Mary Agnes Chase
,_sitting_at_desk_with_specimens.jpg)
Mary Agnes Meara Chase, nada no Condado de Iroquois (Illinois)[1] o 29 de abril de 1869 e finada en Bethesda, 24 de setembro de 1963 foi unha botánica estadounidense que traballou para o Departamento de Agricultura dos Estados Unidos e o Instituto Smithsoniano. Está considerada como a maior experta en gramíneas.[2][3] Tamén é coñecida polo seu traballo co movemento sufraxista en Estados Unidos.[4]
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Mary Agnes creceu en Chicago. A súa nai era unha obreira industrial e o seu pai un ferreiro que traballaba nos ferrocarrís e que morreu cando Agnes tiña só 2 anos.[5] Asistiu á escola primaria e pronto empezou a traballar para axudar á súa familia, pero no seu tempo libre gustáballe estudar botánica.[4] En 1888 casou co editor William Ingraham Chase, de 34 anos, pero só un ano despois este morreu de tuberculose.[6] Coa morte do seu marido e ao non poder manterse, mudouse coa súa cuñada, cuxo fillo a animou a seguir a carreira de botánica.[6]
Carreira[editar | editar a fonte]
Facía debuxos de plantas e o diñeiro que obtiña utilizábao para pagar algunhas clases de botánica na Universidade de Chicago e no Instituto Lewis. Por esta época, tamén traballou co reverendo Ellsworth e o botánico Jerome Hill, para quen realizou algunhas ilustracións botánicas.[2][4]
En 1901, converteuse en asistente no Museo Field de Historia Natural baixo a dirección de Charles Frederick Millspaugh, onde publicou os seus primeiros traballos: Plantae Utowanae (1900) e Plantae Yucatanae (1904).[8]
Dous anos máis tarde, entrou no Departamento de Agricultura dos Estados Unidos como ilustradora botánica, pasando a ser asistente científica de agrostoloxía en 1907, logo botánica asistente en 1923 e botánica asociada en 1925, todo iso baixo a supervisión do botánico Albert Spear Hitchcock.[6] Os dous traballaron xuntos durante case vinte anos, colaborando e publicando xuntos.[2][4] Os dous empezaron a catalogar e clasificar as gramíneas de América do Norte e do Sur, e coa morte del, Mary Agnes tivo dificultades para conseguir financiamento para as expedicións, tendo que pagar a miúdo do seu peto.[8]
Á morte de Hitchcock en 1936, Mary Agnes substituíuno como botánica xefe, encargada da agrostoloxía sistemática e responsable das gramíneas, división de plantas do Museo Nacional de Historia Natural, do que se retirou en 1939, pero continuou como conservadora do herbario de gramíneas ata a súa morte en 1963.[4][8]
Un ano antes da súa xubilación, foi convidada polo goberno de Venezuela a asesorar ao seu ministerio de agricultura no desenvolvemento dun programa de xestión. Durante este período, cultivou máis de 400 tipos diferentes de gramíneas de diversos lugares, como os Andes e a selva tropical.[9]
Movemento Sufraxista[editar | editar a fonte]
Por ser muller, Mary Agnes enfrontouse aos prexuízos na ciencia, sendo excluída das expedicións a Panamá en 1911 e 1912 porque os patrocinadores temían que a presenza dunha muller puidese distraer aos homes.[10] Durante a Segunda guerra mundial, Mary Agnes marchou xunto a Alice Paul, sufraxista e activista dos dereitos civís, e foi detida en varias ocasións. En 1918, foi detida tras facer un piquete fronte á Casa Branca. Negouse a saír baixo fianza e foi detida durante dez días, nos que fixo unha folga de fame e foi alimentada á forza por unha sonda nasogástrica.
Premios e recoñecementos[editar | editar a fonte]
- 1956, Certificado de Mérito da Botanical Society of America[11][12]
- 1958, Doutora Honoris Causa da Universidade de Illinois[12]
- 1959, Membro honorario do Smithsonian Institution
- 1961, Membro da Linnean Society of London [12]
Epónimo[editar | editar a fonte]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Smith Jr. (2018), p. 2
- ↑ 2,0 2,1 2,2 "Historical note". Consultado o 9 de xullo de 2013.
- ↑ M.A. Chase, Agnes; A.S. Hitchcock (1910). "The North American species of Panicum,". Bulletin (United States National Museum). doi:10.5962/bhl.title.53687.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Ignotofsky, Rachel (2017). As cientistas: 50 mulheres que mudaram o mundo. São Paulo. p. 128. ISBN 978-8521211723.
- ↑ Early Women in Science (ed.). "Agnes Chase". Consultado o 18 de agosto de 2017.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Teresa Boyd (ed.). «The Other Side of Mary Agnes Chase». Smithsonian Institution Archives. Consultado em 18 de agosto de 2017
- ↑ "Mary Agnes Chase Collecting Plants, Brazil". Consultado o 9 de julho de 2013.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 Sicherman, Barbara (1980). Notable American women: The modern period: A biographical dictionary. Harvard. p. 816. ISBN 978-0674627338.
- ↑ JSTOR (ed.). "Chase, Mary Agnes (1869-1963)". Consultado o 18 de agosto de 2017.
- ↑ Adams, Katherine H.; Michael L. Keene (2010). After the vote was won: The later achievements of fifteen suffragists. pp. 73–74.
- ↑ The biographical dictionary of women in science, Vol. 1. 2000. pp. 246–247.
- ↑ 12,0 12,1 12,2 Ogilvie & Hardy (2000), pp. 246-247
- ↑ Novon 3(3): 306 (1993). (IK)
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Grinstein, Louise S.; Carol A. Biermann; Rose K. Rose (1997). Women in the biological sciences: a biobibliographic sourcebook. Westport, CT.
- Henson, Pamela M. (2002). Invading Arcadia:Women scientists in the field in Latin America, 1900-1950. The Americas. 58 (4): 577-600
- Smith Jr,, James P. (2018). "Mary Agnes Chase". Botanical Studies. (en inglés) (81): 1–4.
- Wedin, Walter F.; Steven L. Fales (2009). Grassland: Quietness and Strength for a New American Agriculture. Madison, WI.
- Ogilvie, Marilyn; Harvey, Joy, eds. (2000). The biographical dictionary of women in science (en inglés) 1. Nova York: Routledge. ISBN 041592040X.
- Ignotofsky, Rachel (2017). Mujeres de ciencia : 50 intrépidas pioneras que cambiaron el mundo (1ªed.). Madrid. ISBN 978-84-16830-80-0
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Mary Meara Chase, destacada botánica y activa feministano blog Mujeres con Ciencia.
