Distribuidor

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Distribuidor- Imaxe/Medio perfil.
Distribuidor- Imaxe de parte inferior.

O distribuidor é unha peza do sistema eléctrico do automóbil que cumpre unha misión sumamente importante ao intervir no proceso de envío de corrente eléctrica, desde a bobina cara ao distribuidor, e de alí ás buxías. Esta corrente convertida en faísca ao chegar ao eléctrodo da buxía produce a combustión da mestura que se xera dentro do cilindro e consecuentemente a pseudoexplosión que acciona ao pistón, situado no interior de devandito cilindro.

Tamaño e materiais que o conforman[editar | editar a fonte]

As súas dimensión varían segundo o tamaño do distribuidor ao cal axústase, gardando proporcións -por regra xeral- coa envergadura do vehículo onde se atopa asentado. Pode oscilar entre 3 a 10 cm, no seu longo; e 2 a 4 cm, no seu ancho.

O material co cal está construído é plástico (tipo baquelita) de moi alta dureza e resistencia ao calor. Logo conta cunha placa de bronce, suxeita ao plástico por un engarce e un remache, e finalmente -no seu parte posterior- unha peza de aceiro (de forma cilíndrica e aplanada nun extremo) que cumpre a función de facer contacto coa placa de bronce mencionada anteriormente e tamén actuar de traba para que o rotor quede ben suxeito ao lugar onde vai asentado, é dicir ao extremo superior do eixo do distribuidor.

Modo de funcionamento[editar | editar a fonte]

O rotor xira asentado sobre o extremo superior do eixo do distribuidor, e en tanto o fai vai efectuando sucesivos envíos de corrente a cada unha das buxías do motor.

Esta acción prodúcese ao tocar puntos metálicos da tapa do distribuidor en forma alternativa, pero moi rapidamente. Dita corrente é transportada polos denominados cables de buxía e é recibida por elas para producir a explosión ou combustión dentro de cada cilindro. Á súa vez, a corrente recibida polo distribuidor provén da bobina de ignición, que se acha conectada á tapa de devandito distribuidor, mediante un cable de características similares aos anteriormente mencionados.

Tapa de distribuidor. Corte lonxitudinal

Durabilidade da peza[editar | editar a fonte]

É conveniente que -aproximadamente- cada 5.000 km se revise o distribuidor, como así tamén a tapa do distribuidor (que é dun material similar ao que conforma o elemento do cal trata este artigo). De observarse que non están en boas condicións ou existe algún desgaste nos mesmos, é aconsellable a súa substitución.

Sistemas modernos de acendido[editar | editar a fonte]

Os modernos sistemas de aceso que -na actualidade- posúen os vehículos con motor ciclo Otto, os cales maioritariamente están equipados con sistemas de funcionamento electrónico, desprazan o uso do distribuidor e consecuentemente do rotor. Con todo aínda moitos vehículos utilizan aquel sistema convencional, que podería considerarse como máis seguro fronte á aparición de fallas. Isto é por tratarse dun sistema mecánico, fronte a outro electrónico que pode afectarse con máis facilidade e deixar de funcionar en forma inmediata a fállaa, sen posibilidade ningunha de reparación inminente.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]