Bilurico común

T. totanus en plumaxe reprodutora

En plumaxe invernal na Reserva de Aves Acuáticas de Sungei Buloh (Singapur)

Estado de conservación

Pouco preocupante^[1]

Clasificación científica

Especie:

Tringa totanus
(Linnaeus, 1758)

Distribuxión de T. totanus Área de reprodución Residentes De paso Non reprodutores

Sinonimia

Totanus totanus (Linnaeus, 1758)
Scolopax totanus Linnaeus, 1758
Tringa gambetta Linnaeus, 1758

O bilurico común^[2] ou bilurico patirrubio^[3] (Tringa totanus) é unha ave limícola de Eurasia da familia Scolopacidae. O nome do xénero vén do nome neolatino Tringa que lle deu ao bilurico alinegro (Tringa ochropus) Aldrovandus en 1599 baseándose no nome do grego antigo trungas, dado a unha ave mencionada por Aristóteles. O nome específico, totanus, vén de tótano, o nome italiano para esta ave.^[4] En Galicia é unha ave invernante común.^[2]

Descrición e sistemática

Bilurico común procurando alimento.

Os biluricos comúns en plumaxe reprodutora son de cor marón xaspeado, lixeiramente máis claros pola parte inferior. En plumaxe de inverno adquiren un ton algo máis claro e con menos xaspeado, sendo dun marrón cincento bastante uniforme e abrancazados pola parte ventral. Teñen patas vermellas e un peteiro tamén vermello e con punta negra, e mostran en voo un dorso branco e as beiras traeiras das ás brancas.

Diferénciase do bilurico escuro (T. erythropus), que se reproduce no Ártico, porque este ten un bico e patas máis longos e unha plumaxe reprodutora moi escura e unha plumaxe invernal moi clara. Esta especie non é un parente especialmente próximo do bilurico común, senón que pertence á liñaxe dos biluricos grandes de latitudes altas. Por outra parte, T. totanus está estreitamente emparentado co bilurico fino (T. stagnatilis), e é máis próximo aínda ao bilurico bastardo ou pintado (T. glareola). Os antepasados deste último e o bilurico común parece que diverxeron no límite entre o Mioceno e o Plioceno, hai uns 5 ou 6 millóns de anos. Estas tres especies das rexións subárticas ata as temperadas forman un grupo de biluricos máis ben pequenos que teñen patas vermellas ou amarelas, e na plumaxe reprodutora teñen xeralmente un suave ton marrón pola parte superior con algunhas manchas escuras e unhas manchas marróns pequenas algo difusas no peito e pescozo.^[5]

Subespecies

Identificáronse varias subespecies, como son:

T. t. robusta - (Schiøler, 1919)^[6]: atopada en Islandia e as illas Faroe.
T. t. ussuriensis - Buturlin, 1934^[7]: atopada no sur de Siberia, Mongolia e leste de Asia.
T. t. terrignotae - Meinertzhagen, R. & Meinertzhagen, A., 1926: atopada no sur de Manchuria e leste da China.
T. t. craggi - Hale, 1971: atopada no noroeste da China.
T. t. eurhina - (Oberholser, 1900)^[8]: atopada en Taxiquistán, norte da India e o Tíbet.^[9]^[10]

Ecoloxía

O bilurico común é unha ave moi espallada nas zonas temperadas de Eurasia. É unha ave migratoria, que inverna nas costas arredor do Mediterráneo, na costa atlántica europea desde Irlanda e Gran Bretaña cara ao sur (incluíndo Galicia), e no sur de Asia. Fóra destas áreas poden aparecer como aves errantes pouco comúns; en Palau en Micronesia por exemplo, a especie foi rexistrada na metade da década de 1970 e en 2000.^[11]

Son aves cautelosas e ruidosas que dan a alerta a todos os demais se hai perigo coa súa chamada alta e piante. Igual que a maioría dos limícolas, aliméntanse de pequenos invertebrados. Fan o niño en todo tipo de zonas húmidas, desde pradeiras pantanosas a marismas salinas, ás veces en grandes densidades.^[12] Poñen de 3 a 5 ovos.

É unha das especies ás que se aplica o Acordo para a Conservación das Aves Acuáticas Migrtorias Africano-euroasiático (AEWA).

Está amplamente distribuído e é bastante abondoso nalgunhas rexións, polo que non se considera que estea ameazado segundo a IUCN.^[13]

Galería

En Lincolnshire, Reino Unido.
Dous exemplres sobre un poste de pedra.
Ovos de T. totanus na colección do Museo de Wiesbaden.

Notas

↑ BirdLife International (2013). "Tringa totanus". IUCN Red List of Threatened Species (IUCN) 2013: e.T22693211A50404828. doi:10.2305/IUCN.UK.2013-2.RLTS.T22693211A50404828.en. Arquivado dende o orixinal o 02 de maio de 2019. Consultado o 24 November 2016.
↑ ^2,0 ^2,1 Penas Patiño, Xosé M.; Pedreira López, Carlos (setembro de 2004). Guía das aves de Galicia. Ilustrado por Calros Silvar (2ª ed.). A Coruña: Baía Edicións. ISBN 84-96128-69-5.
↑ Conde Teira, M. A. (1999). "Nomes galegos para as aves ibéricas: lista completa e comentada" (PDF). Chioglossa (A Coruña) 1: 121–138. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 15 de marzo de 2016. Consultado o 28 de setembro de 2016.
↑ Jobling, James A (2010). The Helm Dictionary of Scientific Bird Names. London: Christopher Helm. pp. 388, 390. ISBN 978-1-4081-2501-4.
↑ Pereira, Sérgio Luiz; Baker, Alan J. (2005). "Multiple Gene Evidence for Parallel Evolution and Retention of Ancestral Morphological States in the Shanks (Charadriiformes: Scolopacidae)". The Condor 107 (3): 514–526. doi:10.1650/0010-5422(2005)107[0514:MGEFPE]2.0.CO;2.
↑ Schiøler, E.L. (1919). "Om den Islandske Redben (Totunus calidris robustus)". Dansk Ornitologisk Forenings (en dinamarqués) XIII: 207–211.
↑ Buturlin, S.A. (1934). Полный определитель птиц СССР [Polnyi Opredelitel Ptitsy SSSR] [Complete keys to the birds of the USSR] (en ruso). I: 88.
↑ Oberholser, H.C. (1900). "Birds from Central Asia". Proceedings of the U.S. National Museum XXII: 207–208.
↑ Gill, Frank; Donsker, David, eds. (2019). "Sandpipers, snipes, coursers". World Bird List Version 9.2. International Ornithologists' Union. Consultado o 26 June 2019.
↑ Hale, W.G. (1971). "A revision of the taxonomy of the Redshank Tringa totanus". Zoological Journal of the Linnean Society 50 (3): 199–268. doi:10.1111/j.1096-3642.1971.tb00761.x.
↑ Wiles, Gary J.; Johnson, Nathan C.; de Cruz, Justine B.; Dutson, Guy; Camacho, Vicente A.; Kepler, Angela Kay; Vice, Daniel S.; Garrett, Kimball L.; Kessler, Curt C.; Pratt, H. Douglas (2004). "New and Noteworthy Bird Records for Micronesia, 1986–2003". Micronesica 37 (1): 69–96. Arquivado dende o orixinal o 05 de maio de 2009. Consultado o 11 de agosto de 2019.
↑ Cadbury, C. J.; Green, R.; Allport, G. (1987). "Redshanks and other breeding waders of British saltmarshes". RSPB Conservation Review 1: 37–40 – vía https://www.researchgate.net/publication/299410567_Redshanks_and_other_breeding_waders_of_British_saltmarshes.
↑ "Species factsheet: Tringa totanus". www.birdlife.org. BirdLife International. 2008. Arquivado dende o orixinal o 06 de marzo de 2016. Consultado o 11 de agosto de 2019.

Véxase tamén

Ligazóns externas

Imaxes e documentación Arquivado 07 de agosto de 2007 en Wayback Machine.
Ageing and sexing (PDF; 1.4 MB) de Javier Blasco-Zumeta & Gerd-Michael Heinze
{{{2}}} en Avibase
Vídeos, fotos, e sons de Bilurico común na Internet Bird Collection
Galería de fotos de Bilurico común en VIREO (Universidade de Drexel)
Mapa interactivo da área de distribución de Tringa totanus en IUCN Red List maps
Tringa-totanus - Gravacións de sons de Common redshank en Xeno-canto.
Tringa totanus en Flickr: Field Guide Birds of the World

[1] BirdLife International (2013). "Tringa totanus". IUCN Red List of Threatened Species (IUCN) 2013: e.T22693211A50404828. doi:10.2305/IUCN.UK.2013-2.RLTS.T22693211A50404828.en. Arquivado dende o orixinal o 02 de maio de 2019. Consultado o 24 November 2016.

[Penas-2] 2,0 ^2,1 Penas Patiño, Xosé M.; Pedreira López, Carlos (setembro de 2004). Guía das aves de Galicia. Ilustrado por Calros Silvar (2ª ed.). A Coruña: Baía Edicións. ISBN 84-96128-69-5.

[3] Conde Teira, M. A. (1999). "Nomes galegos para as aves ibéricas: lista completa e comentada" (PDF). Chioglossa (A Coruña) 1: 121–138. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 15 de marzo de 2016. Consultado o 28 de setembro de 2016.

[job-4] Jobling, James A (2010). The Helm Dictionary of Scientific Bird Names. London: Christopher Helm. pp. 388, 390. ISBN 978-1-4081-2501-4.

[Pereira2005-5] Pereira, Sérgio Luiz; Baker, Alan J. (2005). "Multiple Gene Evidence for Parallel Evolution and Retention of Ancestral Morphological States in the Shanks (Charadriiformes: Scolopacidae)". The Condor 107 (3): 514–526. doi:10.1650/0010-5422(2005)107[0514:MGEFPE]2.0.CO;2.

[Schioler1919-6] Schiøler, E.L. (1919). "Om den Islandske Redben (Totunus calidris robustus)". Dansk Ornitologisk Forenings (en dinamarqués) XIII: 207–211.

[Buturlin1934-7] Buturlin, S.A. (1934). Полный определитель птиц СССР [Polnyi Opredelitel Ptitsy SSSR] [Complete keys to the birds of the USSR] (en ruso). I: 88.

[Oberholser1900-8] Oberholser, H.C. (1900). "Birds from Central Asia". Proceedings of the U.S. National Museum XXII: 207–208.

[IOC-9] Gill, Frank; Donsker, David, eds. (2019). "Sandpipers, snipes, coursers". World Bird List Version 9.2. International Ornithologists' Union. Consultado o 26 June 2019.

[Hale1971-10] Hale, W.G. (1971). "A revision of the taxonomy of the Redshank Tringa totanus". Zoological Journal of the Linnean Society 50 (3): 199–268. doi:10.1111/j.1096-3642.1971.tb00761.x.

[Wiles2004-11] Wiles, Gary J.; Johnson, Nathan C.; de Cruz, Justine B.; Dutson, Guy; Camacho, Vicente A.; Kepler, Angela Kay; Vice, Daniel S.; Garrett, Kimball L.; Kessler, Curt C.; Pratt, H. Douglas (2004). "New and Noteworthy Bird Records for Micronesia, 1986–2003". Micronesica 37 (1): 69–96. Arquivado dende o orixinal o 05 de maio de 2009. Consultado o 11 de agosto de 2019.

[12] Cadbury, C. J.; Green, R.; Allport, G. (1987). "Redshanks and other breeding waders of British saltmarshes". RSPB Conservation Review 1: 37–40 – vía https://www.researchgate.net/publication/299410567_Redshanks_and_other_breeding_waders_of_British_saltmarshes.

[BLI2008-13] "Species factsheet: Tringa totanus". www.birdlife.org. BirdLife International. 2008. Arquivado dende o orixinal o 06 de marzo de 2016. Consultado o 11 de agosto de 2019.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]