Paoul

Paoul

Localización
48°14′10″N 3°26′43″O
Estado	Francia
Divisións administrativas	Francia Metropolitana
Defense and Security zone of France (en)	Q88521114
Rexións	Bretaña
Departamento	Côtes-d'Armor
Distritos	arrondissement of Guingamp (en)
Cantón	canton of Maël-Carhaix (en)
Poboación
Poboación	679 (2021) (18,08 hab./km²)
Xeografía
Situado na entidade territorial estatística	Q108921309
Superficie	37,56 km²
Altitude	104 m
Comparte fronteira con	Langonnet Le Moustoir Maël-Carhaix Glomel Plévin
Identificador descritivo
Código postal	22340
Páxina web	paulecommunedebretagne.fr

Paoul (en francés: Paule), é un concello (comuna, gumun en bretón) da Bretaña, no departamento Côtes-d'Armor.

Xeografía

O concello de Paoul está atravesado na súa parte norte por un tramo agora fóra de servizo do canal de Nantes a Brest que substituíu a un antigo río desaparecido. O territorio comunal esténdese principalmente ao sur deste val e é moi montañoso na súa parte sur. Elévase até os 288 metros no lugar chamado Bellevue. A comuna ten varios bosques, sendo o principal o bosque de Coat Meur.

Na súa parte norte é atravesado pola estrada nacional 164, e na súa parte sur pola estrada departamental 3 (eixo da estrada Quimper-Gourin-Rostrenen-Saint-Brieuc), así como unha rota de sendeirismo de longa distancia.

Clima

En 2020, a comuna é destacada como "clima oceánico" na clasificación establecida por Météo-France. Este tipo de clima tradúcese en temperaturas suaves e precipitacións relativamente abundantes, distribuídas ao longo do ano cun lixeiro máximo de outubro a febreiro.

Urbanismo e Tipoloxía

Paoul é unha comuna rural, pois forma parte das comunas pouco ou moi pouco densas, no sentido da grella comunal de densidade de INSEE. Ademais, a comuna forma parte da área de Carhaix-Plouguer, que agrupa 18 comunas, categorizada nas áreas de menos de 50.000 habitantes.

A ocupación dos solos na comuna en 2018, segundo a base de datos europea de ocupación biofísica dos solos Corine Land Cover (CLC), era a seguinte: 59,4% de terras de cultivo fóra de perímetros de irrigación, 12% de prados e outras superficies sempre en herba, 11,1% de sistemas de cultivos e parcelarios complexos, 7,9% de bosques de folla caduca e 1,2% de tecido urbano descontinuo.

Historia e prehistoria

Estatua de bardo con lira ou arpa. Musée Bretagne.

Prehistoria

Na localidade de Kergroas, atópanse dous túmulos separados por 80 metros e cun diámetro de trinta metros cada un. Datan da Idade de Bronce e foron escavados entre 2002 e 2004, descubrindo dous sarcófagos tallados nun medio tronco de árbore, cubertos cun taboleiro de madeira. Na súa contorna descubríronse novos enterramentos da Idade do Bronce Medio, sumando un total de vinte corpos. A acidez e a humidade da terra na Bretaña, similar á galega, fai que sexa raro atopar esqueletos, polo que este descubrimento é excepcional. Esta necrópole estivo en uso durante varios séculos.

Tamén se descubriu na comuna a fortaleza celta protohistórica, habitada entre o século V a. C. e o século I d. C., no territorio dos osismios. As escavacións descubriron unha granxa fortificada con dous recintos cadrados, un máis grande e outro máis pequeno que albergaba o cemiterio familiar. A granxa transformouse nunha fortaleza con múltiples trincheiras e muros, a residencia dunha familia aristocrática do século I a. C. Nesta fortaleza tamén se atopou un taller de metalurxia e unha gran cantidade de fragmentos de ánforas que contiñan viño da Península Itálica. Ademais, atopáronse catro estatuetas, probablemente efixies de antepasados desa familia.

Idade Media

Paule dependía da baronía de Rostrenen, e dividiuse en cinco señoríos: Paule, Le Dréortz, Brécilien (Bressilien), Liscuit e Kerjan.

En 2009 descubríronse as trincheiras que delimitaban o recinto carolinxio de Bressilien, onde se escavaron os cimentos de varios edificios dun complexo residencial aristocrático. Ademais, descubríronse os restos da capela de Saint-Symphorien, que testemuña a presenza neste lugar de figuras poderosas vinculadas ao Imperio Franco e a Irlanda.

Época moderna

Paule é unha fragmentación da antiga parroquia de Plévin da Armórica primitiva. Existían cinco castelos ou casas señoriais en Paule: Castellaouénan, Kéranguével, Kerjean (Kerjean), Kerloguennic (datado de 1577) e Lansalaun (século XVI).

Unha rebelión real estalou en febreiro de 1676 entre dous homes de Paoul, Jean Banalegan e Gilles Le Bert, tras a Revolta dos Gorros Vermellos.

Idade contemporánea

No século XIX, Paule tiña unha poboación de 1.800 habitantes e estaba regada por varios arroios que fluían polos vales e desembocaban no río Aulne.

No século XX, durante a Primeira guerra mundial, Paoul perdeu 70 homes da comuna que morreron na guerra, un 3,62% da poboación total, segundo o censo realizado en 1911. Na Segunda guerra mundial, a comunidade perdeu outros 27 homes.

Poboación desde 1962

Desde a segunda metade do XX até a derradeira década do século, a comuna perdeu poboación, que comezou a recuperar desde entón, sen chegar aínda ás cifras da década de 1960.

Véxase tamén

Outros artigos

• Armórica
• Bretaña (rexión histórica)
• Bretaña