Avelino González: Diferenzas entre revisións
Datos como director e adaptador. Actualización con novos datos. Etiquetas: Posible vandalismo Edición visual |
Actualización de datos |
||
Liña 10: | Liña 10: | ||
[[Ficheiro:4f7a9ad7da895-encontro2 Avelino González, Xesús Ron, Xulio Lago.jpg|miniatura|dereita|Avelino González (esquerda) con [[Xesús Ron]] e [[Xulio Lago]] nunha entrevista.]] |
[[Ficheiro:4f7a9ad7da895-encontro2 Avelino González, Xesús Ron, Xulio Lago.jpg|miniatura|dereita|Avelino González (esquerda) con [[Xesús Ron]] e [[Xulio Lago]] nunha entrevista.]] |
||
'''Xosé Avelino González Fernández''', coñecido como '''Avelino González''', nado en [[Santo André de Comesaña, Vigo|Santo André de Comesaña]] ([[Vigo]]) en [[1962]], é un actor [[Galicia|galego]], narrador oral, director e tradutor de teatro, e especialista en animación de rúa. |
'''Xosé Avelino González Fernández''', coñecido como '''Avelino González''', nado en [[Santo André de Comesaña, Vigo|Santo André de Comesaña]] ([[Vigo]]) en [[1962]], é un actor [[Galicia|galego]], narrador oral, director e tradutor de teatro, e especialista en animación de rúa. A súa irmá é [[Helena González Fernández]]. |
||
==Traxectoria== |
==Traxectoria== |
||
Comezou a súa carreira no teatro en A Farándula (Vigo, 1980), compañía na que colaborou ata a súa desaparición. Fundador de Tranvía Teatro (1989), con [[Cándido Pazó]], e de [[Ollomol Tranvía|Ollomoltranvía]] (1993), é un nome consolidado no panorama escénico. Deu ó salto ao cine en 1987 con ''Gallego'', no que ten feito filmes nos que destaca ''¿A ti como se che di adeus?''. Na pequena pantalla ten actuado en programas (''Arestora'', ''Luar''...), series (''Mareas Vivas'' |
Comezou a súa carreira no teatro en A Farándula (Vigo, 1980), compañía na que colaborou ata a súa desaparición. Fundador de Tranvía Teatro (1989), con [[Cándido Pazó]], e de [[Ollomol Tranvía|Ollomoltranvía]] (1993), é un nome consolidado no panorama escénico. Deu ó salto ao cine en 1987 con ''Gallego'', no que ten feito filmes nos que destaca ''¿A ti como se che di adeus?''. Na pequena pantalla ten actuado en programas (''Arestora'', ''Luar''...), series (''Mareas Vivas'', ''Galicia Express''...) e telefilmes (''Condenado a vivir''). O seu personaxe Miñato, da serie ''Padre Casares'', é un dos que máis popularidade lle dan. |
||
Foi presidente da [[Asociación de actores e actrices de Galicia]] entre 2013 e 2015<ref>{{Cita web|url=http://aaag.gal/info/directiva?xunta=2013-2015|páxina-web=aaag.gal|título=A Asociación|data-acceso=2018-04-21|lingua=gl}}</ref>. Na actualidade salienta o seu traballo como narrador oral, tradutor e director teatral. Como narrador oral salienta por narrar historias no que o humor combina coa lingua, a cultura local, a literatura e a crítica política. Mantén un fío de escrita creativa no facebook, titulado "Blog me tendal" a partir de fotografías de roupa estendida, ao xeito das [[cousas]] de [[Castelao]]. |
|||
==Teatro== |
==Teatro== |
||
Liña 32: | Liña 34: | ||
===Como director=== |
===Como director=== |
||
*''Vento Mareiro'', 2004, |
*''Vento Mareiro'', 2004, |
||
*''Bicos con lingua'', 2003, producido por Talía Teatro. |
*''Bicos con lingua'', 2003, producido por [[Talía Teatro]]. |
||
*''Crónica de Avilés de Taramancos'' 2003, producido por |
*''Crónica de Avilés de Taramancos'' 2003, producido por [[Falabarato]]. |
||
*''Love letters'', 2001, de A.R. Gurney, producido por [[Lagarta, lagarta]]. |
*''Love letters'', 2001, de A.R. Gurney, producido por [[Lagarta, lagarta]]. |
||
*''Pelos na lingua'', 2011, producido por Talía Teatro. |
*''Pelos na lingua'', 2011, producido por [[Talía Teatro]]. |
||
*''Blancaflor'', 2014, producido por Coperactiva. |
*''Blancaflor'', 2014, producido por Coperactiva. |
||
*''Copérate'', 2017, producido por Coperactiva. |
*''Copérate'', 2017, producido por Coperactiva. |
||
Liña 79: | Liña 81: | ||
*''[[Arestora]]'', (TVG) (1988-1989) |
*''[[Arestora]]'', (TVG) (1988-1989) |
||
*''[[O campo de atrás|O Campo de Atrás]]'' dirixido por Manuel Pombal, (TVG) (1988) |
*''[[O campo de atrás|O Campo de Atrás]]'' dirixido por Manuel Pombal, (TVG) (1988) |
||
== Monólogo == |
|||
* ''Contos de contrabando''<ref>{{Cita novas|apelidos=Vigo|nome=Faro de|título=Avelino González actuará en el museo Ramón Aller|url=http://www.farodevigo.es/opinion/2018/03/21/avelino-gonzalez-actuara-museo-ramon/1858644.html|data-acceso=2018-04-21}}</ref> |
|||
* "De como os galegos falamos portugués ao acatarrármonos" (2011)<ref>{{Cita web|url=https://www.youtube.com/watch?v=KozkrtUzQCI|apelidos=asgabarras|data=2011-04-12|título=Avelino González. De como os galegos falamos portugués ao acatarrármonos|data-acceso=2018-04-21}}</ref> |
|||
==Premios== |
==Premios== |
Revisión como estaba o 21 de abril de 2018 ás 18:14
- Non confundir con Avelino González Mallada, anarquista asturiano.
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 1962 (61/62 anos) Santo André de Comesaña, España |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | España |
Actividade | |
Ocupación | Actor, narrador oral, director e tradutor de teatro |
Lingua | Lingua galega |
Páxina web | http://www.avelinogonzalez.gal/ |
Xosé Avelino González Fernández, coñecido como Avelino González, nado en Santo André de Comesaña (Vigo) en 1962, é un actor galego, narrador oral, director e tradutor de teatro, e especialista en animación de rúa. A súa irmá é Helena González Fernández.
Traxectoria
Comezou a súa carreira no teatro en A Farándula (Vigo, 1980), compañía na que colaborou ata a súa desaparición. Fundador de Tranvía Teatro (1989), con Cándido Pazó, e de Ollomoltranvía (1993), é un nome consolidado no panorama escénico. Deu ó salto ao cine en 1987 con Gallego, no que ten feito filmes nos que destaca ¿A ti como se che di adeus?. Na pequena pantalla ten actuado en programas (Arestora, Luar...), series (Mareas Vivas, Galicia Express...) e telefilmes (Condenado a vivir). O seu personaxe Miñato, da serie Padre Casares, é un dos que máis popularidade lle dan.
Foi presidente da Asociación de actores e actrices de Galicia entre 2013 e 2015[1]. Na actualidade salienta o seu traballo como narrador oral, tradutor e director teatral. Como narrador oral salienta por narrar historias no que o humor combina coa lingua, a cultura local, a literatura e a crítica política. Mantén un fío de escrita creativa no facebook, titulado "Blog me tendal" a partir de fotografías de roupa estendida, ao xeito das cousas de Castelao.
Teatro
Como actor
- Tarará-chis-pum produción do Centro Dramático Galego; dirixido por Artello Teatro Alla Scala (2006)
- As laranxas mais laranxas de todas as laranxas de Carlos Casares, (CDG); dirixido por José Caldas (2004)
- Animaliños de R. Vidal Bolaño (Compañía Teatro do Aquí); dirixido por Roberto Vidal Bolaño (2002)
- Policía de S. Mrozeck (Ollomoltranvía); dirixido por Cándido Pazó (2001)
- Estaçao Mahagonny de Bertolt Brecht; (Teatro do Noroeste, 1998)
- Escola de Bufóns, de M. de Ghelderode (Ollomoltranvía); dirixido por Fabio Mangolini (1997)
- O rei nu, de Cándido Pazó e Quico Cadaval; (Ollomoltranvía); dirixido por Cándido Pazó (1995)
- Raíñas de Pedra, de Cándido Pazó (Ollomoltranvía); dirixido por Hélder Costa (1994)
- Commedia, un xoguete para Goldoni de C. Goldoni (Ollomoltranvía); dirixido por Cándido Pazó (1993)
- Historia do Soldado de I. Stravinsky. (Centro Dramático Galego) (1993)
- Un Soño de Verán de William Shakespeare (Centro Dramático Galego); dirixido por Eduardo Alonso (1992)
- As Alegres Casadas de W. Shakespeare (Centro Dramático Galego); dirixido por Eduardo Alonso (1989)
Como director
- Vento Mareiro, 2004,
- Bicos con lingua, 2003, producido por Talía Teatro.
- Crónica de Avilés de Taramancos 2003, producido por Falabarato.
- Love letters, 2001, de A.R. Gurney, producido por Lagarta, lagarta.
- Pelos na lingua, 2011, producido por Talía Teatro.
- Blancaflor, 2014, producido por Coperactiva.
- Copérate, 2017, producido por Coperactiva.
- Dous no camiño, 2017, producido por Coperactiva.
- Sénior, 2018, producido por Coperactiva.
- Sabor, 2018, producido por Coperactiva.
Como tradutor e adaptador
- A bombilla máxica, de Woody Allen con Olga F. Nogueira. Estreada en 2007 pola compañía Teatro do Atlántico. Dirección de Xúlio Lago.
- A raíña da beleza de Leelane, de Martin McDonagh, con Olga F. Nogueira. Estreada na Sala Yago de Santiago de Compostela en 2006.
- Un cranio furado (A Skull in Connemara no seu título orixinal en inglés), de Martin McDonagh. Estreada en 2010 pola compañía Producións Teatrais Excéntricas. Dirección de Quico Cadaval.
- Unha hora na vida de Stefan Zweig, de Antonio Tabares. Estreada en Narón en 2014 pola compañía Lagarta, lagarta. Dirección de Rosa Álvarez.
- Meu ben, de Elaine Murphy, con Olga F. Nogueira. Estreada en Narón en 2014 pola compañía Eme2. Dirección de Álvaro Lavín.
Audiovisual
Cine
- Heroína, (Gerardo Herrero, 2004)
- Condenado a vivir, (Roberto Bodegas, 2000)
- Lena (Gonzalo Tapia, 2000)
- A caída dun manager malvado, (Marcos Estebo, 2000)
- A ti como se che di adeus (Jorge Coira, 1998)
- Gallego, (Octavio Gómez, 1987)
Televisión
- Seis Hermanas, producido por Bambú Producciones para TVE (2015)
- Padre Casares, producido por Voz Audiovisual para TVG (2008)
- A vida por diante, producido por Voz Audiovisual para TVG (2006)
- Comando zapping, producido por Productora Faro para TVG (2005-2006)
- Cuéntame, producido por Ganga para TVE (2005)
- As leis de Celavella, producido por Voz Audiovisual para TVG (2003-2004)
- Rías Baixas, producido por Zenith Televisión para TVG (2004)
- Máxima Audiencia/zapping. producido por TVG (2004)
- Hospital Central, producido por Videomedia para Tele5 (2003)
- Lluvia, dirixido por Isabel Coixet, producida por Canal+ (2000)
- Galicia Express, producido por Portozás Visión para TVG (2000)
- Mareas vivas producido por N.T.R. para TVG (2000)
- Pratos combinados, producido por Editorial Compostela para TVG (1998-2004)
- Luar, producido por TVG (1997)
- Arestora, (TVG) (1988-1989)
- O Campo de Atrás dirixido por Manuel Pombal, (TVG) (1988)
Monólogo
Premios
- Premio Compostela ao mellor actor secundario por Un soño de verán (1993)
- Premio María Casares ó mellor texto orixinal por Bicos con Lingua (2004)
- Nomeado ao Premio María Casares á mellor dirección por Bicos con lingua (2004)
- Nomeado ao Premio María Casares ó mellor texto adaptado por Vento Mareiro (2006)
- Premio María Casares ó mellor texto traducido, con Olga F. Nogueira, por A raíña da beleza de Leelane (2007)
- Premio María Casares ó mellor texto traducido, con Olga F. Nogueira, por A bombilla máxica (2007)
- Premio María Casares ó mellor texto traducido, por Un cranio furado (2011)
- Premio Max ao mellor autor teatral en galego, con Artur Trillo e María Ordóñez, por Pelos na lingua (2012)
Véxase tamén
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Avelino González |
Ligazóns externas
- Páxina web oficial
- Avelino González no Facebook
- Avelino González no Twitter
- Avelino González na IMDb (en inglés).
- Ficha en culturagalega.org
- ↑ "A Asociación". aaag.gal. Consultado o 2018-04-21.
- ↑ Vigo, Faro de. "Avelino González actuará en el museo Ramón Aller". Consultado o 2018-04-21.
- ↑ asgabarras (2011-04-12). "Avelino González. De como os galegos falamos portugués ao acatarrármonos". Consultado o 2018-04-21.