Eduardo Aunós
  | |
| Nome orixinal | (es) Eduardo Aunós Pérez |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 8 de setembro de 1894 Lleida |
| Morte | 25 de setembro de 1967 (73 anos) Lausana, Suíza |
 Procurador en Cortes | |
| 3 de xullo de 1964 – 25 de setembro de 1967 Lexislatura: VIII lexislatura das Cortes franquistas | |
| Procurador en Cortes | |
| 31 de maio de 1961 – 6 de xuño de 1964 Lexislatura: VII lexislatura das Cortes franquistas | |
| Procurador en Cortes | |
| 16 de maio de 1958 – 18 de abril de 1961 Lexislatura: VI lexislatura das Cortes franquistas | |
| Procurador en Cortes | |
| 14 de maio de 1955 – 14 de abril de 1958 Lexislatura: V lexislatura das Cortes franquistas | |
| Procurador en Cortes | |
| 14 de maio de 1952 – 13 de abril de 1955 Lexislatura: IV lexislatura das Cortes franquistas | |
| Procurador en Cortes | |
| 13 de maio de 1949 – 5 de abril de 1952 Lexislatura: III lexislatura das Cortes franquistas | |
| Procurador en Cortes | |
| 12 de maio de 1946 – 4 de maio de 1949 Lexislatura: II lexislatura das Cortes franquistas | |
 Ministro de Xustiza de España | |
| 11 de xuño de 1943 – 11 de decembro de 1945 ← Esteban de Bilbao Eguía (en)  – Raimundo Fernández Cuesta (pt) → | |
| Procurador en Cortes | |
| 16 de marzo de 1943 – 24 de abril de 1946 Lexislatura: I lexislatura das Cortes franquistas | |
| Ministro de Traballo, Migracións e Seguridade Social de España | |
| 7 de febreiro de 1924 – 7 de xaneiro de 1930 ← Juan Flórez Posada – Pedro Sangro y Ros de Olano (pt) → | |
| Deputado no Congreso dos Deputados | |
| 6 de marzo de 1918 – 6 de abril de 1918 ← Emili Riu i Periquet (en) – Daniel Riu i Periquet (en) → | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Lugar de traballo | Madrid |
| Ocupación | diplomático , político |
| Partido político | Lliga Regionalista Falange Española Renovación Española Falange Española Tradicionalista y de las JONS |
| Membro de | |
| Lingua | Lingua catalá e lingua castelá |
| Obra | |
Obras destacables
| |
Familia | |
| Pai | Eduard Aunós i Cau (en) |
Premios | |
 | |
Eduardo Aunós Pérez, nado en Lleida o 8 de setembro de 1894 e finado en Lausana o 25 de setembro de 1967, foi un político catalán.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Descendente de políticos de orixe aranesa, estudou dereito en Madrid e militou na Lliga Regionalista, pola que foi elixido deputado a Cortes en 1916 e foi secretario de Francesc Cambó no Ministerio de Fomento.
Durante a ditadura de Primo de Rivera foi ministro de traballo, comercio e industria (1927-1930). Admirador do réxime fascista italiano, tentou imitar o seu sistema corporativo coa creación dun Código de Traballo (1926) e a Organización Corporativa Nacional (1928). Tras a caída de Primo de Rivera tentou formar un Partido Laborista a semellanza do Partido Fascista italiano que careceu de apoios.
Logo da proclamación da República marchou ao exilio a París, colaborou na revista Acción Española e entrou en Renovación Española. En 1937 ingresou en Falange Española de las JONS como xefe do partido en Francia e tras a unificación foi membro da Xunta Política da FET y de las JONS.
Embaixador en Bélxica (1939-1940) e a Arxentina (1942-1943), foi ministro de xustiza entre 1943 e 1945.
Obras
[editar | editar a fonte]- 1928: Problemas de España.
- 1929: Estudios de Derecho Corporativo.
- 1941: Itinerario de la España Contemporánea.
- 1948: Biografía de Venecia.
- 1952: Los viñadores de la última hora.
- 1955: Guía de París para españoles.
