha ex-xogadora de tenis estadounidense. Gañou 18 campionatos individuais de Grand Slam e tres de dobres. Foi a número un do mundo a final dos anos 1974, 1975, 1976, 1977, 1978, 1980 e 1981. En xeral, gañou 157 campionatos individuais e 32 de dobres.
Evert acadou 34 finais individuais de Grand Slam, máis que ningún outro xogador na historia do tenis profesional.[1] Mantén o récord de anos consecutivos (13) gañando polo menos un título de Grand Slam.[2] En individuais, Evert chegou polo menos ás semifinais en 52 dos 56 torneos de Grand Slam que xogou.[3] Evert nunca perdeu na primeira ou segunda rolda dun torneo individual de Grand Slam e só en dúas ocasións perdeu na terceira rolda.
A carreira de Evert ten unha porcentaxe de vitorias en partidos individuais de 89,96 % (1309–146), a máis alta da historia da era aberta do tenis, tanto en homes como en mulleres.
Evert foi presidenta da Women's Tennis Association en 1975–76 e 1983–91. Gañou o premio Philippe Chatrier e entrou no Salón da Fama do tenis internacional. Máis adiante, foi adestradora e analista de ESPN, ademais de ter unha liña de equipamento de tenis.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Women with most tennis Grand Slam finals appearances". Consultado o 6-6-2012.
- ↑ "Chris Evert Fast Facts". CNN.
- ↑ "Chris Evert WTA Player Profile". Arquivado dende o orixinal o 13-6-2012. Consultado o 6-6-2012.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Chris Evert  |
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Amdur, Neil; Evert, Chris (1982). Chrissie, My Own Story. New York: Simon and Schuster. ISBN 0-671-44376-3.
- Howard, Johnette (2006). The Rivals: Chris Evert vs. Martina Navratilova: Their Epic Duels and Extraordinary Friendship. New York: Broadway. ISBN 0-7679-1885-1.
- Wind, Herbert Warren (13-10-1986). "The Sporting Scene: Mainly about Chris Evert Lloyd". The New Yorker 62 (34): 117–145.
|
