Portal:Música clásica/Artigo destacado/10

Poruchik Kizhe (ruso: ''Поручик Киже'', traducible ao galego como O tenente Kizhe) de Sergei Prokofiev concibiuse orixinalmente como un acompañamento musical ao filme do mesmo nome, producida polos estudos Belgoskino en Leningrado entre 1933 e 1934, e estreada en marzo dese mesmo ano. Constitúe o primeiro intento de Prokofiev de compoñer música cinematográfica, e o primeiro encargo que recibiu da Unión Soviética logo do seu exilio pouco despois da Revolución de outubro de 1917. Posteriormente, Prokofiev adaptou a música nunha suite orquestal, o seu Op. 60.

Nos inicios do cine sonoro, varios compositores destacados estaban a desexar adentrarse no novidoso campo da música de cine, mais Prokofiev non era a elección natural para este encargo. Establecido en París por case unha década, a súa música caracterizábase pola experimentación e a disonancia, calidades que non concordaban coas regras culturais predominantes do réxime soviético. Aínda así, Prokofiev estaba a prepararse para regresar á súa patria, e considerou o encargo do filme como unha oportunidade para escribir música nun estilo máis popular e accesible.

Logo da exitosa estrea do filme, a suite en cinco movementos de Poruchik Kizhe, interpretouse por primeira en decembro de 1934, e de seguido converteuse nunha peza habitual do repertorio concertístico internacional. Segue a ser unha das obras máis coñecidas do compositor e ten sido gravada en numerosas ocasións. Partes da partitura foron empregadas en varios filmes posteriores, e en dúas populares cancións lanzadas durante a guerra fría.