Real Academia Nacional de Farmacia

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Coordenadas: 40°25′26″N 3°41′59″O / 40.42389, -3.69972

Real Academia Nacional de Farmacia
Institución científica
Emblema e medalla da Real Academia de Farmacia, co lema da Institución:
Medicamenta non mella.
Fundación1737
Presidencia de Honor do PadroadoFilipe VI de España
Presidente honoríficoJulio Rodríguez Villanueva
PresidenteMariano Esteban Rodríguez
VicepresidenteJuan Ramón Lacadena Calero
Presidentes de Seccións
  • Química e Física:
    Antonio Monge Vega
  • Bioloxía, Biotecnoloxía e Farmacoxenómica:
    Antonio R. Martínez Fernández
  • Tecnoloxía Farmacéutica:
    Antonio L. Doadrio Villarejo
  • Farmacoloxía e Farmacoterapia:
    Juan Tamargo Menéndez
  • Saúde Pública, Alimentación e Medio Ambiente:
    Mariano Esteban Rodríguez
  • Historia, Lexislación e Bioética:
    Rosa Mª Basante Pol
Membros50 (Véxase o texto)
www.ranf.com

A Real Academia Nacional de Farmacia (RANF) de España ten a súa orixe en 1737, ano no que nunha real cédula de Filipe V aprobou os estatutos do "Real Colegio de Profesores Boticarios" de Madrid.

Historia[editar | editar a fonte]

Con data 6 de xaneiro de 1932, o Goberno aceptou o cambio de denominación do Real Colegio de Farmacéuticos polo de Academia Nacional de Farmacia. Esta transformación logrouse despois de 343 anos de vida ininterrompida ao servizo da ciencia, e non alterou, substancialmente, o seu réxime organizativo.

O 15 de xuño de 1936 refíxose a estrutura da Academia, nomeando académicos delegados e intensificándose as súas colaboracións co estranxeiro. Así mesmo, ampliouse o seu campo de acción ao dar entrada no seu seo a doutores en ciencias afíns á Farmacia.

O 9 de agosto de 1946 a Real Academia de Farmacia incorporose ao Instituto de España, conservando o espírito da súa fundación: cultivo e adiantamento da farmacia, química, botánica e historia natural. Así se sinalaba no seu novo Estatuto, de 7 de febreiro de 1947: «a investigación e estudo das Ciencias Farmacéuticas e as súas afíns, o fomento do seu cultivo e o asesoramento, cando eles o soliciten, aos organismos oficiais».

Unha vez rematadas as obras de reforma e adaptación do antigo edificio do Real Colexio e posterior Facultade de Farmacia, situado na madrileña rúa de la Farmacia, trasladouse ao mesmo a Real Academia, inaugurándose solemnemente a súa sede actual o 25 de outubro de 1967.

Nos estatutos de 1989 e no seu regulamento de réxime interior de 1990 normalizouse e ampliouse o número de académicos, quedando constituída por 50 académicos numerarios, dos que 38 serían farmacéuticos, e 12 de ciencias afíns. Os académicos correspondentes —nacionais e estranxeiros— serían 173, deles 22 delegados en provincias e 24 en nacións de América e Europa. Creouse, igualmente, a categoría de académicos supernumerarios.

A Real Academia Nacional de Farmacia denomínase, desde 2002, Real Academia Nacional de Farmacia. O seu lema, medicamenta non mella ("os medicamentos non son mel"), é unha frase atribuída a Plinio o vello.

Edificio[editar | editar a fonte]

O edificio da Real Academia Nacional de Farmacia, situado na denominada antigamente rúa de San Juan e, desde 1835, rúa de la Farmacia, foi deseñado polo arquitecto Pedro de Zengotita Vengoa en 1830. De estilo neoclásico, posteriormente se lle engadiu o frontón triangular sobre a cornixa central e a segunda porta de acceso. En 1997 foi declarado Monumento Ben de Interese Cultural.[1][2]

Desde 1994 o edificio alberga tamé o "Museo de la Real Academia Nacional de Farmacia", cuxa existencia data do século XIX. Así mesmo, neste inmoble encóntrase a Biblioteca da institución académica.[3]

Directores e presidentes[editar | editar a fonte]

Académicos[editar | editar a fonte]

Fachada da Real Academia Nacional de Farmacia
Rúa da Farmacia, 9-11. (Madrid).
  1. Juan Ramón Lacadena Calero
  2. Juan Tamargo Menéndez
  3. José Miñones Trillo
  4. Manuel Domínguez Carmona
  5. Manuel Ortega Mata
  6. Federico Mayor Zaragoza
  7. Perfecto García de Jalón y Hueto
  8. Javier Puerto Sarmiento
  9. Albino García Sacristán
  10. Vicente Vilas Sánchez
  11. Gonzalo Giménez Martín
  12. Salvador Rivas Martínez
  13. César Nombela Cano
  14. Ana María Pascual-Leone
  15. Vacante
  16. Eugenio Sellés Flores
  17. Benito del Castillo García
  18. Vacante
  19. Vacante
  20. Juan Abelló Gallo
  21. Bartolomé Ribas Ozonas
  22. Fidel Ortega Ortiz de Apodaca
  23. Rosa Basante Pol
  24. Julio Rodríguez Villanueva
  25. María Cascales Angosto
  26. María José Alonso Fernández
  27. José Miguel Ortiz Melón
  28. Guillermo Giménez Gallego
  29. José María Medina Jiménez
  30. Sebastián Cerdán García-Esteller
  31. Yolanda Barcina Angulo
  32. Alfonso Domínguez-Gil Hurlé
  33. Mariano Esteban Rodríguez
  34. Jesús Larralde Berrio
  35. N. Víctor Jiménez Torres
  36. Jesús Pintor Just
  37. Antonio Monge Vega
  38. José Antonio Cabezas Fernández del Campo
  39. Bernabé Sanz Pérez
  40. Joan Josep Guinovart Cirera
  41. Manuel Ruiz Amil
  42. María Vallet Regí
  43. María del Carmen Francés Causapé
  44. David Martín Hernández
  45. Antonio Ramón Martínez Fernández
  46. Ángel María Villar del Fresno
  47. María del Carmen Avendaño López
  48. María Teresa Miras Portugal
  49. Alberto Giráldez Dávila
  50. Antonio Luis Doadrio Villarejo

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Gea Ortigas M. I. (2041): Diccionario breve de Madrid. Madrid: Ediciones La Librería. ISBN 978-84-9873-261-0.
  2. Gómez M. (04-11-2010): "Real Academia de Farmacia". Arte en Madrid.
  3. "Instalaciones". Real Academia Nacional de Farmacia (en castelán). Arquivado dende o orixinal o 07 de agosto de 2018. Consultado o 7 de agosto de 2018. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ootros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]