Víctor Elías Villagrasa

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Víctor Elías (actor)»)
Infotaula de personaVíctor Elías Villagrasa
Nome orixinal(es) Víctor Elías Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento(es) Víctor Elías Villagrasa Álvarez Editar o valor em Wikidata
3 de marzo de 1991 Editar o valor em Wikidata (33 anos)
Madrid, España Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
ResidenciaMadrid Editar o valor em Wikidata
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Grupo étnicoRaça Mediterrânea (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Actividade
OcupaciónActor e músico
Período de actividade1995 Editar o valor em Wikidata -
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata
InstrumentoPiano Editar o valor em Wikidata
Familia
ParellaAna Guerra (2021–)
Chanel Terrero (2021–2021)
Natalia Sánchez (pt) Traducir (2006–2012) Editar o valor em Wikidata
ParentesMenchu Álvarez del Valle (tia-avó (pt) Traducir)
Letizia Ortiz (curmá segunda)
Leonor de Borbón (second cousin once removed descending (en) Traducir)
Sofía de Borbón (second cousin once removed descending (en) Traducir) Editar o valor em Wikidata

IMDB: nm1168936 Allocine: 165287
Twitter: elias_vic Instagram: lalias3 Spotify: 4JF5QsyDctNsSNK1QblrDR Editar o valor em Wikidata

Víctor Elías Villagrasa Álvarez, nado en Madrid o 3 de marzo de 1991, é un actor e músico español coñecido polo seu papel de Guille na serie española Los Serrano.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Víctor Elías é fillo do músico Liberto Villagrasa Muñoz («Perico Villagrasa») (1960-2007) e da súa esposa a actriz Amelia Álvarez do Val («Meli do Val») (n. 1957), herdando dos seus proxenitores ambas as profesións.

Cabe sinalar, que a súa nai, «Meli del Valle», filla natural de María Flora Álvarez del Valle (n. 1921), irmá de María del Carmen Álvarez del Valle («Menchu Álvarez do Val») e de María da Soidade «María do Sol» Álvarez do Val, "Marisol do Val" (n. 1935), Doutora pola Universidade Complutense de Madrid, tamén xornalista radiofónica e profesora de comunicación audiovisual, é tía avoa de Letizia Ortiz Rocasolano[1] e por tanto Víctor é primo terceiro da raíña de España.

Recibiu o Premio Artista con Corazón no Madrid Woman's We en 2014.

Traballos[editar | editar a fonte]

Teatro[editar | editar a fonte]

Con 4 anos empezou a formar parte de obras de teatro como A vida breve, O cerco de Numancia ou Mariana Pineda.

En Fedra, de Juan Mayorga, compartiu cartel con Ana Belén, Alicia Hermida, Fran Perea, Chema Muñoz e Javier Ruiz de Alegría. Tamén participou na nova versión de Cinco horas con Mario, obra de Miguel Delibes, como fillo do defunto Mario.

Televisión[editar | editar a fonte]

A súa primeira aparición en televisión, foi en sériea Irmás de Telecinco, onde apareceu nun episodio, en 1998, cando contaba con sete anos de idade.

Aos poucos meses desta primeira incursión televisiva, foi Nico, fillo dos personaxes de Neus Asensi e Enrique San Francisco na serie Elas son así de Telecinco durante 18 episodios en 1999. Nesta serie compartiu repartición con María Barranco, Ramon Madaula, María Adánez, Maribel Verdú, Santiago Ramos, Luís Cuenca, Juan Carlos Vellido, Fernando Ramallo, Yaiza Garzón, Patxi Freytez ou Mary Carmen Ramírez.

No ano 2000, presentouse ao repartimento da serie Cuéntame cómo pasó de Televisión Española, dirixido por Elena Arnao para interpretar a Carlos. Descartáronlle por ter máis idade que o personaxe ao que ía interpretar, sendo finalmente Carlos, Ricardo Gómez e por último tamén tivo intervencións na serie Antivicio de Antena 3.[2]

Entre 2001 e 2002, apareceu cun papel secundario regular na serie diaria Esencia de poder en Telecinco.

En 2002, apareceu durante catro episodios na serie Xémini, vinganza de amor da 1 de Televisión Española.

En 2003, realizou aparicións dun episodio nas series, Hospital Central de Videomedia, interpretando a Felisín e en Javier ya no vive solo de Globomedia, ambas as series producidas para Telecinco. O ano 2003, supuxo a lombeirada definitiva á súa carreira profesional cando foi elixido por Luís San Narciso e Tonucha Vidal (directores de casting de Globomedia), para formar parte dos Serrano en Telecinco, como Guillermo Serrano Moreno («Guille»), fillo mediano de Diego Serrano (Antonio Resines), papel que interpretaría durante cinco anos (ata 2008), oito tempadas e cento corenta e sete capítulos. As datas de gravación comprenderon os períodos desde 3 de marzo de 2003, cando comezou a rodarse o primeiro episodio, ata o 4 de xuño de 2008 cando terminou de gravarse o último.

Tanto antes como despois desta serie participou, con pequenos papeis noutras producións. En 2009 deuse a coñecer que formaría parte do elenco de Punta Escarlata interpretando a Ximo durante nove episodios. En principio a serie estaba pensada para emitirse en Catro, pero posteriormente emitiuse en Telecinco, dous anos despois, durante o verán de 2011.

Entre 2012 e 2013 apareceu na serie Isabel de TVE onde interpretou a Alfonso, o irmán menor de Isabel durante catro capítulos.

En 2014 participou en Aula de castigo, serie web na que encarnou o papel de Pablo.

En 2016 participou no capítulo 1x05 de Paquita Salas de Javier Calvo e Javier Ambrossi, facendo de Víctor, un pizzero.

En 2018 interpretou a Tom nun episodio de sériea web Looser de Flooxer e participou na serie diaria Servir e protexer de TVE durante quince episodios interpretando o papel de Remo Sempere.

Cine[editar | editar a fonte]

Participou en películas como: El espinazo del diablo (2001), O florido pensil (2002) ou La llamada (2017).

Música[editar | editar a fonte]

A afección pola música vénlle desde moi pequeno. O seu pai era arpista e sempre tivera influencias en casa. Aínda que empezou tocando a batería de pequeno, porque un batería do seu pai regaloulle unha aos 6 anos, aos poucos foise decantando polo piano até terminar estudando grao medio na Escola de Música Creativa de música moderna, en Malasaña (Madrid). As ganas que tiña de estar metido nesta profesión, levárono tamén a estudar Enxeñaría de son no SAE Institute.

Con algúns compañeiros dos Serrano formou o grupo Santa Justa Klan (SJK) con Natalia Sánchez, Adrián Rodríguez e Andrés da Cruz en 2005, chegando ao disco dobre platino co primeiro álbum. Compuxo o tema Quero despegar.

Formou parte do grupo The Folks nos anos 2007 e 2008.

Ao terminar de estudar, comezou a dedicarse de maneira totalmente profesional á música. Traballou en musicais como La llamada (durante 4 anos), The Hole 2, Un chico de revista (no Teatro A Latina) ou levando a dirección musical de Cando menos espérescho (no Teatro Rialto) dirixido e protagonizado por Edu Soto.

Posteriormente uniuse ao grupo Cale Palma. Tamén formou parte da banda madrileña A Ganga Calei tocando o teclado e facendo a mesma función nas bandas Obatalá ou O Patio ou realizando substitucións.

Durante algún tempo, á parte de formar parte de diversas bandas de música, aparcou a súa faceta de actor, para coller furgoneta e manta e tocar o teclado e o piano por festas e locais de España. Sendo leste o seu medio de vida durante dous anos (2012-2014).

Traballou con numerosos músicos como Angy, Lucía Gil, Gemeliers, Calum, Münik, Belén Estrada, Cirilo, Diade ou Manolo García.

En cine foi compositor, arreglista, intérprete e produtor da banda sonora, baixo o selo Got Music - (estudo de gravación para música, son e cobertura de son para eventos que posúe xunto a varios socios) - de Nin pés, nin cabeza de Antonio do Real, con Christian Gálvez, Jaydy Michel, Antonio Resines e Jorge Sanz entre outros e compositor e intérprete da banda sonora de Alacrán namorado de Santiago Zannou. As bandas sonoras destas películas foron realizadas no estudo de gravación de Got Music situado en Arcos de la Frontera, (Cádiz).

Actualmente e desde hai anos colabora con Yamaha Synths e forma parte da familia de artistas Yamaha. Toca o teclado e o piano no último traballo de Fran Perea, Viaxa a palabra, onde se lles pode ver de xira; con Nora Norman e Taburete e é o director musical de Víveos-Premios Dial desde 2017 e da xira dos cantantes, Sofía Ellar e Dani Fernández así como Teclista da banda madrileña Taburete. En 2019 empezou unha xira por toda España xunto a ‘’A chamada’’ con artistas como Angy, Lucía Gil, Nerea Rodríguez, Ruth Lorenzo ou Raoul Vázquez entre outros.

Filmografía[editar | editar a fonte]

Teatro

  • Como matar a Julio Iglesias, (2015-2016).
  • The Hole 2, (2015-2016).
  • La pechuga de la sardina, (2015), de Manuel Canseco.
  • La llamada, (2014-2020).
  • Cosas de tríos, (2014).
  • AB Negativo, (2014).
  • Enganchados, (2014).
  • Comida a domicilio, (2013-2014).
  • No nos moverán, (2013).
  • Orquestra Club Virginia, (2012).
  • Los ochenta son nuestros, (2011).
  • Cinco horas con Mario, (2010).
  • Fedra (2008-2009) de Juan Mayorga.
  • Ciclo Tebano, (Edipo rei, Edipo en Colono, Antígona, Eteocles e Polinicies), (2004), de Manuel Canseco.
  • La vida breve, (Teatro Real).
  • La zorrita astuta, (Teatro Real).
  • La sonámbula, (Teatro Real).
  • Mariana Pineda, (1998), (Teatro Belas Artes).
  • El cerco de Numancia, (1997).
  • Medea.

Curtametraxes[editar | editar a fonte]

  • Heroes de verdad.
  • Volver a subir (rise up).
  • O trayecto, (2011), xunto a Megan Montaner.
  • ID, xunto a Natalia Sánchez.
  • La búsqueda, (2010).
  • Sin pensarlo dos veces, curtametraxe do Goberno de España en contra da Violencia de Xénero.

Televisión[editar | editar a fonte]

Ano Título Papel Cadea Notas
1998 Irmás Telecinco 1 episodio
1999 Elas son así Nico 18 episodios
2000 Antivicio Antena 3
2001 a 2002 Esencia de poder Telecinco
2002 Xémini, vinganza de amor A 1 4 episodios
Hospital Central Felisín Telecinco 1 episodio
2003 Javier xa non vive só 1 episodio
2003 a 2008 Os Serrano Guillermo "Guille" Serrano Moreno 147 episodios
2011 Punta Escarlata Ximo 9 episodios
2012 Isabel Alfonso de Castela A 1 4 episodios
2014 Aula de castigo Pablo Hernández Vimeo 6 episodios (Webserie)
2016 Paquita Salas Repartidor de Pizza Flooxer 1 episodio (Webserie)
2018 Looser Tom 1 episodio (Webserie)
Servir e protexer Remo Sempere A 1 15 episodios

Discografía[editar | editar a fonte]

  • Santa Justa Klan (2005).
  • D.P.M. (2006).
  • Grandes éxitos de Santa Justa Klan (2010).

Notas[editar | editar a fonte]