Paul England
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 28 de marzo de 1929  Melbourne, Australia |
| Morte | 17 de xuño de 2014 (85 anos) Melbourne, Australia |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Australia |
| Actividade | |
| Ocupación | enxeñeiro , piloto de automobilismo |
| Deporte | automobilismo |
 |
A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1 |
Paul England nado en Melbourne o 28 de marzo de 1929 e finado na mesma cidade o 17 de xuño de 2014[1] foi un piloto australiano.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Traballou para a empresa Repco e pilotou o seu propio motor Holden 138 gris, motor Ausca de competición que usaba unha carrozaría de fibra de vidro baseada no Maserati A6GCS. O AUSCA tamén gañou o Trofeo Tom Sulman no Amaroo Park en 1980 co novo propietario e piloto Bruce Polain que restaurou o coche coa axuda de Dave Mawer.
England disputou unha única carreira de Gran Premio de Fórmula Un, o Gran Premio de Alemaña de 1957, nun Cooper T41-Climax de Fórmula 2. Retirouse da carreira debido a unha falla co distribuidor.[2] Logo do seu regreso de Europa, England gañou tres Australian Hillclimb Championships, en 1970, 1973 e 1974.
Logo de retirarse das carreiras, England posuía unha compañía de enxeñería xeral chamada Paul England & Staff en Essendon (Victoria, Australia). Paul England & Staff é dirixido pola súa filla máis vella, Lisa Mary Coulton e o seu marido Steven Coulton. Paul tiña nove netos.
Na década de 1970, a compañía de England construíu motores Ford de 1.6 litros para motos que se coñecían comunmente como motores England.
Resultados completos na Fórmula Un[editar | editar a fonte]
(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.
| Ano | Equipo | Chasis | Motor | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | Pos. | Puntos |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1957 | Ridgeway Managements | Cooper T41 (F2) | Climax 1.5l 4 en liña | ARX | MON | 500 | FRA | GBR | ALE Ret |
PES | ITA | NC | 0 |
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Tributes". Herald Sun. 18 de xuño de 2014. Consultado o 25 de xuño de 2014.
- ↑ Small, Steve (1994). The Guinness Complete Grand Prix Who's Who. Guinness. p. 127. ISBN 0851127029.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Paul England |
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
| Control de autoridades |
|
|---|
