María Solar

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Saltar ata a navegación Saltar á procura
María Solar
María Solar en Moito Conto (cropped).jpg
Nacemento25 de decembro de 1970
LugarSantiago de Compostela
NacionalidadeEspaña
Educada enUniversidade IE, Universidade de Santiago de Compostela e Universidade Politécnica de Madrid
Profesiónescritora, xornalista e presentadora
Na rede
http://mariasolar.com/
IMDB: nm2428926 Twitter: MariaSolar2 Bitraga: 4406 AELG: 471 Editar o valor em Wikidata
[ editar datos en Wikidata ]

María Solar Núñez, nada en Santiago de Compostela o 25 de decembro de 1970, é unha xornalista e escritora galega.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

A súa formación abarca as ciencias e as letras. É licenciada en Xornalismo (Universidade SEK de Segovia) e en Bioloxía (Universidade de Santiago de Compostela), diplomada en Maxisterio (USC), ten tamén o título de Especialista en Información Ecolóxica e Medioambiental (Universidade Politécnica de Madrid).

Durante os seus estudos formouse e traballou como actriz de dobraxe, actividade que volvería exercer anos despois. E tamén na etapa universitaria comezou traballar en Radio Compostela. Ese foi o seu primeiro contacto co mundo da comunicación que xa nunca abandonou. Como xornalista o seu traballo céntrase principalmente na radio e televisión autonómicas de Galicia. Na súa traxectoria na TVG presentou todo tipo de programas como o cultural Zigzag diario, Ciencianosa, En pé de festa, Arrampla con todo, A Revista Fin de Semana, etc. Na Radio Galega, entre outros programas foi directora e presentadora durante oito anos da revista As tardes da Galega e do programa de literatura Chamando á Terra. Ten colaborado con frecuencia en prensa e revistas. Na actualidade presenta o programa Zigzag Fin de Semana en TVG e coordina os programas de cultura da CRTVG.

Como escritora escribiu para todas as idades comezando polo infantil e xuvenil onde obtivo distintos premios e recoñecementos nacionais e internacionais, entre eles o Premio Lazarillo de Creación Literaria 2014 coa obra escrita orixinalmente en galego O meu pesadelo favorito e entrou dúas veces na lista White Ravens cos libros Mi pesadilla favorita en 2015 e Teño uns pés perfectos en 2016. En febreiro de 2017 publicou a novela Os nenos da varíola, baseada na Expedición Balmis.[1] Os seus libros foron publicados en varios idiomas como galego, castelán, catalán, portugués, polaco, filipino, chinés ou italiano.[Cómpre referencia]

Obras[editar | editar a fonte]

María Solar na Festa dos Libros de Pontevedra, 2017.

Literatura infanto-xuvenil[editar | editar a fonte]

  • Boa sorte, 2008, Baía.
  • O tempo do revés, 2008, Baía.
  • O fillo do Pintamonas, 2009, Tambre.
  • Vou ter un irmán!!!, 2011, Galaxia. Traducido ao castelán en 2016 por Algar, ¡Voy a tener un hermano!,[2] ao catalán en 2016 por Animallibres, Trindré un germanet![3] e ao valenciano por Bromera en 2016, Tindré un germanet![4]
  • As meigas de Lupa, 2012, Xerais. En castelán, Las brujas de la reina Lupa, Anaya, 2016.[5]
  • A verdadeira historia da mosca da tele, 2012, Galaxia. Publicado en castelán co título La verdadera historia de la mosca de la tele, 2015, Anaya.[6] En catalán, La autèntica història de la mosca de la tele, Andana Editorial, 2016.[7]
  • O meu pesadelo favorito, 2015, Galaxia. Publicado en castelán como Mi pesadilla favorita, 2015, Siruela.[8] En catalán, El meu malson favorit, Bromera, 2015.[9]
  • Teño uns pés perfectos, editado tamén en castelán como Tengo unos pies perfectos en 2015,[10] e en catalán en 2017 como Tinc uns peus perfectes. Kalandraka.[11] En portugués en 2018 Tenho uns pés perfeitos, Kalandraka.[12] En filipino no 2019 'Wala kayo sa paá ko!, Adarna.[13]
  • Os nenos da varíola, Galaxia, 2017. Publicado na mesma data en castelán en Anaya Los niños de la viruela[14] e en catalán en Bromera L´expedició del doctor Balmis.[15]
  • Quokka Moka, Xerais, 2019. Publicado no mesmo ano en castelán en Anaya Quokka Moka e en catalán en Animallibres La Quokka Moka

Narrativa[editar | editar a fonte]

  • As horas roubadas, 2016, Xerais. En castelán, Las horas robadas, publicado por Grijalbo (grupo Penguin Random House) 2016.[16] Traducida ao polaco como Skradzione godziny en 2017 por Kobiece.[17]

Ensaio e divulgación[editar | editar a fonte]

  • Ecoloxía na aula, 1997, Lea.
  • O libro do noso mar, 1999, Lea.
  • ¿Quieres ser periodista?, 2017, Siruela. De María Solar e Luis Fraga.

Obras colectivas[editar | editar a fonte]

  • O libro dos Reis Magos. Xunta de Galicia-Galaxia, 2012.
  • Choven palabras no futuro. Gálix-Xunta de Galicia, 2015.
  • Nuevos cuentos de la esfinge. Siruela, 2015.

Galardóns e nomeamentos[editar | editar a fonte]

  • Segundo premio de xornalismo científico Galicia Innovación no 2009.
  • Premio Frei Martín Sarmiento na 1ª categoría: 1º e 2º de Educación Primaria, no 2013, por Vou ter un irmán!!!.
  • Premio Frei Martín Sarmiento na 3ª categoría: 5º e 6º de Primaria en 2014, por A verdadeira historia da mosca da tele.
  • Premio Lazarillo de Creación Literaria no 2014, por O meu pesadelo favorito.
  • Inclusión na lista The White Ravens de Internationale Jugendbibliotheken de Munich 2015 de Mi pesadilla favorita, Siruela.
  • Premio Fervenzas literarias ao mellor libro infantil de 2015, por O meu pesadelo favorito.
  • Premio mellor libro de Literatura Infantil e Xuvenil na I Gala do Libro Galego en 2016, por O meu pesadelo favorito.
  • Inclusión na lista The White Ravens de Internationale Jugendbibliotheken de Munich en 2016 por Teño uns pés perfectos, Kalandraka.
  • Premio Frei Martín Sarmiento ao mellor libro para adultos en 2017, por As horas roubadas.
  • Premio Fervenzas Literarias ao mellor libro de literatura xuvenil de 2017, por Os nenos da varíola.
  • Premio ó mellor libro xuvenil da III Gala do Libro Galego, por Os nenos da varíola. 2018.
  • Finalista a mellor libro xuvenil Premi Protagonista Jove do CLIJCAT por L´expedició del doctor Balmis. 2018.
  • Finalista I Premi Menjallibres de Vila nova i la Geltrú por L´expedició del doctor Balmis. 2018.
  • Premio Ínsua dos poetas de Creación Literaria, 2019.
  • Premio Xerais de novela, 2022, por A culpa.[18]

Premios Mestre Mateo[editar | editar a fonte]

Ano Categoría Título Resultado
2012 Mellor comunicadora Zigzag diario Nomeada
2016 Mellor comunicadora A Revista Fin de Semana Nomeada

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ "María Solar publica "Los niños de la viruela", basada en la expedición Balmis"
  2. ↑ "¡Voy a tener un hermano!". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 02 de xuño de 2020. Consultado o 2019-11-13. 
  3. ↑ "Tindré un germanet!". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 02 de xuño de 2020. Consultado o 2019-11-13. 
  4. ↑ "Tindré un germanet!". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 02 de xuño de 2020. Consultado o 2019-11-13. 
  5. ↑ "Las brujas de la reina Lupa". datos.bne.es. 
  6. ↑ "A verdadeira historia da mosca da tele". datos.bne.es (en castelán). Consultado o 2019-11-13. 
  7. ↑ "La història autèntica de la mosca de la tele". datos.bne.es. Consultado o 2019-11-13. 
  8. ↑ "Mi pesadilla favorita". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 02 de xuño de 2020. Consultado o 2019-11-13. 
  9. ↑ "El meu malson favorit". datos.bne.es (en castelán). Consultado o 2019-11-13. 
  10. ↑ "Tengo unos pies perfectos". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 08 de xuño de 2020. Consultado o 2019-11-13. 
  11. ↑ "Tinc uns peus perfectes". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 02 de xuño de 2020. Consultado o 2019-11-13. 
  12. ↑ "Tenho uns pés perfeitos". www.kalandraka.com. Arquivado dende o orixinal o 02 de xuño de 2020. Consultado o 2019-11-13. 
  13. ↑ ""Teño uns pés perfectos" traducido ao filipino". mariasolar.com. Arquivado dende o orixinal o 13 de novembro de 2019. Consultado o 2019-11-13. 
  14. ↑ "Los niños de la viruela". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 02 de xuño de 2020. Consultado o 2019-11-13. 
  15. ↑ "L´expedició del doctor Balmis". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 02 de xuño de 2020. Consultado o 2019-11-13. 
  16. ↑ "Las horas robadas". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 02 de xuño de 2020. Consultado o 2019-11-13. 
  17. ↑ "Skradzione Godziny". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 12 de marzo de 2018. Consultado o 2019-11-13. 
  18. ↑ Diario, Nós (2022-07-15). "María Solar, Rocío Leira e Anxo Iglesias, elixidos premios Xerais". Nós Diario. Consultado o 2022-07-15. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=María_Solar&oldid=6155202»