The Full Monty
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. |
| The Full Monty | |
|---|---|
| Ficha técnica | |
| Título orixinal | The Full Monty |
| Director | Peter Cattaneo |
| Produtor | Uberto Pasolini |
| Guión | Simon Beaufoy |
| Intérpretes | Robert Carlyle Mark Addy Tom Wilkinson (Ver repartimento completo en IMDb) |
| Música | Anne Dudley |
| Fotografía | John de Borman |
| Montaxe | David Freeman Nick Moore |
| Estudio | Channel 4 Films |
| Distribuidora | Fox Searchlight Pictures |
| Estrea | 1997 |
| Duración | 91 minutos |
| Orixe | Reino Unido |
| Xénero | Comedia |
| Na rede | |
           | |
The Full Monty é un filme inglés de comedia estreado en 1997, dirixido por Peter Cattaneo e protagonizada nos principais papeis por Robert Carlyle, Mark Addy e Tom Wilkinson. Foi nomeada a catro Premios Óscar en 1998.
Este filme influíu e inspirou a creación de espectáculos de stripers masculinos, dos que moitos eventos deste tipo en todo o mundo foron realizados por actores, cantantes e até xente común para un público netamente feminino. En diversas cidades do planeta ditos eventos gañaron moita fama e publicidade, pois eran producións exclusivamente para as mulleres, o cal creou un efecto nos medios e inmenso en practicamente todos os países onde se realizaron estas presentacións. Así mesmo foi a fonte de inspiración do filme español Se buscan fulmontis, dirixida en 1999 por Alejandro Calvo-Sotelo.
Argumento
[editar | editar a fonte]A acción desenvóvese no norte de Inglaterra, concretamente na cidade de Sheffield, que nos anos 1970 fora o eixe da prosperidade da zona de Yorkshire. Alí residían máis de medio millón de persoas, cun importante movemento económico sustentado pola metalurxia: as fábricas de laminación, as forxas e os talleres daban emprego directo a case un 20 % da poboación total da rexión. A avanzada maquinaria da que dispoñían permitía fabricar o mellor aceiro do mundo para múltiples usos, desde trabes de gran resistencia até cubertarías de aceiro inoxidábel que se encontraban en todos os fogares. Foi unha das primeiras cidades planificadas urbanisticamente, onde os barros vitorianos fixeron sitio a fogares máis modernos. En fin, Sheffield estaba marcando a pauta do desenvolvemento económico do norte de Inglaterra.
O filme comeza facendo referencia a ese pasado glorioso de Sheffield, mediante unha curtametraxe a maneira de documental. A trama empeza a desenvolverse na cidade en tempo actual (os anos 90), con ambientes urbanos agora degradados. A reconversión industrial transformara esta rexión nun páramo onde unha gran parte da poboación non só quedara sen traballo, senón que tamén quedara sen ilusións.
A través dos diferentes personaxes preséntanse os efectos do desemprego, que afectaba á maior parte da xente. A medida que a trama comeza a tomar forma, pódese ver como desfilan ante o espectador vidas rotas, precariedade laboral, axencias de emprego, familias divididas e circunstancias familiares especialmente difíciles. Mostra diso é o que lle toca enfrontar ao protagonista, Gaz, quen, debido á súa falta de ingresos se ve impedido de manter unha relación estábel co seu pequeno fillo Nathan. A súa única alternativa é facer algo totalmente innovador.
Así, pouco a pouco, idea un plan que viña tomando corpo na medida en que as circunstancias vitais o asfixian. Gaz debe encontrar o modo de facerllle unha tregua á vida que leva nese momento. Cunha convición a proba de fracasos, proponse saír deste pozo sen fondo no que se atopan el, a súa familia e os seus amigos.
Gaz, o seu fillo Nathan e o seu amigo Dave emprenden unha desatinada idea: converterse en stripers ou, como din eles, 'striper boys'. Isto ocórreselles cando un show de stripers masculino de verdade chega á cidade, e case todas as mulleres acoden a velos en masa. Para iso conseguen a axuda de Gerald, ex-xefe deles, agora tamén desempregado, e Lomper, outro ex-obreiro que se encontraba ao bordo do suicidio.
Facendo algo parecido a un casting, a este grupo incorpóranse dous novos candidatos ao espectáculo: Cabalo (Horse) e Guy, igual de perdedores que os outros catro, pero tamén coas mesmas necesidades e o mesmo desexo de triunfar, e así comenzan a ensaiar. Desde este momento, Gaz comeza a ter unha esperanza para cambiar a súa situación. A súa vida adquire un sentido, creando un equipo que xorde coa forza da mesma necesidade.
Pero os problemas comezan a xurdir: Gaz necesita diñeiro para montar o espectáculo e para pagar a pensión á súa exmuller, porque do contrario perde a custodia do seu fillo; Dave, amargado polo seu peso e por non encontrar traballo, ten un gromo de impotencia sexual e decide abandonar o espectáculo; a muller de Gerald descobre, despois de seis meses de ocultalo, que o seu marido está sen traballo.
Durante un dos ensaios nunha planta metalúrxica abandonada, os cinco integrantes que quedan son descubertos pola policía, bailando semiespidos. Son levados á comisaría de policía xunto co menor, Nat, e posteriormente apareceron en todos os xornais, o que representou un duro golpe para a súa dignidade. Porén, a afronta tórnase ao seu favor, pois desperta o interese de todas as damas por velos bailar.
Outros acontecementos poñen a proba o seu valor e a súa coraxe que, por medio de divertidas situacións, demostrarán a súa autenticidade e tomarán decisións importantes para salvar a súa reputación. Gaz tamén deberá ensinar ao seu fillo Nathan o sentido da responsabilidade co seu propio exemplo.
Premios e recoñecementos
[editar | editar a fonte]Premios Oscar de 1997
[editar | editar a fonte]| Categoría | Nomeado(a) | Resultado |
|---|---|---|
| Mellor filme | Candidata | |
| Mellor director | Peter Cattaneo | Candidato |
| Mellor guión orixinal | Simon Beaufoy | Candidato |
| Mellor banda sonora - Comedia ou música | Anne Dudley | Ganadora[1] |
Outros premios e nomeamentos 1997
[editar | editar a fonte]- Globo de Ouro: Nomeada a mellor filme de comedia ou musical.
- Premios BAFTA: 11 nomeamentos e 3 premios: filme, actor (Carlyle) e actor secundario (Wilkinson).[2]
- Premios Goya 1998: Mellor filme europeo.[2][3]
- Premios César: Nomeada a mellor filme estranxeiro.[2]
- Premios David de Donatello: Mellor filme estranxeiro.[2]
- Premios do Cine Europeo: Mellor filme e premio do público.
- Critics' Choice Awards: Nomeada a mellor filme.[2]
- Sindicato de Guionistas (WGA): Nomeada a mellor guión orixinal.[2]
- Sindicato de Actores (SAG): Mellor elenco(Longametraxe).[2]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Redacción (14 de abril de 2021). "¿QUÉ FUE DE LOS OBREROS DE 'FULL MONTY' 24 AÑOS DESPUÉS?". fotogramas.es (en castelán). Consultado o 28 de maio de 2021.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 "Full Monty". filmaffinity.com (en castelán). Consultado o 28 de maio de 2021.
- ↑ "Full Monty". premiosgoya.com. Consultado o 28 de maio de 2021.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Outros artigos
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- The Full Monty na IMDb (en inglés).
- The Full Monty, en Filmaffinity (en inglés).
| Control de autoridades |
|
|---|
