Saltar ao contido

Nóctulo pequeno

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

O nóctulo pequeno ou morcego de Leisler (Nyctalus leisleri) é unha especie de morcego pertencente á familia Vespertilionidae. A especie recibiu o seu nome en honor ao naturalista Johann Philipp Achilles Leisler.

Descrición

[editar | editar a fonte]

É un morcego de tamaño mediano, un pouco máis cativo que o nóctulo común. Ten unha lonxitude de 48 a 68 milímetros (na cabeza e o corpo) e unha amplitude de ás de 260 a 330 mm. O antebrazo alcanza entre 38 e 47 mm e o peso do morcego varía entre once e vinte gramos. A cara, as orellas e as ás presentan unha tonalidade escura. A pelaxe é marrón, máis escura no ventre que no lombo, a diferenza do nóctulo común que é de cor uniforme. A base dos brazos está recuberta por pelo, as orellas son curtas e presentan unha forma redondeada similar á dun fungo. As ás son longas e estreitas.

Distribución

[editar | editar a fonte]

O nóctulo pequeno pode atoparse ao longo de Europa e o oeste asiático, chegando a lugares como os Montes Urais e a cadea montañosa Himalaia. Tamén pode atoparse no noroeste de África, nas Illas Canarias e en Madeira. A forma dos Azores adoita considerarse como unha especie separada: Nyctalus azoreum ou nóctulo dos Azores.

Polo xeral habita os bosques, tanto de coníferas como de árbores de folla caduca, pero tamén se adapta a áreas urbanas e sen árbores e frecuentemente aniña en edificios.

Na maior parte do seu territorio, o nóctulo pequeno é pouco común, pero en Irlanda é moito máis corrente. No Reino Unido coñécense unhas poucas colonias en Inglaterra e en Gales con exemplares que ocasionalmente migran a Escocia. As ameazas á súa supervivencia inclúen a baixa na poboación dos insectos grandes, a perda das árbores dos bosques e os químicos tóxicos que se utilizan nos edificios.

Alimentación

[editar | editar a fonte]

Os morcegos saen dos seus niños pouco despois do atardecer para alimentarse de insectos voadores como avelaíñas e escaravellos. Voan dereito e rápido mergullándose en augas pouco profundas, xeralmente próximas ás árbores. A miúdo aliméntanse preto dos semáforos, atrapando aos insectos que se ven atraídos polas luces. Alcanzan o seu pico de actividade ao amencer e durante o crepúsculo e poden viaxar máis de dez quilómetros ao cazar.

Reprodución

[editar | editar a fonte]

Os nóctulos pequenos usualmente viven en colonias que constan de vinte a cincuenta individuos, pero en Irlanda poden ser moito máis grandes. A colonia adoita atoparse nunha árbore oca ou nun edificio; as caixas para morcegos tamén son utilizadas. As femias dan a luz a un ou dous morcegos, sendo máis comúns os nacementos dobres nos países máis orientais.