Premio Nacional de Tradución de España
O Premio Nacional á Mellor Tradución, de España, é un premio literario que outorga anualmente o Ministerio de Cultura de España. Premia a mellor tradución feita en calquera das linguas españolas entre tódalas obras publicadas no Estado no ano anterior.[1] O premio está convocado desde 1984, e é continuación do premio de tradución Fray Luis de León, que se creara en 1956.
Canda o Premio Nacional á Obra dun Tradutor, outorgado á traxectoria dun tradutor e non a unha obra concreta, trátase do premio de maior prestixio e dotación (en 2020, unha remuneración de 20.000 €) a nivel estatal no ámbito da tradución literaria.
Premiados
[editar | editar a fonte]- 1984 - Ángel Crespo: Cancionero, de Francesco Petrarca (do italiano ao castelán).
- 1985 - Antonio Holgado Redondo: La Farsalia, de M. Anneo Lucano (do latín ao castelán).
- 1986 - Carmelo Elorduy: Romancero chino (do chinés ao castelán).
- 1987 - Miquel Dolç: De la natura, de Lucrecio (do latín ao catalán). [Ex Aequo]
- 1987 - Juan Eduardo Zúñiga e José Antonio Llardent: Prosas, de Antero de Quental (do portugués ao castelán). [Ex Aequo]
- 1988 - Federico Arbós Ayuso: Epitafio para Nueva York, de Ali Ahmad Said "Adonis" (do árabe ao castelán). [Ex Aequo]
- 1988 - Natividad Gálvez García: La tercera boda, de Costas Taktsis (do grego ao castelán). [Ex Aequo]
- 1989 - María Luisa Balseiro Fernández-Campoamor: El avance del saber, de Francis Bacon (do inglés ao castelán).
- 1990 - José Fernández Lago, Andrés Torres Queiruga, Xosé Manuel Rodríguez Pampín e outros: A Biblia (do hebreo, arameo e grego clásico ao galego). [Ex Aequo]
- 1990 - Emilio Díaz Rolando: La Alexiada, de Ana Comnena (do grego clásico ao castelán) [Ex Aequo]
- 1991 - Basilio Losada Castro: Memorial do convento, de José Saramago (do portugués ao castelán). [Ex Aequo]
- 1991 - Antonio Alvar Ezquerra: Obras, de Décimo Magno Ausonio (do latín ao castelán). [Ex Aequo]
- 1992 - Vicente Fernández González: Seis noches en la Acrópolis, de Yorgos Seferis (do grego ao castelán). [Ex Aequo]
- 1992 - Laureano Ramírez Bellerín: Los mandarines (Historia del Bosque de los Letrados), de Wu Jingzi (do chinés ao castelán). [Ex Aequo]
- 1993 - María Luisa Balseiro Fernández-Campoamor: Posesión, de A. S. Byatt (do inglés ao castelán). [Ex Aequo]
- 1993 - Ramón Sánchez Lizarralde: El concierto, de Ismail Kadaré (do albanés ao castelán). [Ex Aequo]
- 1994 - Pedro Bádenas de la Peña: Barlaam y Josafat, anónimo bizantino (do grego clásico ao castelán).
- 1995 - Juan José del Solar Bardelli: Historia del Doctor Johann Fausto, anónimo do s. XVI (do alemán ao castelán).
- 1996 - José Antonio Fernández Romero e Francisco J. Uriz: Antología de la poesía nórdica (do sueco, noruegués, islandés e finés ao castelán).
- 1997 - Antonio Melero Bellido: Sofistas: testimonios y fragmentos, de varios autores (do grego clásico ao castelán).
- 1998 - Ángel-Luis Pujante: La tempestad, de Shakespeare (do inglés ao castelán).
- 1999 - Lucía Rodríguez-Noriega Guillén: Banquete de los eruditos, de Ateneo de Náucratis (do grego clásico ao castelán).
- 2000 - José Luis Reina Palazón: Obras completas, de Paul Celan (do alemán ao castelán).
- 2001 - Joan F. Mira: La Divina Comèdia, de Dante (do italiano ao catalán).
- 2002 - Mikel de Epalza: L'Alcorà (do árabe ao catalán).
- 2003 - Vicente Fernández González. Verbos para la rosa, de Zanasis Jatsópulos (do grego ao castelán).
- 2004 - Mario Merlino: Auto de los condenados, de António Lobo Antunes (do portugués ao castelán).
- 2005 - Luisa Fernanda Garrido: El Kapo, de Aleksandar Tisma (do serbio ao castelán).
- 2006 - José María Micó: Orlando Furioso, de Ludovico Ariosto (do italiano ao castelán).
- 2007 - Baldomero Macías Rosendo e Fernando Navarro Antolín: Libro de José o Sobre el lenguaje arcano, de Benito Arias Montano (do latín ao castelán).
- 2008 - Miguel Martínez-Lage: La vida de Samuel Johnson, de James Boswell (do inglés ao castelán).
- 2009 - José Luis Moralejo: Sátiras. Epístolas. Arte poética, de Horacio (do latín ao castelán).
- 2010 - Mauro Armiño: Historia de mi vida, de Giacomo Casanova (do italiano ao castelán).
- 2011 - Olivia de Miguel: Poesía completa, de Marianne Moore (do inglés ao castelán).
- 2012 - Luz Gómez García: En presencia de la ausencia, de Mahmud Darwix (do árabe ao castelán).
- 2013 - Carmen Montes Cano: Kallocaína, de Karin Boye (do sueco ao castelán).
- 2014 - Eva Almazán, Xavier Queipo, María Alonso Seisdedos e Antón Vialle: Ulises, de James Joyce (do inglés ao galego).
- 2015 - Arnau Pons:[2] Cristall d'alè/Atemkristall, de Paul Celan (do alemán ao catalán).
- 2016 - Ana María Bejarano Escanilla: Gran Cabaret, de David Grossman (do hebreo ao castelán).
- 2017 - Salvador Peña Martín: Mil y una noches (do árabe ao castelán).
- 2018 - Neila García Salgado:[3] Encontraste un Alma. Poesía completa, de Edith Södergran (do sueco ao castelán).
- 2019 - Belén Santana López:[4] Memorias de una osa polar, de Yoko Tawada (do alemán ao castelán).
- 2020 - Isabel García Adánez:[5] Siempre la misma nieve y siempre el mismo tío, de Herta Müller (do alemán ao castelán).
- 2021 - Elena Cortés Gabaudan: El diván de oriente y occidente, de Johann Wolfgang von Goethe (do alemán ao castelán).
- 2022 - Pere Lluís Font: Pensaments i opuscles, de Blaise Pascal (do francés ao catalán)
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Premio Nacional a la Mejor Traducción". Arquivado dende o orixinal o 31 de decembro de 2013. Consultado o 14 de abril de 2013.
- ↑ Garcia Ribas, Montserrat (9 de decembro de 2014). "Arnau Pons, Premio Nacional de Traducción per ‘Cristall d’alè’". nuvol.com (en catalán). Consultado o 12 de novembro de 2020.
- ↑ Nota de prensa do Ministerio Arquivado 26/10/2018, en Wayback Machine., 25 de outubro de 2018 (en castelán).
- ↑ "Premiados Premio Nacional a la Mejor Traducción". www.culturaydeporte.gob.es (en castelán). Consultado o 2020-09-22.
- ↑ Gozález Vargas, José (11 de novembro de 2020). "Isabel García Adánez, Premio Nacional de Traducción 2020". elpais.com (en castelán). Consultado o 12 de novembro de 2020.