Titus Brandsma

Titus Brandsma
	;
Biografía
Nacemento	(nl) Anno Sjoerd Brandsma ; 23 de febreiro de 1881 ; Bolsward, Países Baixos (pt)
Morte	26 de xullo de 1942 (61 anos); Campo de concentración de Dachau (Alemaña nazi)
Causa da morte	inxección letal
Q20898247
Datos persoais
Relixión	Catolicismo
Educación	Pontificia Universidade Gregoriana
Actividade
Campo de traballo	Teologia católica (pt)
Lugar de traballo	Nimega (1923–1942); Roma (1906–1909)
Ocupación	sacerdote católico (1905–), profesor universitario, teólogo
Empregador	Radboud University, Dutch ordinary professor (en) . Q61654733 (1923–1942) ; Radboud University
Orde relixiosa	Orde de Santa María do Monte Carmelo
Enaltecemento
	2022 - santo, nomeado por Francisco ; 1985 - beato, nomeado por Xoán Paulo II, papa ;
Día de festividade relixiosa	27 de xullo
Patrón de	Xornalista
Cronoloxía
15 de maio de 2022	canonización
3 de novembro de 1985	beatificación
17 de xuño de 1905	ordenación sacerdotal no rito latino
Descrito pola fonte	Obálky knih,

Titus Brandsma, nado o 23 de febreiro de 1881 como Anno Sjoerd Brandsma en Oegeklooster, Frisia (Países Baixos),^[1] e finado no Campo de concentración de Dachau (Alemaña) o 26 de xullo de 1942, foi un sacerdote católico que loitou contra o nazismo.

Traxectoria

Recibiu a ordenación sacerdotal en 1905 e ingresou na Orde de Santa María do Monte Carmelo o 17 de setembro de 1898. Licenciado en Filosofía na Universidade Gregoriana de Roma, foi profesor de filosofía e historia na Universidade católica de Nijmegen, da que foi reitor e xornalista.

Trala ocupación de Holanda polas tropas alemás durante a segunda guerra mundial, denunciou publicamente ao nacionalsocialismo como unha ideoloxía pagá, pronunciouse a prol da liberdade de prensa e condenou a persecución dos xudeus. Axudou a moitos xudeus a fuxir do país. O bispado holandés encargoulle eliminar a propaganda nazi da prensa católica.

O 19 de xaneiro de 1942 foi detido pola Gestapo e levado ao campo de concentración de Dachau onde foi cruelmente torturado e finalmente asasinado o 26 de xullo do mesmo ano mediante unha inxección letal. Era falante de esperanto e formaba parte da Unión Internacional de Esperantistas Católicos. Hoxe é recoñecido como o patrón dos esperantistas católicos, xunto con Maximiliano Kolbe.^[2]Tamén era membro da asociación ecoloxista Fryske Gea e un dos fundadores da Fryske Akademy, a academia da lingua frisoa.

Foi beatificado por Xoán Paulo II o 3 de novembro de 1985.^[3]

Notas

↑ Rees, 1971, p. 11.
↑ "The Catholic Esperantists". Arquivado dende o orixinal o 16 de abril de 2018.
↑ vatican.va (ed.). "Beati e Santi del Pontificato di Giovanni Paolo II" (en italiano). Consultado o 28/01/14.

Véxase tamén

Bibliografía

Joseph Rees (1971). Sidgwick and Jackson, ed. Titus Brandsma: a modern martyr.
P J Clarke (2012). Strategic Book Publishing, ed. Lives That Made a Difference. pp. 246–249. ISBN 9781622120147.

[1] Rees, 1971, p. 11.

[2] "The Catholic Esperantists". Arquivado dende o orixinal o 16 de abril de 2018.

[3] vatican.va (ed.). "Beati e Santi del Pontificato di Giovanni Paolo II" (en italiano). Consultado o 28/01/14.

[1]

[2]

[3]