As horas roubadas

As horas roubadas
Autor/a	María Solar
Orixe	Galiza
Lingua	galego
Colección	Narrativa
Xénero(s)	Novela
Editorial	Edicións Xerais
Data de pub.	maio de 2016
Páxinas	230
ISBN	978-84-9121-016-0
[ editar datos en Wikidata ]

As horas roubadas é unha novela de María Solar, publicada por Edicións Xerais en maio de 2016.

Trama

A novela conta a historia en paralelo de dúas familias. Roberto atopa o seu avó Anselmo morto cunha nota na man. Logo de enterralo, os pais de Roberto (Antonio e Lola, que traballan de avogados) explícanlles a el e á súa irmá Ana que se van separar, porque xa non se queren como parella.

Roberto é mozo de Nuria, e o mellor amigo de Ramón. Ramón vive cos seus irmáns Ricardo e Rita, coa súa nai Rosa, co seu pai Damián e coa avoa paterna, Carme. A situación familiar de Roberto e Ramón é ben distinta, pois na casa deste só traballa Damián, mentres que Rosa é ama de casa. Amais, mentres que Antonio e Lola teñen actitudes progresistas, Damián é un home machista e que bate no seu fillo. Rosa, Lola e Antonio eran amigos, pero cando Rosa comezou a andar con Damián, este evitou que saíse con outra xente.

No velorio de Anselmo, Carme (a avoa de Ramón), que ten comezos de demencia senil, dálle un bico ao cadáver, o que dá que falar á veciñanza. Vendo na televisión Informe Semanal a vella di que lembra Buenos Aires, se ben a familia pensa que estivera emigrada en Montevideo.

Cando Roberto atopou o seu avó morto, colleulle un papel que tiña na man no que puña dime que me queres. Ordenando os obxectos do seu avó dá cun cofre e unha chave, que agocha para investigar noutro momento. Gárdao nunha cabana que comparte con Ramón, e o cofre desaparece. A caixa colleuna Ramón, que se sorprendeu ao ver que era igual ca unha que tiña a súa avoa Carme. Na caixa de Anselmo atopa unha carta que en 1941 lle escribira a el Carme, con quen tivera unha relación amorosa en Buenos Aires. Na misiva, enviada a través do sacerdote, don César, Carme explícalle que casou con Evaristo, e que deben deixar de ter contacto. Absorto ao ler a carta, esquece que deixara o televisor aceso sen o estabilizador, e o aparello estoupa. Damián, o seu pai, dálle unha malleira.

Roberto vai visitar a Ramón, e este explícalle o da carta. Ao pouco, Roberto marcha a Arxentina coa súa nai para solucionar uns papeis do seu avó. Ramón vai falar co sacerdote para que lle explique a relación entre Carme e Anselmo, mais o cura alega segredo de confesión e non lle conta nada.

Evaristo   Carme         Anselmo                             Rosa   Damián Don César Lola   Antonio                                                                                                   Rita Ricardo Ramón   Nuria   Roberto Ana

Para recuperar o aprecio do seu fillo, Damián merca unha nova televisión en cor, a pesar de que na casa Rosa levaba tempo pedindo mercar unha lavadora. Porén, Ramón está preocupado por outra cousa, pois perdeu a virxindade con Nuria, a moza do seu amigo Roberto, na cabana do grupo. Porén, a ledicia desaparece cando Carme desaparece da casa, e aparece morta logo de que batese coa cabeza contra unha balaustrada.

Sendo Damián pequeno, Carme explicáralle como coñecera a Anselmo, quen lle dera traballo logo de que un amo a violase de nena traballando en Montevideo. A pesar de que Anselmo estaba casado e de que Carme deixara mozo en Galiza, iniciaron unha relación de amor, mais ao cabo de dez anos ela decidiu regresar á súa terra.

Logo de quedar viúvo Anselmo regresou tamén a Galiza, e retomou o contacto con Carme. Cando ela comezou a ter demencia, intercambiaban papeis nos que ela lle prometía que xamais o ía esquecer.

Ramón quere estar con Nuria, mais ela asume que os pais dela prefiren que estea con Roberto, por ser de mellor familia. Porén, Ramón decátase de que lle gusta a Ana, a irmá de Roberto. Pola súa banda, Rosa comeza a traballar, abrindo as portas a unha maior independencia persoal.

Narración

A autora coa novela.

A novela, dividida en 25 capítulos, está narrada en terceira persoa. Está ambientada na primavera de 1979, na periferia dunha cidade galega. Hai diversas analepses: a 1941 (cando Carme lle escribe a carta a Anselmo), e a cando Damián le a carta de Anselmo á nai e lle pide explicacións ao cura.

Edicións e recoñecementos

A novela foi traducida ao castelán pola propia autora como Las horas robadas (Grijalbo, 2016) e ao polaco por Ewa Morycińska-Dzius como Skradzione godziny (Kobiece, 2017). En decembro de 2016 publicouse a segunda edición en galego.

A obra acadou o Premio Frei Martín Sarmiento ao mellor libro para adultos en 2017.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Ficha na web da editorial.