Irma Grese

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaIrma Grese

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento7 de outubro de 1923 Editar o valor em Wikidata
Wrechen (República de Weimar) Editar o valor em Wikidata
Morte13 de decembro de 1945 Editar o valor em Wikidata (22 anos)
Hameln (Zonas ocupadas pelos Aliados na Alemanha) Editar o valor em Wikidata
Causa da mortePena de morte Editar o valor em Wikidata (Enforcamento Editar o valor em Wikidata)
Datos persoais
País de nacionalidadeAlemaña
República de Weimar
Alemaña nazi Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupacióntorturador (pt) Traducir , concentration camp guard (en) Traducir , enfermeira Editar o valor em Wikidata
Partido políticoPartido Nacionalsocialista Alemán dos Traballadores Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua alemá Editar o valor em Wikidata
Carreira militar
LealdadeAlemaña nazi Editar o valor em Wikidata
Rama militarSchutzstaffel Editar o valor em Wikidata
ConflitoSegunda guerra mundial Editar o valor em Wikidata
Outro
Condenado porasasinato
Crime de lesa humanidade (1945) Editar o valor em Wikidata

WikiTree: Grese-14 Find a Grave: 47808538 Editar o valor em Wikidata

Irma Ida Ilse Grese , nada o 7 de outubro de 1923 en Wrechen e finada o 13 de decembro de 1945 en Hamelin foi unha garda dos campos de concentración de Auschwitz-Birkenau, Bergen-Belsen e Ravensbruck durante a Segunda guerra mundial. Alcumada "a Hiena de Auschwitz" [1] [2] polos prisioneiros deste campo polo seu comportamento sádico e perverso, foi unha das máis crueis e notorias criminais de guerra nazis, executada pola forca polos aliados a finais do conflito.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Filla dun leiteiro afiliado ao Partido Nazi e dunha nai suicida, Irma abandonou os estudos aos quince anos,[3] debido á súa falta de compromiso cos seus estudos e ao seu fanático interese en unirse ao Bund Deutscher Mädel (Liga da Xuventude das Mulleres Alemás), que o seu pai non aprobou. Entre outras actividades, traballou nunha granxa, nunha tenda e durante dous anos nun sanatorio das SS, onde tentou sen éxito formarse como enfermeira.[3]

Irma Grese e Josef Kramer detidos polas autoridades británicas pouco despois da liberación do campo de concentración de Bergen-Belsen.

En xullo de 1942, con 18 anos, presentouse como voluntaria para adestrarse no campo de Ravensbruck, o que provocou que o seu pai, contrario a ese traballo, a expulsase da casa. Entre 1943 e 1945 traballou en Ravensbruck, Auschwitz-Birkenau e Bergen-Belsen, tres campos de concentración e exterminio nazis, sendo arrestada o 15 de abril de 1945 polos británicos no último deles, xunto con outros membros das SS.

Irma foi unha das principais acusadas no xuízo dos criminais de guerra de Belsen, celebrado entre setembro e decembro de 1945. Os sobreviventes do campo declararon contra ela, acusándoa de asasinato e tortura. Sempre levando botas pesadas, un látego e unha funda de pistola,[3] entre outros actos, Irma era coñecida por lanzar cans aos presos para devoralos, asasinar presos en tiroteos a sangue frío, torturar nenos, abusar sexualmente e golpear sadicamente con látego até a morte. No seu cuartel tras a captura do campamento, atopáronse pantallas de lámpadas con cúpulas feitas de pel humana, de tres prisioneiros xudeus asasinados e despelados por ela.

Condenada ao enforcamento -con 22 anos a máis nova condenada a morte pola lei británica no século XX[4] - foi executada na prisión de Hamelin, Alemaña, o 13 de decembro de 1945 e as súas derradeiras palabras ao verdugo foron: "Schnell !" (Rápido!).[5]

O piloto naval británico Eric Brown, que dominaba o alemán e que interrogara a varios criminais nazis nos xuízos de Núremberg, describiu a Irma Grese como "o peor ser humano que coñecín".[6]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Irma Grese - Excerpts from the Belsen Trial and Biography" (en inglés). Consultado o 30/08/2012. 
  2. "Sie waren Mörderinnen aus Gelegenheit (Eran asasinas oportunistas)" (en alemán). 2014-08-30. 
  3. 3,0 3,1 3,2 "Irma Grese". Consultado o 30/08/2012. 
  4. "Irma Grese". Consultado o 30/08/2012. 
  5. Pierrepoint, Albert (1974). Executioner. ISBN 0-245-52070-8. 
  6. "Profile, Captain E M Brown" (PDF). Guild News: The Guild of Air Pilots and Air Navigators (175). xuño de 2009. Consultado o 2021-01-20. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]