Azafrán bravo
Azafrán bravo | |||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Crocus serotinus subsp. clusii nun piñeiral en Nazaré, (Portugal) | |||||||||||||||||||||||
Clasificación científica | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Nome binomial | |||||||||||||||||||||||
'Crocus serotinus' Salisb. |
O azafrán bravo, alcroque ou sasafrán bravo[1] (Crocus serotinus) é unha especie botánica do xénero Crocus da familia das Iridaceae.
Descrición
[editar | editar a fonte]Planta de 6–12 cm, con bulbo, do que xorden directamente unhas longas e finas follas verdes e 1-3 flores de curto tubo formado por 6 pezas florais (tépalos), de cor rosa azulada, no centro das cales aparecen 3 longos estames e un estilo, dividido como unha "brocha" de escasos "pelos". Como o seu nome indica florea polo outono.[2]
Distribución e hábitat
[editar | editar a fonte]Na Península Ibérica, en Portugal e Castela e León. En terreos fragosos e pasteiros.
Subespecies
[editar | editar a fonte]Ten 3 subespecies:
- Crocus serotinus subsp. serotinus: do centro e sur de Portugal.
- Crocus serotinus subsp. clusii (J.Gay) B.Mathew: Norte e centro de Portugal e noroeste e suroeste de España.
- Crocus serotinus subsp. salzmannii (J.Gay) B.Mathew: No sur, centro e norte de España. En Marrocos preto de Tánxer e no Rif.[3]
Taxonomía
[editar | editar a fonte]Crocus serotinus foi descrita por Richard Anthony Salisbury e publicado en Parad. Lond. t. 30 1806.[4]
Número de cromosomas de Crocus serotinus (Fam. Iridaceae) e táxones infraespecíficos: 2n=22.[5]
Crocus: nome xenérico que deriva da palabra grega: κρόκος ( krokos ).[6] Esta, á súa vez, é probabelmente unha palabra tomada dunha lingua semítica, relacionada co hebraico כרכום karkom, arameo ܟܟܘܪܟܟܡܡܐ kurkama e árabe كركم kurkum, o que significa " azafrán "( Crocus sativus ), "azafrán amarelo" ou a cúrcuma (véxase Curcuma). A palabra en última instancia remóntase ao sánscrito kunkumam (कुङ्कुमं) para "azafrán" a menos que sexa en si mesmo descendente da palabra semita.[7]
serotinus: epíteto latíno que significa "do serán".[8]
- Crocus asturicus Herb.
- Crocus autumnalis Brot.
- Crocus clusianus Herb.
- Crocus clusii J.Gay
- Crocus granatensis Boiss. ex Maw
- Crocus nudiflorus Boiss., non Sm.
- Crocus salzmannianus Herb.
- Crocus salzmannii J.Gay
- Crocus tingitanus Herb.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ En Termos esenciais de botánica (Universidade de Santiago de Compostela, 2004) recoméndase o nome safrán bravo, mais a RAG só recoñece o nome xenérico de azafrán ou sasafrán.
- ↑ García Muñoz, B. (2004). Plantas de Ávila, mi ciudad. Ávila:Obra Social Caja de Ávila. ISBN 84-96264-09-2.
- ↑ Blamey, M.; Grey-Wilson Chr (2008). Flores Silvestres del Mediterraneo. Barcelona:Omega. ISBN 978-84-282-1450-6.
- ↑ "Azafrán bravo". Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultado o 24 de maio de 2014.
- ↑ Proves Chromosome counts in the genus Crocus (Iridaceae). Brighton, C. A., B. Mathew & C. J. Marchant (1973) Kew Bull. 28(3): 451-464
- ↑ κρόκος, Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon, on Perseus
- ↑ http://www.etymonline.com/index.php?term=crocus
- ↑ en Epítetos Botánicos
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikispecies posúe unha páxina sobre: Azafrán bravo |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Azafrán bravo |