Colonia del Sacramento
Localización | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Estado | Uruguai | ||||
Departamento (pt) | Departamento de Colonia | ||||
Capital de | |||||
Poboación | |||||
Poboación | 26.231 (2011) | ||||
Lingua oficial | lingua castelá | ||||
Xeografía | |||||
Bañado por | Arroyo de la Caballada (en) | ||||
Altitude | 27 m | ||||
Datos históricos | |||||
Creación | 1680 | ||||
Evento clave
| |||||
Organización política | |||||
Membro de | |||||
Identificador descritivo | |||||
Código postal | 70000 | ||||
Fuso horario | |||||
Prefixo telefónico | 452 | ||||
Outro | |||||
Irmandado con | |||||
Patrimonio de influencia portuguesa | |||||
Páxina web | colonia.gub.uy |
Colonia del Sacramento (portugués: Colônia do Sacramento) é unha cidade no suroeste do Uruguai, polo Río da Prata, fronte a Bos Aires, na Arxentina. É unha das cidades máis antigas do Uruguai e a capital do Departamento de Colonia. Ten unha poboación de arredor de 27.000 habitantes.
O seu casco histórico é Patrimonio da Humanidade[1] da UNESCO. A Moderna Colonia del Sacramento produce téxtís e ten unha zona de libre comercio, ademais dun centro politécnico e varios edificios gobernamentais.
Historia
[editar | editar a fonte]Despois da restauración da coroa portuguesa, o Rei Pedro II buscou a resolución da fronteira sur do Brasil. Manuel Lobo con 5 barcos con preto de 400 soldados, artesáns, carpinteiros e canteiros, e 18 canóns, chegou á illa de San Gabriel o 20 de xaneiro de 1680. O 28 de xaneiro comezaron a establecer un posto.[2]
José de Garro enviou espías desde Santo Domingo de Soriano o 22 de febreiro de 1680, despois de recibir unha resposta negativa o 10 de febreiro ao seu ultimato para abandonar o lugar. Garro enviou unha forza de 3.400 homes ao mando de Antonio de Vera Mujica, capturando a cidade asediada na noite do 6 ao 7 de agosto de 1680. Lobo foi levado prisioneiro a Bos Aires, onde morreu o 7 de xaneiro de 1683. Un tratado entre España e Portugal asinado en 1681 devolveu Colonia a Portugal.[2]:105-106,109
O mariscal de campo Duarte Teixeira Chaves chegou ás illas San Gabriel o 25 de xaneiro de 1683 e comezou a reconstruír o asentamento. O mariscal de campo Cristóvão Dornelas Abreu foi o seu gobernador ata 1690, cando asumiu dom Francisco Naper de Lencastre. O contrabando, e a caza de gando da Banda Oriental, foron os principais compoñentes da economía da colonia. Lencastre ordenou a construción de casas de pedra e barro con tellados de tella, a ampliación das murallas da cidade e a incorporación dunha torre fortificada. Os colonos cultivaban trigo, liño de cáñamo e vides, e exportaban peles de gando a Río de Xaneiro, mentres importaban madeira e produtos alimenticios. Sebastião da Veiga Cabral asumiu o cargo de gobernador en 1699.[2]:113-115,121-127,131
Como consecuencia da Guerra de Sucesión Española, o gobernador de Bos Aires, Valdés Incian, iniciou o Asedio da Colonia del Sacramento. As forzas do gobernador español estiveron comandadas por Baltazar García Ros desde o 18 de outubro de 1704 ata o 14 de marzo de 1705, cando os colonos foron evacuados por barcos portugueses. Só as igrexas e a ponte quedaron sen destruír.[2]:135-136,142
A colonia devolveuse a Portugal no Tratado de Utrecht. Manuel Gomes Barbosa tomou posesión o 10 de febreiro de 1718 con 1.040 colonos. En 1721 chegaron máis colonos. Antonio Pedro de Vasconcellos asumiu o cargo de gobernador o 14 de marzo de 1722 e transformouna na cidade máis rica e mellor defendida da rexión do Río da Prata. Isto incluía os bastións costeiros de São Pedro de Alcântara, São Miguel, Santo António, São João, Carmo e Santa Rita.[2]:147-160,166,169
Outro ataque durante a Guerra hispano-portuguesa (1735–1737) fracasou. Don Luis García de Bivar asumiu o cargo de gobernador en 1749, pero morreu o 5 de marzo de 1760. Durante ese tempo, o Tratado de Madrid (13 de xaneiro de 1750) nunca se cumpriu e finalmente foi considerado nulo de pleno dereito. O brigadier Vicente da Silva da Fonseca asumiu entón o cargo de gobernador. Fonseca viuse obrigado a entregar a colonia a Pedro Antonio de Cevallos o 11 de outubro de 1762. España devolveu a colonia no Tratado de Fontainebleau de 1762, e Dom José Pedro de Figueiredo Sarmento asumiu o cargo de gobernador o 27 de decembro de 1763, substituído por Francisco José da Rocha o 15 de marzo de 1777.[2]:170-175,177-178,187,195,202-203
Co Tratado de San Ildefonso en 1777, a colonia volveu ser unha posesión española.[2]:206-207
Despois pasou de novo ao control portugués, sendo máis tarde incorporado a Brasil despois de 1816, cando toda a Banda Oriental (Uruguai) foi tomada polo goberno do Reino Unido de Portugal, Brasil e Algarves e renomeouse como provincia de Cisplatina.
O 10 de xaneiro de 1809, antes da independencia do Uruguai, foi designada como "Vila" ("cidade" en portugués do século XIX) e desde entón foi elevada ao status de "Cidade" ("ciudad" en español).
Desde a independencia, Colonia del Sacramento expandiuse cara ao norte e ao leste, pero o Barrio Histórico orixinal (barrio histórico en portugués ou Barrio Histórico, grafía actual española) conserva a súa planta irregular e axustada ao terreo construído polos portugueses, contrastando coas calles máis amplas e ortogonais da zona española máis nova.
En 2022, confirmouse que Colonia ía facer un Silicon Valley en Colonia chamado 'Colonia Ala Este' para traer máis inmigrantes arxentinos debido á mala economía de Arxentina duplicando a súa poboación facendo o seu obxectivo chegar a preto de 60.000 persoas en total en Colonia. Cun investimento inicial de máis de 100 millóns de dólares, planificouse construír unha cidade sostible aberta á comunidade para xerar un centro para a industria da economía do coñecemento nun lugar de 500 hectáreas, que inclúe bosques e sete quilómetros de costa. con praias como Calabrés e Fernando.[3]
Cronoloxía de dominio
[editar | editar a fonte]O dominio desde 1680 ata a actualidade (con bandeira do período) é:
Dende | Ata | Dominio | Motivo de entrega |
---|---|---|---|
1680 | 1680 | Portugal | conquistado por José de Garro |
1680 | 1681 | España | tratado entre España e Portugal |
1681 | 1705 | Portugal | conquistado na Guerra de Sucesión |
1705 | 1713 | España | Tratado de Utrecht |
1714 | 1762 | Portugal | Primeira expedición Cevallos |
1762 | 1763 | España | Tratado de París (1763) |
1763 | 1777 | Portugal | Segunda expedición de Cevallos |
1777 | 1811 | España | Revolta dirixida por José Gervasio Artigas |
1811 | 1817 | Liga Federal | Conquista portuguesa |
1817 | 1822 | Reino Unido de Portugal, Brasil e Algarves | Declaración de Independencia do Brasil |
1822 | 1828 | Brasil | Guerra do Cisplatino |
1828 | presente | Uruguai |
Poboaciónn
[editar | editar a fonte]En 2011 Colonia del Sacramento tiña unha poboación de 26.231.[4]
Anor | Poboación |
---|---|
1908 | 8,021 |
1963 | 12,846 |
1975 | 17,046 |
1985 | 19,102 |
1996 | 22,200 |
2004 | 21,714 |
2011 | 26,231 |
Fonte: Instituto Nacional de Estadística de Uruguay[5]
Xeografía
[editar | editar a fonte]Clima
[editar | editar a fonte]Colonia del Sacramento ten un clima subtropical húmido, descrito pola clasificación climática de Köppen como Cfa. Os veráns son cálidos e os invernos frescos, con xeadas e néboas relativamente frecuentes. A precipitación distribúese uniformemente ao longo do ano, cunha media de 1.039 mm, e a temperatura media anual é de 17 °C.
Datos climáticos para Colonia del Sacramento , Uruguay (1991–2020, extremes 1940–2020) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Mes | Xan | Feb | Mar | Abr | Mai | Xuñ | Xul | Ago | Set | Out | Nov | Dec | Anual |
Temperatura máxima en °C | 39,7 | 37,4 | 36,8 | 34,6 | 30,8 | 36,0 | 29,0 | 35,0 | 32,8 | 36,4 | 38,0 | 38,7 | 39,7 |
Media máxima en °C | 28,7 | 27,6 | 25,8 | 22,4 | 18,7 | 15,6 | 14,6 | 16,9 | 18,6 | 21,4 | 24,6 | 27,4 | 21,9 |
Media diaria en °C | 23,7 | 23,0 | 21,4 | 18,3 | 14,9 | 12,0 | 11,0 | 12,7 | 14,3 | 16,9 | 19,7 | 22,3 | 17,5 |
Media mínima en °C | 18,8 | 18,5 | 17,0 | 14,1 | 11,2 | 8,3 | 7,3 | 8,5 | 9,9 | 12,6 | 14,9 | 17,3 | 13,2 |
Temperatura mínima en °C | 10,4 | 9,9 | 7,9 | 4,4 | 1,1 | −0,4 | −3,0 | −0,2 | 1,5 | 2,7 | 5,3 | 7,6 | −3,0 |
Precipitación media mm | 101 | 111 | 126 | 101 | 83 | 69 | 76 | 69 | 78 | 113 | 104 | 116 | 1 144,5 |
Media de días con precipitacións (≥ 1.0 mm) | 6 | 6 | 7 | 7 | 6 | 5 | 5 | 6 | 6 | 7 | 7 | 7 | 75 |
Humidade relativa media (%) | 66 | 70 | 73 | 74 | 75 | 77 | 76 | 73 | 71 | 71 | 68 | 66 | 72 |
Media de horas de sol mensuais | 288,3 | 237,3 | 235,6 | 180,0 | 167,4 | 132,0 | 151,9 | 179,8 | 198,0 | 223,2 | 240,0 | 272,8 | 2 506,3 |
Media de horas de sol diarias | 9,3 | 8,4 | 7,6 | 6,0 | 5,4 | 4,4 | 4,9 | 5,8 | 6,6 | 7,2 | 8,0 | 8,8 | 6,8 |
Fonte #1: Instituto Uruguayo de Metereología[6][7] | |||||||||||||
Fonte #2: Instituto Nacional de Investigación Agropecuaria (sol e humidade 1980–2009)[8] |
Tecido urbano
[editar | editar a fonte]A cidade desenvolveuse nunha península que sobresae no Río da Prata. O "Barrio Histórico", ou Cidade Vella portuguesa, de 16 hectáreas, estaba pechado por un muro de fortificación ao longo da península no lugar da actual rúa Ituzaingó. A maior parte do muro de fortificación eliminouse en 1777 e algunhas partes restantes de novo en 1859. A parte portuguesa da cidade ten unha rede de rúas irregular.[Cómpre referencia]
Fóra da muralla, a parte histórica da cidade planificouse ao estilo colonial español e no característico trazado de xadrez.
Deporte
[editar | editar a fonte]O equipo local de fútbol profesional é o Plaza Colonia, fundado en 1917, xoga no Estadio Profesor Alberto Suppici.
Gañaron a Clausura 2016, o seu maior éxito ata a data.
O Deportivo Colonia fundado en 1999 perdeu a súa condición profesional en 2007. Xoga no Estadio Miguel Campomar.
O Club Atlético Plaza ten seccións de fútbol sala, voleibol e baloncesto, así como unha sección de fútbol baseada no Estadio Néstor Naviliat.
A Praza de Touros Real de San Carlos é unha praza de touros en desuso que foi renovada e reutilizada como lugar de artes escénicas.
Puntos de interese
[editar | editar a fonte]A sección Barrio Histórico de Colonia del Sacramento está designada como Patrimonio da Humanidade pola UNESCO. Ten algunhas rúas empedradas construídas polos portugueses no século XVII, e está a pouca distancia da terminal de transbordadores da cidade. Entre os atractivos turísticos que rodean a "Plaza Maior" arborada están:
- Portón de Campo – a Porta da Cidade e a ponte levadiza de madeira
- Ruínas do faro e do convento de San Francisco do século XVII
- Basílica del Santísimo Sacramento – a Basílica do Santísimo Sacramento, construída en pedra polos portugueses en 1808
- Museo Portugués – construído no século XVIII, exhibe mobiliario portugués, xoias, uniformes e mapas antigos das expedicións navais portuguesas.
- Casa de Nacarello – unha casa portuguesa do século XVIII
- Museo Municipal – reconstruído polos españois en 1835 como a Casa del Almirante Brown, exhibe artefactos e documentos dos diferentes períodos e culturas da cidade.
- Casa do Vicerrei – a Casa del Virrey, reconstruída a partir das ruínas orixinais
- Praza de touros Real de San Carlos, praza de touros incluída nun antigo conxunto turístico hoxe abandonado.
Galería
[editar | editar a fonte]-
O ataque liderado por portugueses contra Nova Colonia, o 6 de xaneiro de 1763
-
Portón de Campo, a Porta da Cidade
-
Outra vista da Porta da Cidade
-
A rúa San Pedro, típica rúa do casco histórico
-
O peirao de colonia en 1866
-
Fronte costeira
-
Auto vello estacionado na rú Real no casco histórico
-
Noite no barrio do casco histórico - Rúa "Misiones de los Tapes"
-
O Buquebus visto dende o Paseo San Gabriel
-
Restaurante nunha esquina
-
Arte mural en Colonia del Sacramento
-
Restos portugueses Azulexo
Cidades xemelgas - Cidades irmás
[editar | editar a fonte]- Antiga Guatemala, Guatemala
- Guimarães, Portugal
- Moron, Arxentina
- Olinda, Brasil[9]
- Pelotas, Brasil[10]
- Quilmes, Arxentina
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "21 World Heritage Sites you have probably never heard of". The Daily Telegraph (Londres).
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Mayor, Federico; de Sanguinetti, Marta Canessa; Assuncao, Fernando; Cravotto, Antonio (1996). Colonia del Sacramento. UNESCO. pp. 88,93,98–103. ISBN 9230032956.
- ↑ "+Colonia: la "ciudad del futuro", cruzando el charco". 2022. Consultado o 30 de xuño de 2022.
- ↑ "Censos 2011 Cuadros Colonia". INE. 2012. Consultado o 25 de agosto de 2012.
- ↑ "Statistics of urban localities (1963–2004)" (PDF). INE. 2012. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 2009-11-13. Consultado o 3 de setembro de 2012.
- ↑ "Estadísticas climatológicas : Estacion Meteorologica Colonia" (en castelán). Instituto Uruguayo de Metereología. Consultado o 16 May 2023.
- ↑ "RECORDS METEOROLOGICOS EN EL URUGUAY" (en Spanish). Dirección Nacional de Meteorología. Arquivado dende o orixinal o 09 de xuño de 2015. Consultado o 16 de maio de 2023.
- ↑ Castaño, José; Giménez, Agustín; Ceroni, Mauricio; Furest, José; Aunchayna, Rossina. "Caracterización Agroclimática del Uruguay 1980–2009" (PDF) (en castelán). Instituto Nacional de Investigación Agropecuaria. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 12 de decembro de 2018. Consultado o 15 de decembro de 2018.
- ↑ "Olinda e Colônia do Sacramento tornam-se cidades irmãs". vermelho.org.br (en portugués). Vermelho. 2014-01-29. Consultado o 2021-12-23.
- ↑ "Câmara institui Frente Parlamentar das Cidades-irmãs de Pelotas". pelotas.rs.leg.br (en portugués). Pelotas. 2019-11-06. Arquivado dende o orixinal o 23 de decembro de 2021. Consultado o 2021-12-23.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Colonia del Sacramento |
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Article on Colonia del Sacramento, Official Portal of the Uruguayan Government Arquivado 2011-11-19 en Wayback Machine.
- 360° Virtual Tours of Colonia del Sacramento - Uruguay360.com.uy
- Tourist information about Colonia del Sacramento
- Tourist guide about Colonia del Sacramento – photos, hosting and attractions of Colonia del Sacramento attractions
- Colonia del Sacramento Website
- INE map of Colonia del Sacramento