Bonifacio VII, antipapa: Diferenzas entre revisións
Sen resumo de edición |
m Introduciendo ficha |
||
| Liña 1: | Liña 1: | ||
{{Biografía}} |
|||
{{sen notas}} |
{{sen notas}} |
||
'''Bonifacio VII''' foi un [[antipapa]] que ocupou o trono pontificio de forma ilegal en dúas ocasións, en [[974]] e entre [[984]] e [[985]]. Foi considerado polos seus coetáneos como un «''monstro''». |
'''Bonifacio VII''' foi un [[antipapa]] que ocupou o trono pontificio de forma ilegal en dúas ocasións, en [[974]] e entre [[984]] e [[985]]. Foi considerado polos seus coetáneos como un «''monstro''». |
||
Revisión como estaba o 21 de outubro de 2018 ás 13:31
  | |
| Nome orixinal | (la) Bonifacius VII |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | século X Roma |
| Morte | 20 de xullo de 985 (Gregoriano) Roma |
| Lugar de sepultura | Basílica de San Pedro |
| Cardeal | |
| Antipapa Bonifacio VII | |
| | |
| Datos persoais | |
| Relixión | Igrexa católica |
| Actividade | |
| Ocupación | sacerdote |
 | Este artigo contén varias ligazóns externas e/ou bibliografía ao fin da páxina, mais poucas ou ningunha referencia no corpo do texto. Por favor, mellora o artigo introducindo notas ao pé, citando as fontes. Podes ver exemplos de como se fai nestes artigos. |
Bonifacio VII foi un antipapa que ocupou o trono pontificio de forma ilegal en dúas ocasións, en 974 e entre 984 e 985. Foi considerado polos seus coetáneos como un «monstro».
Traxectoria
Primeiro papado
No ano 974, durante o pontificado de Bieito VI, aproveitando a morte do protector deste, o emperador Otón I, o patricio romano Xoán Crescencio nomea papa ao cardeal diácono Francone Ferruchi que adopta o nome de Bonifacio VII.
Nesta primeira etapa só gobernou a Igrexa durante seis semanas, o tempo que tardou o conde Sicco de Spoleto en chegar a Roma en calidade de representante do novo emperador Otón II e obrigar a Bonifacio a fuxir da cidade e refuxiarse en Constantinopla, onde levou consigo parte do tesouro da Igrexa. No entanto nese breve período fixo estrangular ao papa lexítimo, Bieito VI. Tras a súa fuxida é elixido novo Papa Bieito VI, quen excomunga ao antipapa Bonifacio como unha das súas primeiras medidas.
Segundo papado
Bonifacio permanecerá en Constantinopla durante dez anos ata que, en 984, aproveitando a morte de Otón II e que o seu sucesor, Otón III, ten apenas tres anos de idade, regresa a Roma e coa complicidade de Crescencio II, fillo do citado Xoán Crescencio, encarcera ao papa que entón rexía os destinos da Igrexa, Xoán XIV, e volve ocupar o solio pontificio case durante un ano.
O papa lexítimo, Xoán XIV, faleceu de fame durante o seu encarceramento, polo que Bonifacio VII está considerado como o asasino de dous papas.
Bonifacio VII faleceu asasinado o 20 de xullo de 985, sendo o seu cadáver mutilado e arrastrado polas rúas romanas até terminar exposto aos pés da estatua de Constantino.
Véxase tamén
Bibliografía
- Cantù, Cesare; Historia universal, vol. 4, p. 529. Ed. Imp. de Gaspar y Roig (1855).
- Aguilar Piñal, Francisco; La quimera de los dioses. Ojos que no ven, corazón que no quiebra, p. 507. Ed. Visión Libros. ISBN 978-84-9886-506-6.
- VVAA; Compendio cronológico-histórico de los soberanos de Europa..., p. 22. Ed. Oficina de D. Miguel Escribano (1784).
- VVAA; Enciclopedia universal ilustrada europeo-americana..., p. 363. Ed. J. Espasa (1922).
|
Este artigo sobre Papas é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |