Heinrich Barth

Heinrich Barth
	; (1862)
Biografía
Nacemento	16 de febreiro de 1821 ; Hamburgo, Alemaña
Morte	25 de novembro de 1865 (44 anos); Berlín, Alemaña
Causa da morte	gastric perforation (en)
Lugar de sepultura	Friedhof III der Gemeinde Jerusalems- und Neue Kirche (en)
Educación	Universidade Humboldt de Berlín ; Gelehrtenschule des Johanneums (en)
Actividade
Campo de traballo	Xeografía
Ocupación	explorador, filólogo, profesor universitario, xeógrafo, escritor, historiador, arqueólogo
Empregador	Universidade Humboldt de Berlín
Membro de	Leopoldina
Premios
	(1856) Medalla dos Patróns da Real Sociedade Xeográfica; (1856) Grande Médaille d'Or des Explorations (en) ;
Descrito pola fonte	Hamburgische Biografie; Salmonsens Konversationsleksikon (en) ; Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Барт Генрих)

Heinrich Barth, nado en Hamburgo en 1821 e finado en Berlín en 1865, foi un explorador e lingüista alemán.

Traxectoria

Estudou na Universidade de Berlín, logo de se graduar en 1844 viaxou por Italia e o Reino das Dúas Sicilias. Interesado en viaxar polo mar Mediterráneo estudou árabe en Londres.

En 1845 estaba en Tánxer e dende alí partiu para coñecer o norte de África, proseguiu por Exipto, ascendeu o río Nilo ata Wadi Halfa e cruzou o deserto ata Berenice. Cruzou a península do Sinaí e atravesou Palestina, Siria, Turquía e Grecia, ao tempo que examinaba os restos arquelóxicos. En 1847 volveu a Berlin e exerceu como profesor asociado á universidade e escribía Wanderungen durch die Küstenländer des Mittelmeeres (Viaxes polos países costeiros do Mediterráneo), que publicou en 1849.

A instancias de Robert Wilhelm Bunsen e outros científicos, Barth uniuse con Adolf Overweg, astrónomo, á expedición organizada polo goberno británico e dirixida por James Richardson para abrir rotas comerciais cos países de África central. A expedición partiu de Tripoli a comezos de 1850, pero as mortes de Richardson (marzo 1851) e Overweg (setembro 1852) deixaron a Barth á fronte da misión, e foi el o primeiro europeo en visitar Adamawa. Volveu a Europa en setembro de 1855.

A historia desa viaxe - que o levou a cruzar o Sáhara ata chegar ao lago Chad e Bagirmi e ir logo cara a Timbuktu polo oeste e o Camerún polo sur- con valiosos estudos sobre topografía, historia e costumes dos países que visitou apareceu simultaneamente en inglés e alemán co título inglés de Travels and Discoveries in North and Central Africa (1857-1858, 5 vols.), considerado o mellor traballo na súa clase ata a aparición das Bibliographies de Darwin.

Xa en Alemaña preparou unha colección de vocabularios de linguas de África central, que apareceron entre 1862 e 1866, e seguiu a viaxar, en 1858 viaxou polo Oriente Medio e en 1862 viaxou polo Imperio Otomán. En 1863 aceptou o posto de profesor de xeografía na Universidade de Berlín e elixírono presidente da Sociedade Xeográfica.