Yuan Shikai

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Yuan Shikai
YuanShikaiPresidente1915.jpg
Nacemento16 de setembro de 1859
Lugar de nacementoXiangcheng City
Falecemento6 de xuño de 1916
Lugar de falecementoPequín
Causauremia
SoterradoTomb of Yuan Shikai
NacionalidadeDinastía Qing, República da China e Império da China
EtniaPobo han
Ocupaciónpolítico, militar e líder militar
PaiYuan Baozhong
FillosYuan Kequan, Yuan Keding, Yuan Ko-wen, Yuan Kehuan, Yuan Kezhen e Yuan Jingxue
Na rede
WikiTree: 袁-2
Yuan Shikai Sign.svg
editar datos en Wikidata ]

Yuan Shikai (en chinés tradicional: 袁世凱, en chinés simplificado: 袁世凯, en pinyin: Yuán Shìkǎi, en Wade-Giles: Yüan Shih-k'ai), nado o 16 de setembro de 1859, finado o 6 de xuño de 1916, foi un oficial militar e político chinés durante o final da dinastía Qing e a primeira época da República da China.

Nome[editar | editar a fonte]

O seu nome de cortesía (字) foi Weiting (慰亭, ás veces escrito tamén como 慰廷 ou 尉亭). O seu seudónimo hào (號) foi Rong'an (容庵).

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Naceu na cidade de Zhangying, na provincia de Henan. Destacou na Primeira Guerra sino-xaponesa na que participou como comandante das forzas chinesas estacionadas en Corea. En 1902, a Emperatriz Cixi nomeouno Ministro de Beiyang, zona que comprendía as actuais provincias de Hebei, Liaoning e Shandong.

Converteuse en Presidente da República da China no ano 1912, tras negociar con Sun Yat-sen, e impuxo un goberno de corte autoritario, chegando a autoproclamarse emperador o 12 de decembro de 1915, co nome de reinado de Hongxian ("Abundancia constitucional").

O novo Emperador era pai de tres fillos, dos cales só o primoxénito, o Príncipe Yuan Keding, gozaba da consideración de seu pai, mais debido a un accidente ficou inválido. O Emperador non tiña en especial estima aos outros dous, os príncipes Yuan Kewen e Yuan Keliang, aos que consideraba como "un falso erudito" e "un bandido" respectivamente.

Enfrontado cunha forte oposición que non aceptaba a restauración dun réxime monárquico, viuse obrigado a abandonar o trono o 22 de marzo de 1916, aínda que conservou o cargo de Presidente. Morreu dunha afección renal uns meses despois.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]