Hedy Lamarr
| Hedy Lamarr | |
|---|---|
.jpg) Lamarr en 1948 |
|
| Nacemento | Hedwig Eva Maria Kiesler 9 de novembro de 1914 Viena |
| Falecemento | 19 de xaneiro de 2000 Casselberry, Florida |
| Nacionalidade |  Austria Estados Unidos |
| Profesión | Actriz |
| Cónxuxe(s) | Fritz Mandl (1933–1937) Gene Markey (1939–1941) John Loder (1943–1947) Teddy Stauffer (1951–1952) W. Howard Lee (1953–1960) Lewis J. Boies (1963–1965) |
| Ficha na IMDb | |
Hedwig Eva Maria Kiesler, nada en Viena o 9 de novembro de 1914 e finada en Casselberry (Florida) o 19 de xaneiro de 2000 foi unha actriz e inventora austríaca.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Naceu en Viena en 1914, filla dunha pianista e un banqueiro xudeu. Cando tiña dezaoito anos protagonizou o filme Ekstase, de Gustav Machatý no que interpretaba unha esposa nova cun home vello e indiferente. O filme foi famoso por unha escena na que Lamarr nada e corre espida polo bosque. O primeiro marido de Lamarr, Friedrich Mandl, o terceiro home máis rico de Austria tratou de comprar todas as copias do filme que puido. Aínda que era medio xudeu Mandl vendeu municións a Italia e Alemaña e na súa autobiografía, Lamarr indica que Adolf Hitler e Benito Mussolini acudiron a festas na casa de Mandl.
Finalmente Lamarr non soportou o control á que a sometía o seu marido e decidiu separarse. Disfrazouse ela e a súa asistenta (se ben, ela mesma dixo que algunha anécdota da súa autobiografía fora inventada por un “negro”) e voaron a París. Pouco despois en Londres coñeceu a Louis B. Mayer, que a contratou e lle deu o seu nome artístico.
En Hollywood interpretou personaxes arquetípicas e glamurosas, mulleres sedutoras de orixe exótica, como o de Dalila en Samson and Delilah. A partir de 1950 a súa carreira declinou e apareceu só esporadicamente en filmes.
O compositor George Antheil era veciño de Lamarr en California e experimentara con instrumentos musicais de control automático. Durante a Segunda Guerra Mundial Lamarr e Antheil falaban da posibilidade de crear torpedos controlados por radio. Lamarr aprendera sobre armamento asistindo a conferencias co seu primeiro marido. Ambos os dous desenvolveron a idea de usar unha especie de piano que empregaba unha temperá versión do salto en frecuencia. Porén, a mariña estadounidense non adoptou o sistema e a idea non foi posta en práctica ata a crise dos mísiles de Cuba en 1962, cando a patente xa expirara. Lamarr intentou entrar no National Inventors Council, pero membros como Charles F. Kettering indicaron que axudaría máis se empregaba a súa sona para a promoción de bonos de guerra.
As ideas de Lamarr e Antheil serviron de base para os modernos sistemas de comunicación, como o Bluetooth, o COFDM e o CDMA e na actualidade celébrase o Día do Inventor coincidindo co nacemento de Lamarr.
Tras anos de reclusión na súa casa, finou no ano 2000. O seu fillo Anthony Loder esparexeu as súas cinzas nos bosques de Viena, de acordo co desexo da súa nai.
Filmografía[editar | editar a fonte]
| Ano | Filme |
|---|---|
| 1930 | Geld auf der Straße |
| 1931 | Sturm im Wasserglas |
| 1931 | Die Koffer des Herrn O.F. |
| 1932 | Man braucht kein Geld |
| 1933 | Ekstase |
| 1938 | Algiers |
| 1939 | Lady of the Tropics |
| 1940 | I Take This Woman |
| 1940 | Boom Town |
| 1940 | Comrade X |
| 1941 | Come Live with Me |
| 1941 | Ziegfeld Girl |
| 1941 | H.M. Pulham, Esq. |
| 1942 | Tortilla Flat |
| 1942 | Crossroads |
| 1942 | White Cargo |
| 1944 | The Heavenly Body |
| 1944 | The Conspirators |
| 1944 | Noite na alma |
| 1945 | Her Highness and the Bellboy |
| 1946 | The Strange Woman |
| 1947 | Dishonored Lady |
| 1948 | Let's Live a Little |
| 1949 | Samson and Delilah |
| 1950 | A Lady Without Passport |
| 1950 | Copper Canyon |
| 1951 | My Favorite Spy |
| 1953 | The Lovers of Paris |
| 1957 | The Story of Mankind |
| 1958 | The Female Animal |
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Barton, Ruth (2010). University of Kentucky Press, ed. Hedy Lamarr: The Most Beautiful Woman in Film. Lexington. ISBN 978-0813136547.
- Lamarr, Hedy (1966). Bartholomew House, ed. Ecstasy and Me: My Life as a Woman. Nova York. ASIN B0007DMMN8.
- Rhodes, Richard (2012). Doubleday, ed. Hedy's Folly: The Life and Breakthrough Inventions of Hedy Lamarr. Nova York. ISBN 978-0307742957.
- Shearer, Stephen Michael (2010). St. Martin's Press, ed. Beautiful: The Life of Hedy Lamarr. Nova York. ISBN 0312550987.
- Young, Christopher (1979). Citadel Press, ed. The Films of Hedy Lamarr. Nova York. ISBN 978-0806505794.
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Páxina oficial
- Hedy Lamarr Foundation
- Patente 2292387, de Hedy Kiesler Markey (Hedy Lamarr)
- Hedy Lamarr na IMDb (en inglés).
- Hedy Lamarr en Reel Classics
- Entrevista
- Virtual History
|
