Saltar ao contido

Chaeropus ecaudatus

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Chaeropodidae»)

Chaeropus ecaudatus
Bandicut de pés de porco

Chaeropus ecaudatus. Lámina de John Gould
Estado de conservación

Extinto
Clasificación científica
Reino: Animalia
Filo: Chordata
Subfilo: Vertebrata
Clase: Mammalia
Subclase: Theria
Infraclase: Marsupialia
Magnorde: Australidelphia
Superorde: Eometatheria
Orde: Peramelemorphia
Familia: Chaeropodidae
Gill, 1872
Xénero: Chaeropus
Ogilby, 1838
Especie: C. ecaudadus
Nome binomial
† Chaeropus ecaudatus
(Ogilby, 1838)
Área de dispersión histórica de Chaeropus ecaudatus
Área de dispersión histórica de Chaeropus ecaudatus

Área de dispersión histórica de Chaeropus ecaudatus

Chaeropus ecaudatus, coñecido na bibliografía como bandicut de pés de porco,[1] (do inglés pig-footed bandicoot) é unha especie de mamífero marsupial australidelfo da orde dos peramelemorfos,[2] única do xénero Chaeropus,[3] que á súa vez era o único da familia dos queropódidos (Chaeropodidae).[4]

Era un pequeno marsupial herbívoro que habitaba nas chairas áridas ou semiáridas do interior de Australia, que se considera extinguido desde o ano 1958.[5]

Características

[editar | editar a fonte]

Tiña un tamaño similar ao dun gato, e morfoloxicamente se asemellaba moito aos bilbís (especies do xénero Macrotis), con extremidades longas e delgadas.

Unha das súas principais característicae era a gran redución do número de dedos, presentando no pé anterior unicamente o segundo e o terceiro dedo, cun pequeno rudimento do cuarto, formando coas súas longas uñas e grandes almofadas apicais, un pé que se parecía superficialmente ao dun artiodáctilo.[6] En cambio, no pé posterior, o cuarto dedo formaba o pé funcional por si só, cunha soa uña e unha almofada apical que recordaba o pé dun perisodáctilo.[6]

A súa distribución era moi ampla, encontrándosele nunha gran variedade de hábitats, desde bosques abertos con herba alta até chairas e pasteiros.[5]

O primeiro exemplar documentado foi capturado por Thomas Mitchell en 1836, no norte de Victoria, cerca da confluencia dos ríos Murray e Murrumbidgee. Poucos científicos tiveron a oportunidade de ver directamente este animal.

Na segunda metade do século XIX capturárons máis espécimes, a maioría en Victoria, Australia Meridional, Territorio do Norte e Australia Occidental.

Os últimos exemplares capturados datan de 1901, aínda que posibelmente subsistiran até ao redor de 1950, segundo testemuñas dos aborixes, pero non hai indicios de que aínda pervivise. A UICN declarou a especie oficialmente extinguida en 1982.[5]

Taxonomía

[editar | editar a fonte]

Esta especie foi situada inicialmente por MCKenna e Bell (1997) na familia dos peramélidos, cos bandicuts e os bilbís, dentro da subfamilia dos Chaeropodinae.[4] Porén, a súa forma é moi distinta da dos bandicuts verdadeiros e do bilbís, e as evidencias moleculares descubertas recentemente apoian esta distinción. Pénsase que constitúe por si soa un grupo irmán dos demais peramelemorfos, polo que se creou para ela soa a familia dos queropódidos.

Descricións

[editar | editar a fonte]
Familia

A familia foi descrita en 1872 polo zoólogo estadounidense Theodore Nicholas Gill, nun traballo publicado en Smithson. Misc. Collect., '11: 26, e como quedou dito, foi situada inicialmente dentro da familia dosperamélidos, como subfamilia.[4]

Xénero

O xénero describiuno en 1838 o naturalista irlandés William Ogilby en Proc. Zool. Soc. Lond., 1838: 26.[3]

Especie

E a especie foi descrita no mesmo ano, polo mesmo autor antecitado (Ogilby), na páxina 25 do traballo arrina indicado, co nome de Perameles ecaudatus.[2] Posteriormente reclasificoluse dentro do xénero Chaeropus.

Sinónimos

[editar | editar a fonte]
Familia

Ademais de polo nome orixinario e actualmente válido, coñécese tamén polo sinónimo Chaeropini Szalay, 1994.[4]

Xénero

O xénero tamén se coñeceu, ademais de polo nome válido, polo sinónimo Choeropus Waterhouse, 1841.[3]

Especie

Ademais de polo nome actualmente válido, a especie coñeceuse tamén polos sinónimos:[4]

  • Chaeropus castanotis Gray, 1842
  • Chaeropus occidentalis Gould, 1845

Etimoloxías

[editar | editar a fonte]

O nome científico Chaeropodidae está formado, como é norma, sobre a base do nome do xénero tipo (e único) da familia, Chaeropus, coa adición da forma sufixa do latín científico -ĭdae, propia dos nomes das familias de animais.

O nome do xénero, Chaeropus, formouse co elemento do latín científico chaero-, tirado irregularmente do nome do grego antigo χοῖρος choîros, 'porco', e o elemento -pus, derivado do grego antigo πούς poús, 'pé', aludindo á semellanza das patas anteriores ás dun porco.[7]

En canto ao nome específico, ecaudatus, está construído polo elemento latino e-, de ex, co significado de 'privación' ou 'negación', e o adxectivo caudatus, 'con cola', derivado de cauda, 'cola'.

O nome completo da especie, Chaeropus ecaudatus, significa literalmente, por tanto, 'o de pés de porco sen cola'.

Clasificación

[editar | editar a fonte]

Como quedou dito, esta especie é a única do seu xénero, e da súa familia:

Orde Peramelemorphia Ameghino, 1889

Galería de imaxes

[editar | editar a fonte]
  1. Castelán, bandicut de pies de cerdo; catalán, Bàndicut de peus de porc; francés, bandicoot à pied de porc; italiano, bandicoot dai piedi di porco; portugués, bandicoot-pés-porco.
  2. 2,0 2,1 Chaeropus ecaudatus no MSW.
  3. 3,0 3,1 3,2 Chaeropus no MSW.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Chaeropodidae no MSW.
  5. 5,0 5,1 5,2 Burbidge, A.; Dickman, C. & Johnson, K. (2008): Chaeropus ecaudatus na Lista vermella de especies en extinción da UICN. Versión 2015-4. Consultada o 5 de maio de 2016.
  6. 6,0 6,1 Matthews, L. Harrison (1977): La Vida de los Mamíferos. Tomo I. Historia Natural Destino, vol. 16. Barcelona: Ediciones Destino. ISBN 84-233-0699-2.
  7. Chaeropus no Merriam-Webster Unabridged Dictionary.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Grzimek, B., Schlager, N. & Olendorf, D (2003): Grzimek's Animal Life Encyclopedia. Detroit: Thomson Gale.
  • Macdonald, D. & Norris, S., eds (2006): Bandicoots. pp. 824–827 en The Encyclopedia of Mammals, Vol. 1, Fourth Edition. Londres: The Brown Reference Group.
  • McKenna, M. C. & Bell, S. K. (1997): Classification of Mammals Above the Species Level. Nova York: Columbia University Press. ISBN 0-231-11013-8.
  • Rowland, P. & Strahan, R., eds. (1995): The Mammals of Australia. Washington, D.C.: Smithsonian Institution Press.
  • Seebeck, J. (1990): Bandicoots and Bilbies. Norton, Australia: Surrey Beatty and Sons in association with the Australian Mammal Society.
  • Vaughan, T. A. (1986): Mammalogy. Third Edition. Fort Worth, Texas: Saunders College Publishing.
  • Vaughan, T. A.; J. M. Ryan & N. J. Czaplewski (2000): Mammalogy. Fourth Edition. Philadelphia, Pennsylvania: Saunders College Publishing.
  • Wilson, D. E. & Reeder D. M. (editores) (2005): Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference, 2 vol. 3ª ed. Baltimore, Maryland, EE. UU.: Johns Hopkins University Press. ISBN 0-8018-8221-4.

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]