Josef Suk (compositor)
.jpg)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 4 de xaneiro de 1874 Křečovice (Imperio Austrohúngaro) |
| Morte | 29 de maio de 1935 (61 anos) Benešov (Checoslovaquia) |
| Lugar de sepultura | Cemitério Vyšehrad (pt)  |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Checoslovaquia Imperio Austrohúngaro |
| Educación | Prague Conservatory (en) |
| Actividade | |
| Ocupación | compositor , profesor de música , violinista |
| Empregador | Prague Conservatory (en) |
| Membro de | |
| Xénero artístico | Ópera e Sinfonía |
| Profesores | Antonín Dvořák, Antonín Bennewitz (pt) e Karel Stecker (en) |
| Alumnos | Jaroslav Ježek (en) , Klement Slavický (en) , Pavel Bořkovec (en) , Bohuslav Martinů, Q109483563 e Walter Susskind (pt) |
| Lingua | Lingua checa |
| Instrumento | Violín |
| Participou en | |
| 1932 | art competitions at the 1932 Summer Olympics (en) (medalla de prata olímpica) |
Familia | |
| Cónxuxe | Otilie Suková |
| Fillos | Josef Suk (pt) |
| Parentes | Antonín Dvořák (sogro) Anna Dvořáková (sogra) |
Premios
| |
       | |
Josef Suk, nado o 4 de xaneiro de 1874 en Křečovice (República Checa) e finado o 29 de maio de 1935 en Benešov (República Checa), foi un compositor e violinista checo.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Josef Suk naceu na pequena localidade checa de Křečovice, na rexión de Bohemia Central (República Checa). Seu pai, tamén chamado Josef Suk, era director de coro e o iniciou na música co piano, violín e o órgano. Entre 1885 e 1892 estudou no Conservatorio de Praga, sendo alumno de Antonín Dvořák e Antonín Bennewitz, compoñendo xa en 1888 a súa primeira misa, a Krecovická mase. En 1892 recibiu o seu diploma no Conservatorio presentando o seu Cuarteto con piano Op. 1 como traballo da súa tese, porén, Suk decidiu permanecer un ano máis na institución para estudar con Dvořák (quen o considerou o seu mellor alumno). En 1898 casou con Otilde Dvořáková (1878–1905), filla de Dvořák, coñecida afectivamente como Otilka.[1] Creou o Cuarteto Checo con tres dos seus alumnos — Suk tocou o papel de segundo violín con eles boa parte da súa vida —.
En 1901 naceu do seu matrimonio con Otilde o seu único fillo, Josef(1901 – 1951).[2] Catro anos despois morrería a súa muller e nunca máis casaría. O notable violinista Josef Suk (1929-2011) foi o seu neto.
Dende 1922 impartiu clases no Conservatorio de Praga, onde tivo como alumnos destacados a Bohuslav Martinů, Rudolf Firkušný e Manoah Leide-Tedesco. O 29 de maio de 1935 morreu na localidade de Benešov á idade de 61 anos.
Obra[editar | editar a fonte]
A traxectoria compositiva de Suk pode dividirse en dous períodos. As súas obras temperás caracterízanse por un estilo romántico tardío que mostra influencias de Dvořák e de Johannes Brahms que creou a imaxe de Suk como o herdeiro de Dvořák, mentres que as súas obras tardías mostran unha extensión da harmonía para crear un estilo máis complexo e persoal. Ao contrario que moitos dos seus compatriotas, Suk empregou pouco o folclore checo nas súas composicións.
En comparación con Dvořák, suk escribiu pouca música de cámara, mais acadou o éxito coas súas Catro pezas para violín e piano Op. 17 (1900), e a súa Fantasía para violín e orquestra Op. 24 (1903). Nas súas suites para piano Jaro Op. 22 e Letní dojmi Op. 22b, escritas as dúas en 1902, pode apreciarse un estado de optimismo, coincidindo coa época na que naceu o seu único fillo.
Entre as súas composicións máis coñecidas destacan a súa Serenata para cordas (1892) e a Sinfonía Asrael en Do menor (1906), unha obra escrita como consecuencia da morte do seu sogro en 1904 e da súa dona 14 meses despois, e da que o crítico musical Norman Lebrecht afirmou da gravación de Václav Talich en 1952 coa Orquestra Filharmónica Checa que era unha das 100 mellores gravacións do século.[3]. Outras obras coñecidas son a Suite conto de fadas "Raduz e Mahulena" (1898), o ciclo de obras para piano Cousas vividas e soñadas (1909), e a triloxía de poemas sinfónicos Conto de Verán (1909), Maduración (1917) e Epílogo (1929, para soprano, barítono e baixo soli, coro e orquestra).
Premios[editar | editar a fonte]
Suk gañou a medalla de prata nos concursos de arte celebrados durante os Xogos Olímpicos de 1932 celebrados na cidade estadounidense dos Ánxeles coa súa obra Cara a unha nova vida.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Antonín Dvořák - data". Arquivado dende o orixinal o 03 de marzo de 2009. Consultado o 05 de outubro de 2012.
- ↑ Černušák (1965), p. 641
- ↑ Norman Lebrecht, "Masterpieces: 100 Milestones of the Recorded Century" The Life and Death of Classical Music. New York: Anchor Books (2007): 181 - 182
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Josef Suk |
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Černušák, Gracián (ed.); Štědroň, Bohumír; Nováček, Zdenko (ed.) (1965). Československý hudební slovník II. M-Ž. Prague: Státní hudební vydavatelství. p. 641. (en checo)
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Biografía de Josef Suk en www.classicalconnect.com
- Obras para piano de Josef Suk
- Cuarteto con piano Op. 1 de Josef Suk, Trío con Piano en do Op. 2 e Cuarteto No. 1, Op. 11
- Vídeo: 1º movemento da Serenata Op. 6 nunha interpretación da Orquestra de Cámara Eslovaca no Festival Indian Summer de Levoča, 2008.
| Control de autoridades |
|
|---|
