Menelik II
| Menelik II | |
|---|---|
 | |
| Nacemento | 17 de agosto de 1844 |
| Lugar de nacemento | Ankober |
| Falecemento | 12 de decembro de 1913 |
| Lugar de falecemento | Adís Abeba |
| Causa | Ictus |
| Soterrado | Adís Abeba e Imperio de Etiopía |
| Nacionalidade | Etiopía |
| Relixión | Igrexa Etíope Tewahedo |
| Ocupación | político |
| Pai | Haile Melekot |
| Cónxuxe | Taitu Bitul e Emyat Bafana |
| Fillos | Zewditu e Shoa Reggad Menelik |
| Premios | Cabaleiro gran cruz da Orde do Baño, Ordem de Santo Alexandre Nevsky, Order of Solomon, Order of the Star of Ethiopia, Order of Saint Anthony, Ordem de São Miguel e São Jorge, Knight Grand Cross in the Order of the Holy Sepulchre e Order of Saint Stephen of Hungary |
| Na rede | |
 | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Menelik II (en ge'ez: ዳግማዊ ምኒልክ, dagmäwi minilik) foi emperador de Etiopía (chamada naquel entón Abisinia). Nado en Ankober, na actual Etiopía no ano 1844 e morto en Addis Abeba, cidade fundada por el mesmo, en 1913. Foi negus de Soa e emperador de Etiopía desde o ano 1889 ó 1909.
Era herdeiro ó trono de Soa trala morte do seu pai, o príncipe Hailu Malkot en 1855, pero foi levado á corte do emperador Teodoro II de Abisinia, o mesmo quen vencera ó seu pai, quen lle da unha das súas fillas por esposa. Conquista Soa e proclámase rei deste país, ó cal aumenta en territorios anexionando outros, como os do pobo galla.
Posteriormente defendeu a autonomía de Soa xunto ó emperador Xoán IV de Abisinia, a quen sucedeu en 1889 tras moitos intentos grazas á axuda de Italia. Ese mesmo ano anexionou os reinos setentrionais de Tigray e Amhara e asinou con Italia o polémico tratado de Uccialli, en virtude do cal parecía aceptar o protectorado italiano, o cal Menelik II non sabía.
En canto soubo que os termos en italiano do acordo convertían a Abisinia no seu protectorado, rexeitou o acordo, o cal non sentou demasiado ben ós italianos, que algún tempo máis tarde, en 1894, invadiron Abisinia provocando a guerra entre ambas as nacións. Os italianos pensaban obter a vitoria facilmente como en calquera outro país africano, mais foron vencidos na batalla de Adua en 1896 e nese mesmo ano Etiopía proclamouse vencedora. Firmou entón un novo tratado con Italia, no cal Etiopía gañaba o seu recoñecemento como país independente e Italia a colonia de Eritrea. Abisinia consolidou a súa independencia en 1906, ano no que obtivo o recoñecemento internacional.
En 1886 fundou Addis Abeba, e aplicou unha política de modernización militar, económica e cultural que permitiu asentar as bases dun Estado moderno. Neste proceso cabe destacar o seu intento de abolir o comercio de escravos, o recorte de poderes e privilexios da nobreza feudal do país e a apertura do comercio con Djibuti, colonia francesa, grazas a permitir a estes últimos a construción dun ferrocarril.
A partir de 1903, cando sufriu un ataque de apoplexía, a súa saúde comezou a deteriorarse e, dous anos máis tarde, nomeou sucesor ó seu fillo Liy Yassu, deixando de ser emperador en 1909. Morreu no ano 1913 na súa capital, Addis Abeba.
