August Wilhelm Stiernstedt
 | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 14 de decembro de 1812 Estocolmo, Condado de Estocolmo. |
| Morte | 20 de setembro de 1880 (67 anos) Pohja, Uusimaa. |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade |  Sueco. |
| Educación |  Universidade de Uppsala. |
| Actividade | |
| Ocupación | Numismático e heraldista. |
| Membro de | Sociedade Numismática Sueca. Academia Sueca de Agricultura. Sociedade Fisiográfica de Lund. Real Sociedade de Ciencias e Letras de Gotemburgo. Real Sociedade Histórica Nórdica de Copenhague. |
| Familia | |
| Cónxuxe | Ulrika Maria Agnes Liljencrantz. |
| Pais | Samuel Peter Stiernstedt e Sofia Charlotta von Gedda. |
August Wilhelm Stiernstedt, nado en Estocolmo o 14 de decembro de 1812 e finado en Pohja, Finlandia, foi un barón sueco, numismático e heraldista nacional, primeiro presidente da Sociedade Numismática Sueca.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Primeiros anos e formación[editar | editar a fonte]
August Wilhelm Stiernstedt naceu en Estocolmo en 1812,[1][2][3] fillo da baronesa Sofia Charlotta von Gedda e do barón maior Samuel Peter Stiernstedt.[4][5][6]
Cursou os seus estudos superiores de Dereito na Universidade de Uppsala a partir do 1 de outubro de 1829. En 1832 arobou o exame de avogacía e licenciouse en 1833, o que o habilitou para participar en procedementos xudiciais.[1][2][3][5][6]
Traxectoria erudita e profesional[editar | editar a fonte]
En 1834 foi nomeado secretario extraordinario do Tribunal de Apelación de Svea e tamén secretario extraordinario da Auditoría de Xustiza e Expedicións Eclesiásticas. En 1836 ingresou como membro do Tribunal Civil Inferior e en 1842 do Tribunal Civil Superior, mais en 1843 abandonou todas as súas funcións oficiais para viaxar e se dedicar por completo aos estudos heráldicos e numismáticos.[2][3][5][6]
En 1849 foi nomeado camarlengo, en 1852 mestre de cerimonias e en 1855 heraldo do reino (ata 1861) e heraldista do reino.[1][2] Como numismático, Stiernstedt foi un dos fundadores da Sociedade Numismática Sueca e o seu presidente desde su fundación en 1873 ata o momento da súa morte.[3][5][6][7]
Na súa condición de membro da nobreza sueca, Stiernstedt participou no Parlamento Sueco (Riksdag) durante o período 1844-1866, onde presidiu a Comisión de Expedicións (1847-1848) e foi membro doutras, como a constitucional ou a de banca.[5]
Entre outras sociedades eruditas e entidades do ámbito asociativo, Stiernstedt foi membro da Academia Sueca de Agricultura (1865), da Sociedade Fisiográfica de Lund (1868), da Real Sociedade de Ciencias e Letras de Gotemburgo (1874) e da Real Sociedade Histórica Nórdica de Copenhague (1857), entre outras.[3]
Coleccionista numismático[editar | editar a fonte]
Ademais do interese erudito pola numismática, Stiernstedt foi un ávido coleccionista de moedas, tanto antigas como contemporáneas, dos países nórdicos. A súa colección foi adquirida logo do seu falecemento, en 1884, polo médico finlandés Herman Frithiof Antell, a través da axencia de H. Bukowski.[5]
Finalmente, Antell, que faleceu en 1893, doou a colección ao Estado finlandés, e pasou a ser conservada e xestionada polo Gabinete de Moedas do Museo Nacional de Finlandia.[5]
Vida persoal[editar | editar a fonte]
August Wilhelm Stiernstedt contraeu matrimonio o 8 de xullo de 1845 en Estocolmo coa baronesa Ulrika Maria Agnes Liljencrantz (1823-1897).[1][5][6]
Finou o 20 de setembro de 1880,[1] por causa do tifo cando estaba temporalmente en Brödtorp, no municipio finlandés de Pohja.[2][3][5][6] Foi soterrado no cemiterio de Solna, no condado de Estocolmo.[4]
Stiernstedt era tío do escritor August Stiernstedt.[8]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
Stiernstedt foi autor de numerosos artigos e contribucións de carácter heráldico, histórico, numismático e político, e tamén de varias entradas sobre temas numismáticos para a enciclopedia sueca Nordisk familjebok. Así mesmo, publicou unha boa cantidade de traballos monográficos.[5]
Escolma de monografías[editar | editar a fonte]
- (1857-1865). Sveriges ridderskaps och adels vapenbok.
- (1859). Blick på Sveriges mynt- och penningeväsende under de sednaste 300 åren.
- (1863-1864). Om kopparmyntningen i Sverige och dess utländska besittningar. Vitterhets-, historie- och antikvitetsakademiens handlingar.
- (1871, 1872, 1877). Beskrifning öfver svenska kopparmynt och polletter [edición francesa (1871). Description des monnaies de cuivre et des méreaux suédois]. Estocolmo.
- (1874-1875). Om myntorter, myntmästare och myntordningar i det nuvarande Sverige.
- (1878). Om myntorter, myntmästare och myntordningar i Sveriges fordna Östersjöprovinser och tyska eröfringar.
- (1878). I Göteborg slagna mynt. Samt dit hänförliga medaljer. Historisk Öfversigt. D. F. Bonnier, Götrborg.
- (1879). Strid och frid. skaldestycke (con A. W. Thesleff). Jönsson, Helsingborg.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Hofberg, H. (1906).
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Leijonhufvud, S. (1900).
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Westrin, Th. (red.) (1917).
- ↑ 4,0 4,1 "August Vilhelm Stiernstedt". Geni.com
- ↑ 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 Lagerqvist, L. O. (2007).
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 Rasmusson, N. L. (1954).
- ↑ "SNF:s ordföranden genom tiderna". Svenska Numismatiska Föreningen (Numismatik.se).
- ↑ Westrin, Th. (red.) (1917). "Samuel Fredrik August S.". En Nordisk familjebok. 26. Estocolmo. Páxinas 1.354-1.355
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Hofberg, H. (1906). "Stiernstedt, August Vilhelm". En Svenskt biografiskt lexikon. Vol. II. A. Bonniers Förlag. Páxina 534.
- Leijonhufvud, S. (1900). "Friherre August Wilhelm Stiernstedt". En Svenskt porträttgalleri. Vol. 15. Hasse W. Tullberg, Estocolmo, Páxina 161
- Rasmusson, N. L. (1954). "2. Stiernstedt, August Wilhelm". En Svenska män och kvinnor: biografisk uppslagsbok. Vol. 7. Albert Bonniers förlag. Páxina 233.
- Lagerqvist, L. O. (2007). "August W Stiernstedt". En Svenskt biografiskt lexikon. Vol. 33. Páxina 464.
- Westrin, Th. (red.) (1917). "Stiernstedt. 3. Augustus Vilhelm S.". En Nordisk familjebok. 26. Estocolmo. Páxina 1.354.