Johann Joachim Quantz

Johann Joachim Quantz
	;
Biografía
Nacemento	30 de xaneiro de 1697 ; Scheden (pt)
Morte	12 de xullo de 1773 (76 anos); Potsdam
Lugar de sepultura	Potsdam
Datos persoais
País de nacionalidade	Alemaña ; Reino de Prusia
Actividade
Ocupación	compositor , frautista , oboísta (pt) , trompetista , fabricante de instrumentos musicais , musicólogo , teórico da música , profesor de música
Empregador	Orquestra Estatal de Dresden (pt) ; Frederico II de Prusia
Xénero artístico	Música barroca
Movemento	Música barroca
Profesores	Jan Dismas Zelenka (pt) , Johann Joseph Fux e Francesco Gasparini (pt)
Alumnos	Johann Friedrich Agricola
Influencias	Pierre-Gabriel Buffardin (pt) e Antonio Vivaldi
Lingua	Lingua alemá
Instrumento	Frauta travesa e óboe
	Sinatura
Páxina web	quantz.info

Johann Joachim Quantz, nado en Oberscheden (Baixa Saxonia) o 30 de xaneiro de 1697 e finado en Potsdam o 12 de xullo de 1773, foi un compositor e frautista alemán, ademais de mestre de frauta do rei Frederico II de Prusia.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Comezou a demostrar o seu talento musical moi cedo. Aos 8 anos xa tocaba o contrabaixo en festivais locais. En 1708, ao morrer o seu pai, ferreiro de profesión, foise vivir a casa do seu tío Justus Quantz, membro da orquestra da cidade de Merseburg, co que comezou os seus estudos musicais. Trala morte do seu tío, o xenro deste, Johann Adolf Fleischhack tomou a Quantz como alumno. Ao rematar os seus estudos sabía tocar os principais instrumentos de corda e todos os de vento usuais, a excepción da frauta travesa.

En marzo de 1716 ingresou na orquestra municipal de Dresde, un ano máis tarde viaxou a Viena onde estudou composición con Jan Dismas Zelenka e Johann Joseph Fux. En 1718 foi nomeado oboísta na capela polaca de Augusto II en Varsovia. Especializouse no estudo da frauta traveseira baixo a dirección de Pierre Buffardin.

Estudou contrapunto en Roma con Francesco Gasparini e durante as súas viaxes por Europa coñeceu persoalmente a Scarlatti e a Händel.

En 1728 converteuse en frautista da capela de Dresde. Alí, durante un concerto coñeceu o príncipe Frederico de Prusia, máis tarde chamado Frederico o Grande, quen o tomou como mestre particular de frauta.

Cando o príncipe chegou a ser proclamado rei, Quantz pasou ás ordes directas do novo monarca e impartiulle clases diarias de frauta e composición. Mesmo lle acompañaba nas súas campañas militares. Quantz permaneceu como compositor da corte e músico de cámara de Frederico o resto da súa vida, interpretando as súas propias composicións, así como as do rei. Só el tiña o privilexio de criticar o rei, en sentido positivo ou negativo.

A súa obra[editar | editar a fonte]

Foi un compositor moi prolífico e un excepcional frautista. A súa obra comprende máis de 200 sonatas, 300 concertos, para unha ou dúas frautas, música de cámara e algunhas arias. O seu estilo é barroco, influenciado polo estilo italiano, especialmente de Antonio Vivaldi, aínda que as súas últimas creacións inclínanse cara ao clasicismo.

Tamén publicou varios tratados moi completos sobre a interpretación da frauta no final do Barroco, e en particular o seu Versuch einer Anweisung die Flöte traversiere zu spielen (1752), referencia fundamental para coñecer a interpretación musical (e non só a frautística) a mediados do século XVIII. Paralelamente construíu frautas e proporcionou melloras técnicas e sonoras ao instrumento. Johann Sebastian Bach e Georg Philipp Telemann coñeceron estes instrumentos e adaptaron algunhas das súas composicións ás súas novas posibilidades técnicas.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Información sobre a asociación Quantz (en inglés)