Árbore dos desexos

Unha árbore dos desexos é unha árbore, normalmente distinguida por especie, localización ou aparencia, que se utiliza como obxecto de desexos e ofrendas. Estas árbores son identificadas como que posúen un valor relixioso ou espiritual especial. Os postulantes fan exvotos coa esperanza de que un desexo ou unha oración respondan a un espírito da natureza, un santo ou unha deusa, dependendo da tradición local.

Prácticas

Árbores de moedas

Unha forma de exvoto é a ofrenda simbólica dunha moeda. As árbores de moedas atópanse en partes das illas británicas, como Irlanda, Escocia, norte de Inglaterra e Gales.^[1] A folclorista Ceri Houlbrook observou unha árbore de moedas en Aira Force, Cumbria, e veu que unha sucesión de polo menos doce familias pasaron polo lugar e decidiron meter moedas con martelo usando un anaco de pedra calcaria.^[2] En 2019, o National Trust for Scotland dixo "Durante moitos anos a xente martelou moedas en tocos e troncos de árbores como unha especie de exvoto para pedir un desexo". Nas nosas propiedades do bosque poderiamos toleralo sempre que fose a pequena escala, pero agora parece que despegou como algo "de moda" e está fóra de control".^[1]

Os restos dunha desas árbores pódense atopar preto de Ardmaddy House en Argyll, Escocia, un estripeiro, que é unha especie tradicionalmente vinculada á fertilidade. O tronco e as pólas están cubertos con centos de moedas que foron introducidas a través da casca e na madeira. A tradición local é que se concederá un desexo por cada unha das moedas.^[3]^[4]
Na Illa Maree, nas Terras Altas, hai un carballo famoso pola visita en 1877 da raíña Vitoria mencionada nos seus diarios. A árbore está adornada con moedas marteladas. Está preto do pozo curativo de Santa Maelrubha,^[5] ao que se facían exvotos, incluído o sacrificio de touros, que se prolongou até o século XVIII.
Preto de Mountrath, en Laois, hai unha árbore de desexos en forma de sicómoro chamada Pozo de San Fintan. Ao encher o pozo orixinal, a auga reapareceu no centro da árbore. Centos de centavos irlandeses foron golpeados na casca como ofrendas de boa sorte.^[6]
Ingleborough Nature Trail no Clapham Beck en North Yorkshire ten un teixo como árbore de moedas.
Moitas casas públicas, como o Punch Bowl en Askham, preto de Penrith, en Cumbria, e o Old Hill Inn, Chapel-le-Dale, Yorkshire, teñen vigas antigas con fendas nas que se meten moedas para ter sorte.
A fervenza de High Force ten unha árbore de desexos de moedas ao pé. Pódense atopar outras árbores de desexos de moedas en Colby Woodland Garden, tamén preto dos Tarr Steps en Exmoor,^[7] outra nos terreos da abadía de Bolton, no paseo por Tarn Hows no Lake District, na Fairy Glen, na Illa Negra de Escocia etc.

Árbores Clootie

Pequenas tiras de tea, cintas ou contas de oración están atadas a algunhas árbores como ritual de curación ou para desexar boa saúde. Estes deben ser materiais que poidan marchitar facilmente. Tales árbores coñécense como árbores clootie e adoitan atoparse crecendo xunto aos pozos sagrados (tamén chamados pozos clootie) ou en lugares sagrados.^[8] Son comúns en Escocia, Irlanda e Cornualla.^[9]

Maceira wassail

O Apple Wassail (maceira) é unha forma tradicional de facer sidra practicada no West Country, Inglaterra. Os sidreiros visitan as árbores, onde cantan recitan un encantamento, deixan torradas enchoupadas de sidra nas pólas botan a bebida sobre as raíces. O obxectivo da cerimonia é bendicir as maceiras e desexar un bo rendemento e boa sorte para a colleita.^[10]

Árbores de zapatos

Nunha tradición cultural relacionada que se atopa en moitos lugares (desde a Galiza aos Estados Unidos) os suplicantes guindan zapatos ás árbores que se designan localmente como fontes da boa fortuna.

Outras ofrendas

As árbores dos desexos de Lam Tsuen están situadas en Hong Kong preto do templo de Tin Hau en Lam Tsuen. Dous banyans son frecuentados por turistas e veciños durante o ano novo lunar. Anteriormente, queimaron incenso, escribiron os seus desexos en papel atado a unha laranxa e despois botanos para colgar nesas árbores para que os seus desexos se cumpran.
O pozo sagrado de St Enoch (ou Tanew) en Glasgow foi moi visitado para curas e a árbore ao seu pé estaba cuberta de pequenos anacos de ferro e estaño cravados nel por peregrinos. As ofrendas tiñan forma de ollos, pés, mans, orellas, etc dependendo da cura que se esperaba.^[11] No xardín de Pollokshields, e no mosteiro Kagyu Samye Ling plantáronse árbores nas que a xente ata etiquetas brancas cos seus desexos.^[12] Creáronse tamén unha serie de árbores de desexos para pedir polo medio ambiente, como no Loch Lomond e no Trossachs National Park Center en Balloch en Escocia.
A árbore de Nadal cítase a miúdo como un símbolo pagán relacionado co culto ás árbores, claramente relacionado coa boa sorte conseguida mediante ofrendas (decoración) e veneración de árbores especiais; porén, tamén se conta a lenda de que san Bonifacio no século VIII colleu un machado, talou unha árbore consagrada a Thor, e no seu lugar plantou un piñeiro, que por ser perenne, simbolizou o amor de Deus, enfeitándoo con mazás que simbolizaban o pecado e candeas que representaban a luz de Deus no mundo. Co paso do tempo, as mazás e mailas luces, transformáronse en bólas e outros enfeites.

Outras tradicións culturais

Na mitoloxía hindú, a árbore banyan tamén se chama kalpavriksha, que significa "árbore que cumpre os desexos", xa que representa a vida eterna debido ás súas pólas aparentemente en constante expansión.
Árbore de cinza, árbore de freixo, / por favor, compra estas espullas de min... era unha rima que había que cantar mentres se metía un alfinete primeiro nas verrugas e despois na árbore.^[13]
A Wishing Tree ou Kissing Tree fíxose no Nadal ou nas festas de Jól antes de que o príncipe Alberto introducise os piñeiros en 1840. Unha póla de folla perenne colgábase con mazás, doces e candeas e adornábase con cintas que representaban desexos.
No cume do Fereneze Braes en Neilston, Escocia, había un vello espiñeiro, coñecido como "A árbore dos bicos". A historia di que se un mozo puidese meter un cravo completamente no espiño dun só golpe, entón tería dereito a "un bico cariñoso" no acto da súa namorada. O éxito na tarefa considerouse unha proba da súa idoneidade como bo pretendente para a moza. A árbore orixinal caeu ao redor de 1860, pero en 1910 dicíase que existía un substituto.^[14]
En partes de Yorkshire, unha árbore con dúas pólas espalladas que tamén formaban un arco sobre o punto de bifurcación, era coñecida como unha árbore dos desexos polos nenos que se subían ao cruzamento e pedían un desexo.^[15]
Charles Darwin atopou unha árbore na Arxentina chamada Walleechu, que era considerada polos habitantes locais como un deus. A árbore estaba adornada con ofrendas como puros, comida, auga, panos, etc., colgadas das pólas por brillantes tiras de fío de cores.^[16] ^[17]
O nahil ou árbore dos desexos é unha tradición otomá, e actualmente de Turquía similar á árbore de Nadal, que se fai en vodas, festivais e outras ocasións.^[18]
No folclore tailandés hai certos espíritos ou fadas relacionados coas árbores que se coñecen xenericamente como Nang Mai (นางไม้; "Dama da árbore"), sendo o máis coñecido Nang Ta-khian.^[19] As lendas da tradición oral tailandesa din que o espírito habita nunha árbore Ta-khian e ás veces aparece como unha fermosa muller nova que leva o traxe tradicional tailandés, xeralmente en cores avermelladas ou marróns, en contraste con Nang Tani que persegue un tipo de plátanos e está representado principalmente. cun vestido verde.^[20] Árbores, troncos, vigas ou quillas de barcos de madeira onde se considera que reside o espírito son obxecto de peregrinación e levan ataduras de seda de cores como ofrenda.^[21] Na actualidade, Nang Ta-Khian adoita ser propiciado para ter sorte na lotería.^[22]

Na arte

Yoko Ono

Desde a década de 1990 a árbore dos desexos xogou un papel importante en moitas das exposicións de Yoko Ono.^[23] A árbore dos desexos de Ono, instalada no Xardín de Esculturas do Museo de Arte Moderna de Nova York en xullo de 2010, fíxose moi popular, con contribucións de todo o mundo. A súa árbore dos desexos para Washington, DC no Museo Hirshhorn e Xardín de Esculturas instalouse tres anos antes.

Mandali Mendrilla

A deseñadora de moda Mandali Mendrilla deseñou unha colección de pasarela chamada Wish Tree Dress que se presentou na pasarela da Semana da Moda de Croacia en xuño de 2015. Mandali tamén deseñou unha instalación artística interactiva chamada Mandala of Desires (Blue Lotus Wish Tree) feita con "seda de paz" e tinta téxtil ecolóxica, exposta no Museo de Arte da China en Shanghai en novembro de 2015. Os visitantes foron invitados a poñer un desexo no vestido de escultura, que será levado á India e ofrecido a unha árbore dos desexos viva.^[24]

Galería

Árbore dos desexos en New Cross, Londres
A árbore dos desexos en Balloch, Escocia
Árbore dos desexos con moedas marteladas no tronco en High Force, en Teesdale, Inglaterra
The Wish Tree en Calton Hill, Edimburgo vista na véspera de Beltane (30 de abril)
A árbore dos desexos de serbal en Eglinton Country Park, Kilwinning, Escocia
Árbore dos desexos en Madron, Cornualla
L'arbre à clous en Herchies, Bélxica
Árbore sagrada preto dun templo hindú, Tirta Empul, Balí, Indonesia
Árbore sagrada, Tamil Nadu, India
Decoración da árbore de Nadal, Dinamarca
Tarxetas e poemas para Wish Tree de Yoko Ono en Washington, DC, novembro de 2010
O vestido de escultura interactiva de Mandali Mendrilla "Mandala of Desires" no Museo de Arte de China en Shanghai, novembro de 2015.