Mauro Armiño

Mauro Fernández Alonso de Armiño (Mauro Armiño) naceu en Cereceda, Burgos, en 1944. É un escritor, xornalista, crítico teatral e tradutor español. #Criar no País Vasco até 1964, ano no que se trasladou a Madrid para estudar Filosofía e Letras na Universidade Complutense.

Traxectoria profesional

Exerceu o xornalismo e a crítica literaria e teatral en diversos medios de comunicación, como O País, Cambio 16, Radio Nacional de España, e na actualidade na revista O Século. Algunhas das súas traducións e versións teatrais foron levadas aos escenarios, dirixidas por: Josep Maria Flotats (París 1940, de Louis Jouvet; A Cea, O encontro de Descartes con Pascal novo e A mecedora, de Jean-Claude Brisville; O xogo do amor e do azar, de Marivaux; Beaumarchais, de Sacha Guitry); Miguel Narros (Salomé, de Óscar Wilde); Adrián Daumas (Os enredos de Scapin, A escola dos maridos, As preciosas ridículas, de Molière; O triunfo do amor e O príncipe travestido, de Marivaux; A comedia das ilusións, de Corneille); Isidro Rodríguez (O misántropo, Os enredos de Scapin, de Molière; O médico da súa honra, de Calderón); Hernán Gené (Tartufo, de Molière); Fernando Pignolo (O triunfo do amor, de Marivaux); ou por outros directores (Splendid’s de Jean Genet, A escola das mulleres de Molière, Os xustos, de Albert Camus).

O seu labor de tradutor centrouse sobre todo na cultura francesa: autores teatrais como Pierre Corneille, Molière, Beaumarchais, Edmond Rostand, e Albert Camus; filósofos da Ilustración como Rousseau, Voltaire, Giacomo Casanova, o marqués de Sade; poetas como Arthur Rimbaud, e escritores como Maupassant, Honoré de Balzac, Émile Zola, Alejandro Dumas, Xullo Verne, Marcel Schwob, Julien Gracq, Henri Bergson, Ferdinand de Saussure, Jacques Lle Goff, Philippe Sollers ou Claude Lévi-Strauss, entre outros. Recentemente traduciu os Contos completos de Maupassant e os Contos completos da Comedia humana de Balzac en Editorial Páxinas de Espuma; e as antoloxías de relatos e novelas curtas dos séculos XVII a XX Contos e relatos libertinos e Os dominios de Venus, ambas as en Edicións Siruela.

De cultura inglesa traduciu a Edgar Allan Poe, George Eliot, Nathaniel Hawthorne e Óscar Wilde.

É reseñable a tradución realizada da a busca do tempo perdido de Marcel Proust, publicada por Editorial Valdemar, así como a edición de Historia da miña vida de Giacomo Casanova e a Obra completa bilingüe de Arthur Rimbaud en Edicións Atalanta.

Obra

Poesía

• O mastro da noite (1982)

Narrativa

• O curso das cousas (1975)

Ensaio

• Larra (1973)
• As Musas (2011), con gravados e debuxos de Celedonio Perellón, Liber Edicións.
• Amantes soados. Amor máis aló da morte (2014), con aguafuertes, litografías e debuxos de Celedonio Perellón, Liber Edicións.

Premios

• Premio de tradución Frei Luís de León pola súa Antoloxía da poesía surrealista, de varios autores. Editorial Visor (1971).
• Premio Nacional á mellor tradución por Poesía, de Rosalía de Castro (1979).
• Premio Max tradución por París 1940, de Louis Jouvet (2002).
• Premio Nacional á mellor tradución por Historia da miña vida, de Giacomo Casanova. Edicións Atalanta (2010).

Outros premios

• Primeiro Premio Nacional ao Libro Mellor editado de 2010 por Apocalipse, con ilustracións de José Luís Fariñas, tradución de Casiodoro de Raíña, notas de Mauro Armiño.
• Segundo Premio Nacional de libros de Bibliofilia de 2011 polas Musas, texto orixinal de Mauro Armiño e ilustracións de Celedonio Perellón.

Outras condecoracións

• Chevalier de l'Ordre deas Arts et deas Letres 2007, concedida polo Goberno da República Francesa.

Enlaces externos

• Datos en Editorial Fórcola.