Thecla betulae
| Thecla betulae | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Unha femia.
| |||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Nome binomial | |||||||||||||||
| 'Thecla betulae' (Linnaeus, 1758) | |||||||||||||||
_female.jpg)
Thecla betulae é unha bolboreta da familia Lycaenidae que se distribúe a través da maioría do Paleártico. Voa no norte de España, Galicia, Asturias, Cordilleira Cantábrica, ausente en Portugal e illas mediterráneas.
(js)01.jpg)
Subespecies[editar | editar a fonte]
- T. b. betulae Europa, N.Caucasus, Transcaucasia, Saur, Tarbagatai, Dzhungarsky Alatau, Siberia, Amur, Ussuri. Larva en Prunus spinosa (Caucasus), Crataegus sanguinea, (S.Altai,Saur)
- T. b. crassa Samesuga, 1894 S.Ussuri Larva en Padus asiatica, Armeniaca mandschurica
- T. b. elwesi Samesuga, 1890 China do oeste, China Central
- T. b. yiliguozigounae Huang & Murayama, 1992 China
Descrición e comportamento[editar | editar a fonte]
Unha pequena bolboreta que se pode ver ao longo de sebes, matogueiras, e bordos de bosques pero é a miúdo pasada por alto, pois pasa moito tempo nas partes altas de grandes árbores, entre eles, prefire os da especie Fraxinus excelsior. Machos e femias congréganse nas partes superiores de árbores illadas. Unha vez apareados, a femia descende ás ramas baixas da árbore para comezar a pór os seus ovos. Os machos raramente descenden e ambos aliméntanse principalmente na súa parte alta de resío de mel, é dicir, un líquido que envolve as sementes dalgunhas plantas; outras, é secretada pola propia planta e chega a ser confundida con zume, pero diferénciase desta polo seu escaso contido en nitróxeno e outros nutrientes; e noutras ocasións é secretada por parasitos da planta.[1][2] Ambos os sexos son marrón escuro na parte superior das súas ás con colas laranxas. A femia tamén ten unha banda laranxa brillante a través de ambas as ás. O reverso é similar en ambos os sexos e é laranxa brillante con dúas bandas brancas.
Ciclo de vida e plantas nutricias[editar | editar a fonte]
En Europa a femia pon os seus ovos en Prunus spinosa, Prunus domestica e Crataegus monogyna, en agosto tardío para pasar o inverno, facendo eclosión a primavera seguinte cando abren os brotes. Descubriuse que a mellor maneira de atopar os lugares nos que cría esta especie é buscar os ovos brancos no inverno. As larvas están extremadamente ben camufladas e aliméntanse só durante a noite, quedando inmóbiles durante o día. A súa metamorfose a pupa ten lugar na follasca, aproximadamente en xuño tardío ou xullo temperán e atrae ás formigas quen a enterran nas capas superficiais do formigueiro.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ http://www.asturnatura.com/especie/thecla-betulae.html Thecla betulae
- ↑ http://www.pyrgus.de/Thecla_betulae_en.html Thecla betulae
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Asher, Jim, Martin Warren, Richard Fox, Paul Harding, Gaile Jeffcoate & Stephen Jeffcoate (Eds), 2001. El Atlas de Milenio de Mariposas en Gran Bretaña e Irlanda. Oxford Prensa universitaria.
- Thomas, J.Un. & A.m. Emmet, 1990. Thecla betulae (Linneo). Páxinas 123–126 en Un. Maitland Emmet, et al de Heath del John. (eds) Las Mariposas de Gran Bretaña e Irlanda. Las Polillas y Mariposas de Gran Bretaña e Irlanda Vol. 7, Parte 1 (Hesperiidae a Nymphalidae). Harley Libros, Colchester, Reino Unido.
