Inhibidor da bomba de protóns

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Inhibidor da bomba de protóns
Azeloprazole, Z-215 ou E3710, un fármaco do tipo IBP
Datos clínicos
Nome comercialPrilosec (omeprazol), Nexium (esomeprazol), entre outros
AHFS/Drugs.com[1]
Rutas de
administración
Oral, intravenosa
Código ATC
Datos farmacocinéticos
MetabolismoHepático
ExcreciónRenal
Aviso médico.
Aviso médico.
Advertencia: A Wikipedia non dá consellos médicos.
Se cre que pode requirir tratamento, por favor, consúltello ao médico.

Os inhibidores da bomba de protóns (ou IBP) son un grupo de fármacos cuxa acción principal é a redución pronunciada e duradeira da produción de ácido gástrico.[1] O grupo seguiu e substituíu en gran medida a outro grupo de fármacos con efectos similares, pero cunha forma de acción diferente, os chamados antagonistas do receptor H₂. Estes medicamentos atópanse entre os medicamentos máis vendidos no mundo e xeralmente considéranse seguros e efectivos.

A gran maioría destes fármacos son derivados de benzimidazol, porén, a investigación indica que os novos derivados de imidazopiridina poden ser un medio de tratamento máis eficaz.

As doses altas ou o uso a longo prazo de IBP conducen a un posíbel aumento do risco de fracturas óseas.[2]

Uso clínico[editar | editar a fonte]

Estes medicamentos úsanse para tratar moitas condicións, incluíndo:

Exemplos de inhibidores da bomba de protóns[editar | editar a fonte]

Medicamentos vendidos no mercado español:

  • Omeprazol (EFG, Arapride®, Audazol®, Aulcer®, Belmazol®, Ceprandal®, Dolintol®, Emeproton®, Gastrimut®, Losec®, Miol®, Norpramin®, Novek®, Nuclosina®, Parizac®, Pepticum®, Prysma ®, Ulceral®, Zimor®)
  • Lansoprazol (EFG, Estomil®, Lanzol®, Monolitum®, Opiren®, Pasgram®, Protoner®, Pro-Ulco®)
  • Esomeprazol (EFG, Axiago®, Nexium®)
  • Pantoprazol (EFG, Alapanzol®, Anagastra®, Citrel®, Panproton®, Pantecta®, Pantoloc®, Ulcotenal®)
  • Rabeprazol (Aciphex®, Pariet®)

Efectos adversos[editar | editar a fonte]

En xeral, os inhibidores da bomba de protóns son ben tolerados e a incidencia de efectos adversos a curto prazo é relativamente baixa. A extensión e a incidencia dos efectos adversos son similares para todos os inhibidores da bomba de protóns, aínda que se informaron con máis frecuencia co omeprazol; isto pode deberse a que leva máis tempo no mercado e, polo tanto, ten máis experiencia clínica.

Os efectos adversos comúns inclúen: dor de cabeza (no 5,5% dos usuarios en ensaios clínicos), náuseas, diarrea, dor abdominal, fatiga e mareos.[3] O uso prolongado está asociado á hipomagnesemia.

Debido a que o corpo usa ácido gástrico para liberar vitamina B₁₂ das partículas dos alimentos, e ao ver a acidez diminuída, o uso prolongado de inhibidores da bomba de protóns pode provocar unha deficiencia de vitamina B₁₂ .[3] [4]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. A bomba de protóns é un mecanismo celular atopado nas células parietais do revestimento do estómago. A súa función é bombear ións de hidróxeno (protóns, véxase hidronio) fóra da célula cara ao lumen gástrico - o espazo dentro do estómago onde se acumula o contido dixestivo. Ao facer isto, axuda a manter o ambiente ácido necesario para a dixestión dos alimentos.
  2. "ConsumerUpdates/ucm213240". U S Food and Drug Administration; FDA.gov (en inglés). 25 de maio 2010. 
  3. 3,0 3,1 Rossi S, editor. Australian Medicines Handbook 2006. Adelaida: AMH ; ISBN 0-9757919-2-3
  4. Beck, Melinda. "Tired And Confused? Vitamin B12 May Be Low". WSJ (en inglés). Consultado o 2024-03-25. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]


Este artigo tan só é un bosquexo
 Este artigo sobre medicina é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
 Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.